Η πολυαναμενόμενη διευκρινιστική Εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών, σχετικά με την παρακράτηση φόρου, εκδόθηκε επιτέλους την προηγούμενη Παρασκευή και είναι η ΠΟΛ. 1120/25.4.2014 με θέμα: “Φορολογική μεταχείριση των αμοιβών που καταβάλλονται για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές και παρόμοιες υπηρεσίες”.
Τι κι’ αν ο νόμος 4172/2013 ισχύει από 1/1/2014, τι κι’ αν η αγορά μοιράστηκε στα δύο, η εγκύκλιος εκδόθηκε τέσσσερις μήνες μετά την ισχύ του νόμου. Ας είναι. Τι ακριβώς λέει όμως η εγκύκλιος; Ας απομονώσουμε την παράγραφο της τρίτης σελίδας, που αναφέρεται ειδικά στην ασφαλιστική αγορά:
“Αντίθετα, διευκρινίζουμε ότι δεν εμπίπτουν στις διατάξεις περί παρακράτησης οι αμοιβές αντιπροσώπων, πρακτόρων, μεσιτών, κ.λπ. από αμοιβές ή προμήθειες για τη σύναψη σύμβασης προμήθειας από αλλοδαπά εργοστάσια ή αλλοδαπούς οίκους οποιασδήποτε φύσης υλικού, μεταφορέων, μεσιτών, πρακτόρων, διαμεσολαβητών, εκτελωνιστών, φωτορεπόρτερ, διαφημιστών, επιχειρήσεων που έχουν σαν αντικείμενο ασφαλιστικές δραστηριότητες, εφόσον αυτές εκδίδουν εκκαθαρίσεις με τις αμοιβές των συνεργατών τους, προς τους συνεργάτες τους (ασφαλιστικούς πράκτορες, μεσίτες ασφαλίσεων, ασφαλιστικούς συμβούλους κ.τ.λ.), αμοιβές για υπηρεσίες φασόν, προώθησης προϊόντων και γενικά οι αμοιβές που με τον ν. 2238/1994 χαρακτηρίζονταν ως εισόδημα από εμπορικές επιχειρήσεις, και στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η υποβολή μηδενικής δήλωσης παρακρατούμενου φόρου.”
Επίσης, στην ένατη σελίδα αναφέρεται ότι: “3. Με την παράγραφο 8 ορίζεται ότι σε περίπτωση που ο λήπτης της αμοιβής σύμφωνα με την περίπτωση δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 62είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, παρακράτηση φόρου σύμφωνα με την παράγραφο 1 ενεργείται μόνον εφόσον η συναλλαγή υπερβαίνει τα τριακόσια (300) ευρώ. Επομένως, η παρακράτηση φόρου της παρ. 1 του άρθρου 64 (20% ή 3% κατά περίπτωση) διενεργείται για αμοιβές φυσικών προσώπων που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας οι οποίες υπερβαίνουν τα τριακόσια (300) ευρώ.”
Τι προκύπτει από τις δύο αυτές διευκρινίσεις;
Η προϋπόθεση για την μη παρακράτηση φόρου είναι: “εφόσον αυτές εκδίδουν εκκαθαρίσεις με τις αμοιβές των συνεργατών τους”. Ποιοι όμως εκδίδουν εκκαθαρίσεις;
Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, εκκαθαρίσεις εκδίδουν οι Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις προς τους Συνεργάτες τους Διαμεσολαβητές και κατ’ επέκταση οι τελευταίοι δεν υποχρεούνται σε έκδοση άλλου παραστατικού (π.χ. Τιμολογίου Παροχής Υπηρεσιών).
Αντίθετα, από όσο γνωρίζουμε, σε κανέναν ισχύοντα νόμο δεν αναφέρεται ότι Διαμεσολαβητής που συνεργάζεται με άλλον Διαμεσολαβητή εκδίδει εκκαθαρίσεις αμοιβών. Στις σχέσεις μεταξύ Διαμεσολαβητών, αυτός που παρέχει υπηρεσίες εκδίδει και το σχετικό παραστατικό (π.χ. Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών) προς τον λαμβάνοντα τις υπηρεσίες. Συνεπώς, εφόσον εκδίδεται Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών, διενεργείται η προβλεπόμενη παρακράτηση, εφόσον βέβαια το ποσό της συναλλαγής υπερβαίνει τα 300,00 ευρώ.
Επί του θέματος αυτού έχουν κατ’ επανάληψη τεθεί ερωτήματα στο παρελθόν και οι απαντήσεις του Υπουργείου Οικονομικών διευκρινίζουν ότι μόνο οι Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις δύνανται να εκδίδουν εκκαθαρίσεις και όχι οι Διαμεσολαβούντες (ενδεικτικά βλέπε εδώ).
Κατά την άποψή μας συνεπώς, και μετά την ΠΟΛ. 1120/25.4.2014 που εκδόθηκε, για τις σχέσεις μεταξύ Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών πρέπει να εκδίδονται Τιμολόγια Παροχής Υπηρεσιών επί των οποίων (αν ο εκδότης του τιμολογίου είναι φυσικό πρόσωπο και το ποσό υπερβαίνει τα 300,00 ευρώ) πρέπει να διενεργείται η παρακράτηση του 20%.
Αν υπάρχουν άλλες απόψεις ή άλλες εγκύκλιοι που πιθανώς δεν γνωρίζουμε, είναι ευπρόσδεκτες, ώστε να δημοσιευθούν και να ενημερωθούν όλοι οι Διαμεσολαβητές. Εκτός, αν μια νέα Διευκρινιστική Εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών λύσει μια δια παντός το θέμα.
.gif?rand=453)
Αυτά συμβαίνουν όταν αντί να κυτάμε τα προβλήματα…
Τι ισχύει όταν μεσίτης δίνει προμήθειες σε μεσίτη ή πράκτορα; Επίσης πράκτορας σε πράκτορα ;
Η διευκρινιστική αναφέρει περιοριστικώς την κατηγορία του Ασφαλιστικού Συμβούλου δυο – τρεις φορές, αλλά κάπου πετάει και ένα “Ασφαλιστικούς Συμβούλους κλπ”, οπότε μένουμε με την απορία.