Καταρχήν, αν μιλάμε για τη χώρα μας, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το άρθρο 21, παρ. 3 του Ελληνικού Συντάγματος που αναφέρει ότι: «To Κράτος μεριμνά για την υγεία των πoλιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, τoυ γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων». Το κράτος λοιπόν ΜΕΡΙΜΝΑ. Το εύρος, η ποιότητα, η συχνότητα, οι προϋποθέσεις και οι παροχές εξαρτώνται από τους εκάστοτε νόμους που προτείνονται και ψηφίζονται βέβαια, από τις εκάστοτε κυβερνητικές πλειοψηφίες. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η τελευταία τριετία μας απέδειξε ότι τα πάντα αλλάζουν και ότι, όταν μια κυβερνητική πλειοψηφία αποφασίσει μια ριζική ανατροπή υφισταμένων καταστάσεων, μπορεί να την υλοποιήσει ανεξαρτήτως πολιτικού, οικονομικού ή κοινωνικού κόστους. Από την άλλη, σε μια ελεύθερη οικονομία, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα της επιλογής. Όχι μόνο στις συνθήκες περίθαλψής του, αλλά στα πάντα. Έχει το δικαίωμα να αγοράζει και να διαμορφώνει το επίπεδο της διαβίωσής του και να καθορίζει το επίπεδο των αναγκών του. Προϋπόθεση; Η δυνατότητα να αγοράσει, δηλαδή η οικονομική του κατάσταση…
Για να διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου πατήστε εδώ
.gif?rand=734)
