Η πρόταση μομφής που κατέθεσε η αξιωματική αντιπολίτευση απορρίφθηκε, η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της, τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης τοποθετήθηκαν με πιο… ξεκάθαρη τη ΔΗΜΑΡ που κατήγγειλε μεν, αναφώνησε “παρούσα” δε! Και η ζωή συνεχίζεται! Πολλοί είναι αυτοί που ακόμα αναρωτιούνται για την κίνηση αυτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη συγκεκριμένη στιγμή και, επειδή για πολλούς δεν δόθηκε πειστική απάντηση, ο καθένας κάνει τις υποθέσεις του. Από την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας μέχρι την αποφυγή της ανάληψης της εξουσίας και από την έκθεση των δήθεν διαφωνούντων βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέχρι την πόλωση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων. Με την ελευθερία του λόγου που η δημοκρατία μας επιτρέπει (ακόμα), θα κάνω κι εγώ τις προσεγγίσεις μου.
Πρώτο και κυριότερο, δεν υπάρχει ούτε ένας βουλευτής της συγκυβέρνησης που να είδε ξαφνικά ή να δει στο άμεσο μέλλον τη λάθος πολιτική και το αδιέξοδο της συνταγής που ακολουθούμε. Δεν είναι λογικό, δεν είναι αποδεκτό, δεν θα εμπνεύσει οποιαδήποτε συμπάθεια, δεν θα ακούσει οποιοδήποτε μπράβο, όποιος σήμερα ανακαλύψει το φως το αληθινό, όποιος σήμερα, αφού έχει ψηφίσει και ξαναψηφίσει μνημόνια και μέτρα, παραδεχθεί ότι είναι λάθος τα μέτρα και η πολιτική. Μόνο αστείος θα φανεί στα μάτια του κόσμου και η όποια “ηρωϊκή” του κίνηση θα εκπορεύεται από τον υπολογισμό του πλήθους των ψηφοφόρων του, από το μέτρημα των κουκιών του. Είναι σίγουρο επίσης ότι προσυμφωνημένες εξαγορές βουλευτών, αποστασίες στιλ 1965 δηλαδή, δεν μπορεί να συμβούν. Άλλες εποχές, άλλες πρακτικές, άλλες διεργασίες. Τότε προς τι η πρόταση μομφής;
Έναν και μόνο λόγο μπορώ να ανακαλύψω. Την αφύπνιση της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που δυστυχώς είναι απολύτως υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. όχι γιατί τα «έφαγε μαζί», όπως λίαν ευφυώς αναφέρθηκε, καταγράφηκε και αναπαράγεται συνεχώς, ώστε να δημιουργεί στο υποσυνείδητο καθενός τη συν-ευθύνη του, αλλά γιατί τρία χρόνια τώρα αποδέχεται να τη συκοφαντούν, να τη ληστεύουν, να την κοροϊδεύουν, να την παραπλανούν. Μια κοινωνία που την κατακερμάτισαν σε μικρές αλληλοσπαρασσόμενες και αλληλοκατηγορούμενες ομάδες, ώστε με την ανίκητη συνταγή του «διαίρει και βασίλευε» να την ποδηγετούν.
Ήταν όλα καλά και άγια; Όχι βέβαια, αλλά δεν κατηγορήθηκαν οι ψεύτες και οι κλέφτες, όσοι πολλοί κι αν ήταν, κατηγορήθηκε το σύνολο της κοινωνίας. Ο ορισμός του φασισμού, η συλλογική ευθύνη! Εκτός βέβαια, από την τάξη των πολιτικών που με τις πράξεις τους έστρωναν επί δεκαετίες το χαλί για την ανάδειξη της ψευτιάς και της κλεψιάς ως ατιμώρητης διαδικασίας και την επί δεκαετίες επίσης νομοθετική λειτουργία τους για να φθάσουμε μέχρις εδώ. Αυτοί όχι, δεν εντάσσονται στο σύνολο της κοινωνίας που διασύρεται καθημερινά ως διεφθαρμένη και άξια τιμωρίας. Αυτοί διαφέρουν, αυτοί έχουν το προνόμιο όποτε θέλουν να καταστρέφουν και όποτε θέλουν να σώζουν την κοινωνία και την Ελλάδα. Είναι οι υπεράνω, οι εκλεκτοί, δεν είναι κοινοί θνητοί, είναι οι περιούσιοι!
Έχουν όμως δίκιο, τους το επιτρέψαμε, τους δώσαμε το δικαίωμα, τους αναγνωρίσαμε το ρόλο του πεφωτισμένου ηγέτη, τους αναγορεύσαμε σωτήρες μας, τους δώσαμε άφεση αμαρτιών, συνεχίζουμε να πιστεύουμε στα ψέματά τους.
Μομφή λοιπόν στην κοινωνία, ακόμα κι αν ακούγεται και αυτή η γενίκευση ως φασιστική προσέγγιση. Μομφή λοιπόν στην κοινωνία, ανεξάρτητα από τα πιστεύω καθενός, γιατί ανεχόμαστε πρόσωπα και πράγματα, ανεξάρτητα αν στηρίζουμε ή όχι τη συγκυβέρνηση. Δεν είναι θέμα κομματικό, είναι θέμα προσωπικό, είναι θέμα αξιοπρέπειας. Αποδεχθήκαμε(;) ότι δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία, δεν υπάρχει λαϊκή βούληση, δεν υπάρχει εκλεγμένη κυβέρνηση. Αποδεχόμαστε ότι υπάρχουν κάποιοι κύριοι που έρχονται ανά τακτά διαστήματα και υπαγορεύουν σε μας τους ιθαγενείς και στους εκπροσώπους μας το τι θα κάνουμε. Και τους υπακούμε! Οποίος ραγιαδισμός! Ναι, χρωστάμε, αλλά ουδέποτε μας είπαν τι χρωστάμε και από πού τα χρωστάμε, ουδέποτε δημοσιοποιήθηκε ένας επίσημος αναλυτικός κατάλογος. Μόνο χρωστάμε και φταίμε, εμείς, κανένας άλλος.
Μομφή λοιπόν στην κοινωνία. Και ας μην ξεχνάμε ότι μια τέτοια πρόταση μομφής την έχουν ήδη καταθέσει και την έχουν ήδη ψηφίσει οι πολιτικοί μας. Σε βάρος μας. Και, ως λαό, μας έριξαν από την εξουσία. Για να μείνουν αυτοί.
Υ.Γ.: Αλήθεια την εβδομάδα αυτή, ποια επαγγελματική τάξη, έχει σειρά να λοιδορηθεί; Ποιοι άμοιροι θα μάθουν ότι αυτοί φταίνε για το κατάντημα της χώρας; Και ποιοι ακόμα θα μάθουν ότι με τις πράξεις τους δεν θέλουν να σωθεί η Ελλάδα; Οι άθλιοι…
