Υπάρχει μια πρόβλεψη στις Πράξεις 30 και 31 της ΤτΕ, που δεν φαίνεται να απασχοληθεί τους Διαμεσολαβητές, αλλά ούτε και τις εταιρείες, έχει δηλαδή περάσει στα… ψιλά, ίσως ως «μη σημαντικό».
Συγκεκριμένα, στην Πράξη 31, στο άρθρο 5, παρ. 7 προβλέπονται τα εξής: “Ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής εφαρμόζει αμελλητί τις οδηγίες και κατευθύνσεις των εταιρειών για την περιγραφή και την επεξήγηση του (αντ)ασφαλιστικού προϊόντοςστον Πελάτη και αξιοποιεί όλο το έντυπο υλικό που του παρέχουν οι Εταιρείες. Επίσης, παραδίδει στον Πελάτη το σχετικό υλικό και λαμβάνει σχετική απόδειξη από τον Πελάτη, αντίγραφο της οποίας αποστέλλει ηλεκτρονικά προς την Εταιρεία”.
Αντίστοιχα στην Πράξη 30, άρθρο 13, παρ. 2 αναφέρεται: “Οι Εταιρείες διαθέτουν σε όλους τους συνεργάτες του Δικτύου Πρόσκτησης Εργασιών το απαραίτητο ενημερωτικό υλικό για την προβλεπόμενη στη νομοθεσία προσυμβατική ενημέρωση του ασφαλισμένου και του λήπτη της ασφάλισης σχετικά με την Εταιρεία και τα προϊόντα της” και στην παράγραδο 3 ότι: “Οι Εταιρείες αναπτύσσουν διαδικασίες και ελέγχουν εάν το κατάλληλο υλικό παρεδόθη έγκαιρα στον ασφαλισμένο και τον λήπτηντης ασφάλισης. Για τον σκοπό αυτόν, ζητούν από τους συνεργάτες τους να λαμβάνουν την υπογραφή τους σε σχετικό έντυπο ενημέρωσης, καταχωρίζουν δε αντίγραφο του εγγράφου αυτού σε ειδικό ηλεκτρονικό αρχείο”.
Αν σκεφθεί κάποιος την πληθώρα των ασφαλιστικών προγραμμάτων της κάθε εταιρείας, τα ενημερωτικά-διαφημιστικά έντυπα που κυκλοφορούν (παλαιότερα-νεότερα) και τις συχνές αλλαγές των πακέτων ή αναπροσαρμογές τιμολογίων (με αφορμή κάποιες αλλαγές καλύψεων) δημιουργείται μια χαοτική κατάσταση ως προς το σωστό ενημερωτικό έντυπο που πρέπει να προωθήσει ο Διαμεσολαβητής. Επίσης, δεν είναι λίγες οι εταιρείες ή οι κλάδοι ασφάλισης, που δεν διαθέτουν ενημερωτικά έντυπα.
Που καταλήγουν όλα αυτά; Στην πιθανότητα αμφισβήτησης οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον, αν ο Διαμεσολαβητής προώθησε ή όχι το σωστό Έντυπο. Η λύση είναι απλή και ακριβοδίκαιη. Κάθε εταιρεία πρέπει να αποστείλει κατάλογο στους Διαμεσολαβητές-Συνεργάτες της, με όλα τα ασφαλιστικά της προγράμματα. Δίπλα από κάθε πρόγραμμα πρέπει να αναφέρει τον κωδικό του σχετικού εντύπου και το ίδιο το έντυπο σε μορφή pdf, που πρέπει να προωθεί ο Διαμεσολαβητής. Ο κατάλογος αυτός (εννοείται ηλεκτρονικός) θα ενημερώνεται συνεχώς.
Θα είναι απλό στο κάθε διαμεσολαβητή να διαθέτει τη “βιβλιοθήκη” αυτή, μονίμως ενημερωμένη, σε ηλεκτρονική μορφή και να επισυνάπτει σε κάθε προσφορά του το εγκεκριμμένο ενημερωτικό έντυπο.
Παράλληλα, στον κατάλογο αυτό θα πρέπει να αναφέρεται συγκεκριμένα το ηλεκτρονικό γραφείο υποδοχής της εταιρείας (συνολικά ή ανά κλάδο) στο οποίο πρέπει να αποστέλλονται οι αποδείξεων παράδοσης των εντύπων.
Αυτή είναι πραγματική βοήθεια και όχι η αόριστη αναφορά να “παραδοθεί το κατάλληλο υλικό”. Τρεις μάλιστα εταιρείες που προχθές ρωτήθηκαν από Διαμεσολαβητή «που να στείλω την απόδειξη;» τον κοίταζαν σαν… ufo!
.gif?rand=2554)
Όλα να τα τυπώνει ο διαμεσολαβητής; οι εταιρείες θα τα φορτώνουν σε αυτούς και το κόστος ανεβαίνει ροκανιζοντας τις προμήθειες! Οφειλουν οι εταιρείες να έχουν τα κατάλληλα έντυπα τυπωμένα στη διάθεσή των διαμεσολαβητών, είναι η διαφήμιση τους!