Το τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει και αυτό πλέον ισχύει και στην ασφαλιστική βιομηχανία, που πλέον αξιοποιεί τεχνολογικά εργαλεία και ανθρώπους τόσο με εξειδίκευση στο undewriting όσο και στη διαχείριση “ύποπτων” αξιώσεων. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ασφαλιστικές είναι ότι δεν έχουν να κάνουν με ένα συγκεκριμένο μοτίβο ή απάτες σε ένα μόνο κλάδο και αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο κινούνται όσοι προσπαθούν να λάβουν δόλιες αποζημιώσεις ποικίλλει.
Και αυτό φαίνεται από τις υποθέσεις που έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και συζητηθεί είτε για τα οικονομικά μεγέθη των αποζημιώσεων είτε γιατί φέρον ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σαν εγκληματικές-παραβατικές ενέργειες, όπως οι γιαγιάδες – δολοφόνοι, ο Canoe Man, τα συμβόλαια για τα άλογα και το σκάνδαλο με τις υπερχρεώσεις των εταιρειών από το HCA. Σε διεθνή έρευνα της RGA που έγινε το 2017 σε 27 ασφαλιστικές ζωής και υγείας για την απάτη οι εταιρείες δηλώνουν ότι λιγότερο από το 2% των υποθέσεων ενδεχόμενης απάτης καταλήγει σε δικαστική δίωξη καθώς απαιτείται πολύς χρόνος και είναι μεγάλο το δικαστικό κόστος. Μάλιστα στις περιπτώσεις που οι ασφαλιστικές υποπτεύονται ότι η αξίωση είναι δόλια ή ψευδής απαιτείται οκτώ φορές περισσότερος χρόνος διεκπεραίωσης. O Παγκόσμιος Δείκτης απάτης ανέρχεται σύμφωνα RGA στο 3,58%, με την Αμερική να βρίσκεται στο 1,47% και την περιοχή ΕΜΕΑ στο 2,16%. Περίπου το 48% των εταιρειών που πήραν μέρος στην έρευνα αναφέρουν ότι υπήρξαν περιστατικά απάτης στα οποία εμπλέκονται και ασφαλιστές.
H βασίλισσα της “τούμπας”
To 2004 η 72χρονη Isabel Parker καταδικάστηκε σε δωδεκαετή φυλάκιση από δικαστήριο στη Philadelphia για ασφαλιστική απάτη. Το σχέδιο της ήταν απλό. Γλιστρούσε και ζητούσε αποζημιώσεις. Υπολογίζεται ότι είχε εισπράξει μισό εκατομμύριο δολάρια από το 1993 μέχρι το 2000. Ο τύπος την χαρακτήρισε σαν the queen of slip.
Σκότωναν τα άλογα… πριν γεράσουν
Το σκάνδαλο με τις δολοφονίες των αλόγων στις ΗΠΑ: Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι και το 1990, πολλά ακριβά άλογα είχαν χρησιμοποιηθεί σε ασφαλιστικές απάτες. Τα περισσότερα αυτά χρησιμοποιούνταν σε αγώνες ιππασίας και ήταν ασφαλισμένα. Ο αριθμός των αλόγων που σκοτώθηκαν με αυτόν τον τρόπο πιστεύεται ότι είναι από τουλάχιστον 50 έως 100. Μέχρι σήμερα συνεχίζει να αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο στον κλάδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες της περιόδου πολλά ζώα σκοτώθηκαν με ηλεκτροπληξία από τον Tim Ray, σεσημασμένο κακοποιό με το ψευδώνυμο Sandman. Οι κατηγορούμενοι στο σκάνδαλο ήταν από τον χώρο της ιππασίας, κάποιοι από αυτούς κορυφαίοι αναβάτες ακόμα και γόνοι πλούσιων οικογενειών της εποχής.
Οι γιαγιάδες – δολοφόνοι της Santa Monica
Το 2008 η 77χρονη Helen Golay και η 75χρονη Olga Rutterschmidt καταδικάστηκαν ισόβια καθώς δολοφόνησαν δύο αστέγους για να εισπράξουν τα χρήματα από τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής τους. Οι δύο γυναίκες έβρισκαν αστέγους τους βοηθούσαν και έκαναν ασφαλιστήρια ζωής με δικαιούχους τις ίδιες. Εν συνεχεία έστηναν τροχαία ατυχήματα για να τους σκοτώσουν. Συνολικά βρέθηκαν 23 ασφαλιστήρια συμβόλαια, ενώ οι αποζημιώσεις που είχαν λάβει ξεπερνούσαν τα 2 εκατομμύρια δολλάρια.
Ο Canoe Man
Ο Canoe Man ή Τζον Ντάργουιν το 2002 σκηνοθέτησε το θάνατό του. Μία μέρα πήρε το κανό του μπήκε στη θάλασσα και οι δικοί του τον δήλωσαν σαν αγνοούμενο. Το πτώμα του δεν βρέθηκε παρά τις έρευνες που έγιναν στη θαλάσσια περιοχή του Hartlepool. Πέντε χρόνια αργότερα εμφανίστηκε σε ένα αστυνομικό τμήμα λέγοντας ότι είχε αμνησία. Όπως αποδείχτηκε ζούσε μυστικά σε ένα σπίτι δίπλα από το δικό του. Η γυναίκα του το ήξερε αλλά τα παιδιά του όχι. Τον πρόδωσε μία φωτογραφία ενός μεσίτη κατοικιών που τον έδειχνε με τη γυναίκα του όταν υποτίθεται πως αγνοούνταν. Και οι δύο καταδικάστηκαν σε έξι χρόνια φυλάκισης, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Το BBC δημιούργησε ένα τηλεοπτικό δράμα για την ιστορία του που ονομάζεται Canoe Man.
Ποντίκι στη σούπα μου
Το 2006 η Carla Patterson, 38 ετών και ο γιός της Ricky Patterson 22 ετών, ζήτησαν αποζημίωση 500.000 δολαρίων από την αλυσίδα εστιατορίων Cracker Barrel στη Virginia, καθώς όπως υποστήριξαν στη σούπα της Carla βρέθηκε ένα ποντίκι. Η αλυσίδα εστιατορίων επέμεινε στο να ερευνήσει την υπόθεση και αποκάλυψε ότι το ποντίκι δεν είχε μαγειρευτεί ούτε είχε στους πνεύμονες του σούπα. Όταν η απάτη αποκαλύφθηκε στην Carla επιβλήθηκε πρόστιμο 2.500 δολαρίων και 1 έτους φυλάκιση.
Σκάνδαλο 2 δις στο HCA
Οι επικεφαλής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Hospital Corportation of America ομολόγησαν ότι διέπραξαν 14 αδικήματα από το 2000 έως το 2002, μεταξύ των οποίων και η χρέωση του συστήματος υγείας της Αμερικής με δόλιες αξιώσεις. Το HCA είχε παρουσιάσει περιστατικά ως πολύ πιο σοβαρά από ότι ήταν και υπέβαλε ψευδείς ιατρικές αναφορές. Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο αναγκάστηκε να πληρώσει στην αμερικανική κυβέρνηση 631 εκατομμύρια δολάρια συν τόκους, καθώς και 17,5 εκατομμύρια δολάρια για τις κρατικές υπηρεσίες Medicaid, πέραν των 250 εκατομμυρίων δολαρίων που είχαν ήδη καταβληθεί στο Medicare για εκκρεμότητες. Ήταν ο μεγαλύτερος διακανονισμός απάτης στην αμερικανική ιστορία που έφτασε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τιτανικός ή Olympic;
Αν αποτελεί πραγματικότητα και όχι θεωρία συνωμοσίας, η τραγωδία του Τιτανικού όπου περίπου 1.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους είναι η μεγαλύτερη ασφαλιστική απάτη που έχει συμβεί ποτέ. Στο βιβλίο του Robin Gardiner Titanic: The Ship That Never Sank, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η White Star Line πλοιοκτήτρια εταιρεία του Τιτανικού είχε και το “ΟLYMPIC” το δίδυμο πλοίο του που διέφερε σε λίγα σημεία. Η καθυστέρηση του ταξιδιού του Τιτανικού κατά τρεις εβδομάδες ενίσχυσε το σενάριο ότι η εταιρεία για να ξεφορτωθεί το OLYMPIC που είχε λόγω σύγκρουσης με άλλο πλοίο υποστεί μεγάλη ζημιά η οποία δεν αποζημιώνόταν και δεν συνέφερε την εταιρεία να το επισκευάσει αποφάσισε να βάλει το Olympic στη θέση του Τιτανικού, να σχεδιάσει ένα ατύχημα με ελεγχόμενη σύγκρουση και να έχει σε κοντινή απόσταση από τον Τιτανικό ένα άλλο πλοίο για να βοηθήσει στη διάσωση. Ο Gardener μάλιστα υποστηρίζει ότι κάτι στο σχέδιο της εταιρείας ενδεχομένως να μην πήγε καλά για αυτό και πολλές μαρτυρίες επιζώντων μιλούν για ένα πλοίο που τους ακολουθούσε σε όλη τη διαδρομή αλλά την ώρα του ναυαγίου δεν έσπευσε να βοηθήσει.
Η πυρκαγιά του John Mango
Ένας επιχειρηματίας στο Τορόντο, ο John Mango το 2015 προσέλαβε κάποιον για να βάλει φωτιά στην επιχείρησή του και να εισπράξει την ασφαλιστική αποζημίωση. Δεν υπολόγισε όμως ότι η κατάσταση μπορούσε να τεθεί εκτός ελέγχου. Από τη φωτιά πέθανε ένας άνθρωπος ενώ πολλές οικογένειες αναγκάστηκαν να εκκενώσουν τα σπίτια τους στα οποία υπήρξαν ζημιές από τη φωτιά. Ο Mango κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία δευτερου βαθμού και απάτη.
Πηγές: Ασφαλιστικό Marketing Νοέμβριος 2018 και titanicshipwreck.blogspot.com/2013/09/blog-post_10.html, cginsurance.com/news/2016/06/16/biggest-insurance-frauds-in-history, theguardian.com/world/2006/jul/07/usa.mainsection, cbsnews.com/news/black-widows-get-life-in-prison/, oxfordmail.co.uk/news/9648097._I_can_prove_it_was_not_Titanic_that_sank_/, express.co.uk/news/world/310263/The-Titanic-cover-up, ineffableisland.com/2011/07/15-most-famous-cases-of-insurance-fraud.html
