.gif?rand=8076)
του Οικονομολόγου Παναγιώτη Αγγελόπουλου. Πολλοί μιλούν για οικονομική κρίση. Όμως, η κρίση που περνάμε δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κρίση του πολιτικού μας συστήματος, είναι κρίση του οικονομικού μας μοντέλου, είναι κρίση θεσμών, είναι κρίση αξιών. Δυστυχώς ή ευτυχώς, εδώ που φθάσαμε πρέπει να τα αλλάξουμε όλα. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του κράτους, τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας, τον τρόπο που γίνεται η πολιτική, τον τρόπο σκέψης. Πρέπει να υπερβούμε τα στερεότυπα του παρελθόντος. Διαφθορά: Ένα σάπιο πολιτικό σύστημα δεκαετιών. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα έχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες διαφθοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και είναι η 71η στην παγκόσμια κατάταξη σύμφωνα με τους δείκτες της Διεθνούς Διαφάνειας. Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς τη διαφθορά στην πολεοδομία, τις εφορίες, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την ατιμωρησία επίορκων δημόσιων υπαλλήλων, τις παράνομες επιδοτήσεις, την είσπραξη πλασματικών συντάξεων και πολλά άλλα για να δικαιολογήσει αυτή την κατάταξη. Η Ελλάδα είχε γίνει μια χώρα κατανάλωσης, με ελάχιστη παραγωγή για έναν απλό λόγο: εξαιτίας ενός σπάταλου, διεφθαρμένου και πελατειακού κράτους. Χρειαζόμαστε κατεπειγόντως Αλλαγή παντού!
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι ένα άλλο σύστημα που να απελευθερώσει όλες τις αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει στον τουρισμό, στη ναυτιλία, στην αξιοποίηση των γεωργικών μας προϊόντων, και τέλος στο λεγόμενο τρίγωνο της γνώσης: παιδεία-πολιτισμός-νέες τεχνολογίες. Χρειάζεται, όμως, και η ατομική προσπάθεια του καθενός από εμάς. Για να πάρουμε οριστικό διαζύγιο με το κράτος, όπως το ξέρουμε μέχρι σήμερα, πρέπει να ξαναφέρουμε και την ηθική σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Πρέπει να αλλάξουμε τις πάγιες αξίες μας μαζί με τους θεσμούς και τα στερεότυπα του παρελθόντος για να μπορέσουμε να κερδίσουμε τη θέση που μας αξίζει στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ:
Στη ρίζα όλων των προβλημάτων βρίσκεται η περίεργη σχέση ανάμεσα στον Έλληνα ως πολίτη και στον Έλληνα ως μετέχοντα σε σχήμα εξουσίας. Νιώθουμε όλοι την εξουσία «απέναντί μας» εχθρική, έτοιμη να καταπιέσει τα δικαιώματά μας. Όταν δεν ανεβαίνουμε σε θέσεις εξουσίας νιώθουμε ανεξέλεγκτοι, ισχυροί, έτοιμοι να αναπαράγουμε τον εγωισμό μας και τα «στενά» συμφέροντά μας. Η λύση βρίσκεται σε δύο λέξεις: έλεγχος και συμμετοχή. Ξεκινάω από την τελευταία. Η εξουσία γίνεται περισσότερο αυταρχική, όσο απομακρύνεται από τους πολίτες. Και αντίθετα όσο πιο πολλοί συμμετέχουν σ’ όλα τα επίπεδα τόσο καλύτερη γίνεται. Γιατί όμως; Γιατί έτσι διασφαλίζεται περισσότερος έλεγχος. Όπως επίσης, έλεγχος διασφαλίζεται με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ. Στην εξουσία δεν μπορούν να υπάρχουν μονοπώλια αλλά και εξουσία « εξ αποστάσεως » και ερήμην των πολιτών τελικά δεν είναι βιώσιμη. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη την κρίση θεσμών που βιώνουμε, να την χρησιμοποιούμε ως εφαλτήριο για να χτίσουμε ΝΕΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΙΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥΣ.
Ο Παναγιώτης Θ. Αγγελόπουλος γεννήθηκε το 1971 στον Πειραιά, με καταγωγή από τη Μεσσηνία και την Αρκαδία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι παντρεμένος με τη Βίκυ Σταμούλη και έχουν 2 παιδιά, τον Θοδωρή και την Μαριλένα. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία εθελοντικά, στις δυνάμεις καταδρομών στο ΚΕΑΠ Ρεντίνας και στην Ε’ ΜΚ Δράμας. Εργάζεται από νεαρή ηλικία παράλληλα με τις σπουδές του ως ελεύθερος επαγγελματίας. Από το 1998 ασκεί το επάγγελμα του φοροτεχνικού και οικονομικού συμβούλου επιχειρήσεων. Σπούδασε οικονομικά στο La Verne University, Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΑΤΕΙ Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Έκανε μεταπτυχιακά: MBA στο Nottingham Tren University και M.Sc. Στη Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σήμερα είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Οικονομικής Επιστήμης στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου.
Από το 1994 έως το 2010 ήταν Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά, ενώ από το 1999 έως το 2006 διετέλεσε Αντιδήμαρχος. Υπήρξε επίσημο μέλος Δ.Σ. Ο.Λ.Π., Γ.Γ. Δήμου Σαλαμίνας, μέλος Ε.Ε. ΕΣΔΚΝΑ όπως και μέλος Δ.Σ. ΚΕΔΚΕ. www.aggelopoulos.com.gr
.gif?rand=4461)
