.gif?rand=4780)
Αναμφισβήτητα το Ασφαλιστικό είναι το πρώτο «καυτό» κοινωνικό μέτωπο με το οποίο θα πρέπει να καταπιαστεί όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις εκλογές της επερχόμενης Κυριακής, εφόσον αυτή επιθυμεί να εφαρμόσει το Μνημόνιο που ψήφισε η ελληνική βουλή στις 13 Αυγούστου.
Πρώτα από όλα, εκκρεμούν υπουργικές εφαρμοστικές εγκύκλιοι – αποφάσεις για το πακέτο μέτρων του περασμένου Αυγούστου, έπειτα πρέπει να θεσπιστεί ένα νέο πακέτο τέλος Οκτωβρίου και άλλο ένα πακέτο μέχρι τέλος του Δεκεμβρίου.
Ωστόσο, η οξύτητα όλων αυτών των μέτρων θα κριθεί από την εξέλιξη των βασικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας και, προπαντός της ανεργίας.
Οι τρεις προαναφερθείσες ενέργειες στο συνταξιοδοτικό «μέτωπο» πρέπει να θεωρούνται πάνω – κάτω δεδομένες. Εκείνο, όμως, που δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο είναι το ακριβές ποσό που πρέπει να εξοικονομηθεί από τις συντάξεις για χάρη των δημοσιονομικών στόχων, αλλά και σε ποιο κοινωνικό υπόβαθρο θα εφαρμοστούν. Το Μνημόνιο προβλέπει μέτρα 2,2 δισ. ευρώ που αφορούν τις συνταξιοδοτικές δαπάνες το 2015 -16. Τα μέτρα αυτά έχουν καθοριστεί με βάση δύο υποθέσεις:
- Θα εισπραχθούν οι φόροι τους οποίους έχει βάλει στόχο το Μνημόνιο
2. Η ανεργία θα κυμανθεί σε ελεγχόμενα επίπεδα.
Ωστόσο και οι δύο αυτές υποθέσεις, η «εισπραξιμότητα» των φόρων και η «ελεγχόμενη» πορεία της ανεργίας, αμφισβητούνται.
Κάθε «τρύπα» στα φορολογικά έσοδα, όπως εκείνη που διαφαίνεται στο 8μηνο του 2015, θα πρέπει να καλύπτεται από περικοπές δημοσίων δαπανών.
Η αύξηση των ληξιπροθέσμων οφειλών του δημοσίου προς τρίτους και των Ταμείων προς τους ασφαλισμένους δεν θα αποτελεί για πολύ ακόμα «διέξοδο» για να φαίνεται -κατά το δυνατόν – ισοσκελισμένος ο κρατικός προϋπολογισμός. Οι συνταξιοδοτικές δαπάνες καλύπτοντας το 40% των συνολικών δημοσίων δαπανών αποτελούν τις πρώτες που θα μπορούσε να κλείσουν αυτές τις «τρύπες».
Σ’ αυτό θα συντείνει και η ανάκαμψη της ανεργίας που ήδη καταγράφεται από τον Ιούλιο και δεν προβλέπεται να αναχαιτιστεί το 2016. Οι ανεπίσημες προβλέψεις των δανειστών μιλούν για αύξηση της ανεργίας στο 27,1% του εργατικού δυναμικού από το 25,2% που βρίσκεται σήμερα.
Αυτό σημαίνει άμεσες και έμμεσες απώλειες σε ασφαλιστικές εισφορές. Άμεσες λόγω των θέσεων εργασίας που θα χαθούν και έμμεσες λόγω των θέσεων εργασίας που δεν θα δημιουργηθούν, όπως προβλεπόταν μέχρι το Μάιο του 2015.
