Κάθε επέτειος, κάθε γιορτή, κάθε αλλαγή έτους, αλλά και κάθε προσωπική αλλαγή αποτελεί ευκαιρία και αφορμή επανασχεδιασμού, αναθεώρησης στόχων και ίσως αυτοκριτικής και απολογισμού. Συνειδητά ή ασυνείδητα, ουσιαστικά ή κατ’ έθιμο, όλοι κάνουμε τις σκέψεις αυτές και αρκετοί προχωράμε και σε πράξεις. Πολύ περισσότερο όταν συμπτύσσουμε τις ημερομηνίες αυτές και φθάνουμε στα Θεοφάνεια, στα Φώτα. Εδώ προστίθεται μια ακόμα παράμετρος που ως ευχή, έχει περάσει στο στόμα του λαού: “Να σε φωτίσει ο Θεός!”.
Ποιους πρέπει να φωτίσει λοιπόν ο Θεός για το 2015;
Όλους, δεν προφταίνει! Και για ποια θέματα; Για όλα, δεν είναι δυνατόν! Και να τους φωτίσει προς ποια κατεύθυνση, υπέρ του δικού τους συμφέροντος και της δικής τους ευτυχίας και ευμάρειας ή υπέρ του γενικότερου καλού; Τι έχει μεγαλύτερη αξία, η προσωπική ή η κοινωνική εξέλιξη και ευημερία; Μαθαίναμε στο Πανεπιστήμιο ότι σε μια κοινωνία, ακόμα και ένα μόνο άτομο να καλυτερεύσει τη θέση του, βελτιώνεται ο μέσος όρος της κοινωνίας! Παράλληλα, μαθαίναμε όμως ότι αν μια κοινωνία δεν εξελίσσεται υπέρ όλων ή έστω υπέρ της πλειοψηφίας των μελών της, γρήγορα καταρρέει παρασύροντας τα πάντα.
Για την μικρή ασφαλιστική μας αγορά, προς ποια κατεύθυνση πρέπει να στραφεί η… Φώτιση για την χρονιά που μόλις ξεκίνησε; Αυθόρμητα και χωρίς οποιονδήποτε εσωτερικό ενδοιασμό, η απάντηση είναι μία: προς τους επικεφαλής των ασφαλιστικών εταιρειών. Όχι γιατί στην πλειοψηφία τους διαπιστώνεται οποιοδήποτε έλλειμμα, αλλά γιατί το 2015 θα αποτελέσει χρονιά ορόσημο για την εξέλιξη της ασφαλιστικής μας αγοράς, με κεντρικό άξονα τις αποφάσεις και τις επιλογές των ηγεσιών των ασφαλιστικών εταιρειών.
Από την μια πλευρά, το πλαίσιο έχει εν πολλοίς τεθεί. Οι επιταγές του Solvency II είναι απολύτως γνωστές (αν και όχι απολύτως κατανοητές ή αποδεκτές από μερίδα της αγοράς) και οι κανονιστικές παρεμβάσεις της Εποπτικής Αρχής έχουν ήδη εξαγγελθεί, αν όχι ενσωματωθεί στην αγορά. Θα υπάρξουν εντός του 2015 και νέες Πράξεις, αλλά περισσότερο διαδικαστικού περιεχομένου ή λειτουργικού ενδιαφέροντος.
Από την άλλη, ο χώρος της διαμεσολάβησης ζει εδώ και δύο χρόνια τον Γολγοθά του ή την Αναγέννησή του, ό,τι προτιμάτε, με τεράστιο κόστος και δυσανάλογες επιπτώσεις. Καλώς ή κακώς το τοπίο αλλάζει, ο μικρός και μικρομεσαίος ανεξάρτητος διαμεσολαβητής εξαφανίζεται (ανεξάρτητα αν αρκετοί από αυτούς, κυρίως στην περιφέρεια, θεωρούν ότι δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα) και η κυριαρχία λίγων δεκάδων μεγάλων διαμεσολαβητικών σχημάτων είναι πλέον ορατή, παράλληλα βέβαια με τα εταιρικά δίκτυα για όσες εταιρείες θα επενδύσουν σε αυτά και το bancassurance που η επαναδραστηριοποίησή του θα είναι τόσο επιθετική, που μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει σχεδόν τίποτα.
Επαναλαμβάνουμε λοιπόν και επιμένουμε ότι το 2015 είναι η χρονιά των ασφαλιστικών εταιρειών. Οι αποφάσεις τους, θα καθορίσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα την εξέλιξη πολλών και σημαντικών θεμάτων, που αφορούν στο σύνολο της αγοράς και όχι ειδικά στις ίδιες τις εταιρείες. Οι ηγεσίες των ασφαλιστικών εταιρειών θα κληθούν εντός του 2015 να καθορίσουν με τις αποφάσεις (μεταξύ άλλων) και τα εξής:
1. Την μετεξέλιξη της ίδιας της αγοράς μέσω συνενώσεων, εξαγορών, απορροφήσεων ή και στρατηγικών συνεργασιών, ως αποτέλεσμα (ή ανάγκη) του ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου, αλλά και του γενικότερου οικονομικού περιβάλλοντος.
2. Την αναδιαμόρφωση των δικτύων προσέλκυσης εργασιών, τις μεταξύ τους σχέσεις και την πολιτική περαιτέρω ανάπτυξης direct πωλήσεων.
3. Την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του ανταγωνισμού, τόσο μεταξύ των εταιρειών, όσο και στον χώρο της διαμεσολάβησης.
4. Το μέλλον του Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης-Επικούρησης Ασφαλιστών και Προσωπικού Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων-ΤΕΑΕΑΠΑΕ.
5. Τον επαναπροσδιορισμό της πολιτικής και των σχέσεων με τις εταιρείες Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών, ως προς την παρουσία τους και την λειτουργία τους στην ελληνική ασφαλιστική αγορά.
6. Την αναθεώρηση της (ολέθριας πλέον για πολλούς) τιμολογιακής πολιτικής στον κλάδο οχημάτων και τον εξορθολογισμό της τιμολογιακής πολιτικής στους υπόλοιπους κλάδους.
Αυτά είναι όλα τα θέματα; Όχι βέβαια. Όμως, τα σημαντικά και καθοριστικά θέματα της επάρκειας των εταιρικών κεφαλαίων, των μοντέλων αντιμετώπισης ακραίων καταστάσεων και των εσωτερικών αναδιοργανώσεων, εντάσσονται (για τις ανάγκες του μικρού αυτού άρθρου) στην υποχρέωση εναρμονισμού με τις αποφάσεις της Εποπτικής Αρχής και τήρησης του κανονιστικού πλαισίου και όχι σε επιλεκτικές αποφάσεις των διοικήσεων των εταιρειών.
Από την άλλη, ταυτίζεται η στρατηγική όλων των εταιρειών που λειτουργούν στη χώρα μας; Έχουν κοινά προβλήματα, τηρούν την ίδια πολιτική, οι επιλογές τους στρέφονται προς την ίδια κατεύθυνση; Όχι βέβαια! Οι διαχωρισμοί είναι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι, ξένες και ελληνικές, μικρές και μεγάλες, επιθετικές και συντηρητικές κ.λπ. Πάνω από όλα αυτά όμως, υπάρχει πάντα η κλαδική πολιτική, τα υπερ-εταιρικά προβλήματα, η πορεία της αγοράς, οι σχέσεις με την κοινωνία και τους καταναλωτές. Σε αυτά αναφερόμαστε.
Καλή Φώτιση λοιπόν στις Ηγεσίες και Καλή Χρονιά σε Όλους!
