Γιατί να θορυβηθούν οι Πρωθυπουργοί και οι Υπουργοί για τις αλλεπάλληλες επαναλαμβανόμενες παραλείψεις τους και την Ανεπάρκειά τους, όταν δεν υπάρχει ούτε ένας Μηχανισμός που να τους θέτει προ των Ευθυνών τους που να απαιτεί να Λογοδοτήσουν και να αναλάβουν τις Ευθύνες τους για τις τεράστιες ζημίες που προκαλούν στους Πολίτες; Παραμερίζουμε για λίγο τις Ιστορικές Ευθύνες τους για την Ενσυνείδητη Πτώχευση της Ελλάδας! Ένας, ένας ευλογημένος δικηγόρους από τις χιλιάδες που απασχολούν να αναλάβει να ολοκληρώσει την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος, αυτόματα θα λυθούν όλα τα σχετικά προβλήματα που δημιουργούνται με τα “Ανασφάλιστα Αυτοκίνητα” και θα ξεκινήσει νέο χρήμα να ρέει προς όλες τις πλευρές, πέρα από την εξοικονόμηση Πόρων και Άχρηστων Δαπανών. Διαβάστε πιο κάτω πόσα εκατομμύρια χάνει η Πολιτεία από τους Ανίκανους Ηγέτες της και πόσα η Ασφαλιστική Αγορά και φυσικά οι Πολίτες! Μια εντολή, κύριε υπουργέ χρειάζεται και το θέμα κλείνει! Δώστε ένα μήνα περιθώριο, διαλέξτε έναν από τους πιο ικανούς δικηγόρους που απασχολείτε και που έχει ήδη ασχοληθεί με το θέμα και ζητήστε το αποτέλεσμα μια συγκεκριμένη ημερομηνία ένα μήνα μετά, τονίζοντάς του να αγνοήσει όλες τις Κομματικές Παρεμβάσεις! Σημειώστε το όνομα του δικηγόρου στην ατζέντα σας τη συγκεκριμένη ημερομηνία και τις λέξεις: “Ανασφάλιστα Τελική Λύση”, και θα γράψετε στο ιστορικό σας ένα Επίτευγμα! Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών θα σας διευκολύνει και πρόθυμα και ουσιαστικά! Δεν χρειάζεται να σκύβετε προσωπικά επάνω από όλα τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν μη τυχόν και σας ξεφύγει κανένα Πολιτικό ή Οικονομικό Όφελος! Έχετε άπειρα προβλήματα από τα οποία θα ωφεληθείτε Πολιτικά και Οικονομικά. Κάντε και καμία δουλειά χωρίς αυτά τα δύο οφέλη, παρόλο που θα ωφεληθείτε από την Επίλυση του προβλήματος! Διαβάστε προσεκτικά το κείμενο που ακολουθεί και πάρτε τη σωστή απόφαση.
Πολλές απόψεις έχουν ακουστεί, αλλά δυστυχώς, οι σκοπιμότητες και η πολιτική βραχυχρόνιων κομματικών συμφερόντων, δείχνουν να οδηγούν σε επιλεκτικές προειλημμένες αποφάσεις καταλογισμού ευθυνών. Με τις σκέψεις αυτές, ας εξετάσουμε το πρόβλημα πιο διεξοδικά ελπίζοντας να συμβάλλουμε στην επίλυσή του.
Δύο τουλάχιστον χρόνια βρίσκεται στην επικαιρότητα το θέμα των ανασφάλιστων οχημάτων. Δηλώσεις, εκτιμήσεις, νέες δηλώσεις υπολογισμοί, κοινωνικές επιπτώσεις, χαμένα ασφάλιστρα, διαφυγόντα έσοδα του Δημοσίου, αντικοινωνικές συμπεριφορές, όλα έχουν ειπωθεί δυο και τρεις φορές. Η αγορά ασχολείται συνεχώς, οι αρμόδιοι έχουν κατηγορηματικά περιγράψει το μέγεθος του προβλήματος και τις επιπτώσεις του, επιτροπές εργάζονται, πολλές σκέψεις εντοπισμού των ανασφάλιστων οχημάτων έχουν κατατεθεί, ακόμα και ιδιωτικοί φορείς έχουν υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν επανειλημμένα ανακοινώσει ότι αποστέλλονται σημειώματα με πρόστιμα. Όλα αυτά επί δύο τουλάχιστον χρόνια αλλά, από όσο γνωρίζω, μέχρι σήμερα ουδέν πρακτικό αποτέλεσμα. Και ως αφελής σχολιαστής ερωτώ: δεν υπάρχουν ευθύνες στους κυβερνώντες για το ότι όλοι αυτοί οι ιδιοκτήτες των ανασφάλιστων οχημάτων δεν έχουν μέχρι τώρα κληθεί «αρμοδίως» και συνεπώς τα οχήματα παραμένουν ανασφάλιστα; Τι ευθύνες; Αστικές και ποινικές και στη συνέχεια βεβαίως και πολιτικές! Ας μην ξεχνάμε ότι οι ποινικές ευθύνες συνδέονται με πράξεις από δόλο ή βαριά αμέλεια και οι αστικές ευθύνες συνδέονται πράξεις ή παραλείψεις που προκάλεσαν ζημιά (σωματική βλάβη ή/και υλική ζημιά) σε τρίτον. Όποιος λοιπόν προκάλεσε ζημιά σε τρίτον (όχι ζημιά εξ ατυχήματος, ζημιά επειδή κάποιο όχημα είναι ανασφάλιστο) υποχρεούται να τον αποκαταστήσει, κάτι που στην πράξη μεταφράζεται σε χρηματική αποζημίωση.
Φυσικά, ευθύνη δεν μπορεί να έχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες αφού δεν έχουν δικαίωμα να επιβάλουν σε οποιονδήποτε να ασφαλισθεί. Ευθύνη δεν έχει επίσης οποιοσδήποτε ιδιωτικός φορέας, που δεν μπορεί να ελέγξει κάποιον αν είναι ή δεν είναι ασφαλισμένος. Απόλυτη ευθύνη έχει το κράτος, όπως αυτό εκφράζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση και το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο ή την Αρχή που εξουσιοδοτείται προς τούτο. Η ευθύνη δεν έγκειται μόνο ως προς το αν πραγματοποιούνται έλεγχοι (π.χ. μέσω των αστυνομικών οργάνων), αλλά κυρίως ως προς τις πράξεις και παραλείψεις των πολιτικών προσώπων, από την στιγμή που γνωρίζουν το θέμα των ανασφάλιστων. Και οι ευθύνες τους είναι δύο κατηγοριών: α) οι άμεσες ευθύνες έναντι των παθόντων ή έναντι του Επικουρικού Κεφαλαίου που θα κληθεί τελικά να αποζημιώσει και β) οι έμμεσες ευθύνες από την μη είσπραξη φόρων και τελών υπέρ του Δημοσίου. Αν αύριο το πρωί ένας εισαγγελέας διέτασσε προκαταρτική έρευνα κατά παντός υπευθύνου για διαφυγόντα έσοδα του Δημοσίου από τα ανασφάλιστα οχήματα, ποιοι θα βρισκότανε μπλεγμένοι;
Είναι γνωστό το πρόβλημα (που και εγώ ο ίδιος έχω παλαιότερα θέσει) για το ποιο θεωρείται «ανασφάλιστο όχημα». Η δυσκολία αυτή όμως δεν επιτρέπεται να λειτουργεί ως άλλοθι τέτοιας καθυστέρησης. Η πολιτεία ευκολότατα ζητά πληροφοριακά στοιχεία όταν το θέλει. Για παράδειγμα, ζήτησε πρόσφατα από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες να αποστέλλουν υποχρεωτικά τα ασφάλιστρα που πληρώνει κάθε φορολογούμενος κάθε έτος, με σκοπό να τα αξιοποιήσει ως τεκμήριο διαβίωσης, αν δεν καλύπτονται από το εισόδημα του φορολογουμένου. Με έναν παρόμοιο απλό τρόπο μπορεί να έχει όλα τα ασφαλισμένα οχήματα μιας συγκεκριμένης χρονικής στιγμής από τις ασφαλιστικές εταιρείες και να προχωρήσει σε συγκρίσεις με τα στοιχεία που ούτως ή άλλως έχει. Γιατί δεν το κάνει μέχρι σήμερα; Ουδείς ευθύνεται; Αν θεωρήσουμε ότι τα ανασφάλιστα είναι μόνο 1 εκατομμύριο, τότε τα ετήσια καθαρά ασφάλιστρα με το δικαίωμα συμβολαίου είναι τουλάχιστον 250 εκατομμύρια ευρώ και κατά συνέπεια οι ετήσιοι διαφυγόντες φόροι τουλάχιστον 25 εκατ. ευρώ, πλέον βέβαια των τελών υπέρ Τ.Ε.Ο., Επικουρικού Κεφαλαίου κ.λπ. Και δεν υπολογίζω τα αυξημένα έσοδα ασφαλιστικών εταιρειών, διαμεσολαβούντων προσώπων κ.λπ. από τα οποία προκύπτουν και νέα διαφυγόντα έσοδα του Δημοσίου. Και δεν υπολογίζω και έμμεσα κόστη του Δημοσίου λόγω σοβαρών τραυματισμών κ.λπ. Μήπως στις μέρες που (δυστυχώς) ζούμε, μια εισαγγελική εντολή θα οδηγούσε άμεσα στην λύση του προβλήματος και στην αναζήτηση των ανασφάλιστων; Μήπως, λόγω μιας εισαγγελικής εντολής θα έσπευδαν όλοι να πράξουν αυτά που χωρίς πειστικό λόγο δεν πράττουν εδώ και δυο χρόνια; Κι’ ο άγιος φοβέρα θέλει, λένε στο χωριό μου.
