.gif?rand=616)
Για το κατά πόσο αισιόδοξοι θα πρέπει να είμαστε για το μέλλον της κλιματικής αλλαγής και για την συνεισφορά της Ασφαλιστικής Βιομηχανίας προς αυτή τη κατεύθυνση μίλησε ο Διευθύνων Σύμβουλος της AXA Greece, Ερρίκος Μοάτσος στο 3ο συνέδριο Βιώσιμης Ανάπτυξης που οργάνωσε το περιοδικό Economist.
Ο κ. Μοάτσος συμμετείχε στη συζήτηση του πάνελ της δεύτερης μέρας του συνεδρίου με θέμα “Climate Change: Can we be optimistic”, παραθέτοντας τους 4 τομείς μέσα από τους οποίους οι Ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να βοηθήσουν, καθώς όπως δήλωσε και ο ίδιος, «δεν υπάρχουν σύνορα στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο πως εξελίσσεται το φαινόμενο της κλιματική αλλαγής. Πλήττονται κοινωνίες, ολόκληρες πολιτείες και άμα δεν βρούμε τον τρόπο να ανακόψουμε τις επιπτώσεις αυτές οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές».
Οι τομείς στους οποίους οι Ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να συνεισφέρουν είναι οι εξής:
1. Ενημέρωση για τους κινδύνους (risk awareness)
Τα φυσικά φαινόμενά είναι σπάνια άλλα βίαια. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν βιώσει κάποιο μεγάλο καταστροφικό γεγονός κάτι που τους τοποθετεί αυτόματα στην κατηγορία των ανθρώπων με άγνοια κινδύνου. Οι Ασφαλιστικές εταιρείες που μέρος της δουλειάς τους είναι να μελετούν αυτούς τους κινδύνους οφείλουν και να επενδύουν ως προς της ενημέρωση του κόσμου να καταλάβουν το ύψος του κινδύνου που υπάρχει περίπτωση να εκτεθούν. Να δημιουργήσουν το αίσθημα της πρόληψης και να περάσουν το μήνυμα ότι αυτή η προσπάθεια ναι μεν δεν έχει άμεσα απτά αποτελέσματα αλλά μακροχρόνια λογική στην εκπαίδευση των πολιτών. Μια λογική που υποστηρίζει την άποψη να προλαμβάνουμε τους κινδύνους από το να «τρέχουμε» από πίσω τους για να τις καλύψουμε. Σε αυτή τη λογική, η AXA Greece σε συνεργασία με το μουσείο Γουλανδρή έχει δημιουργήσει και την έκθεση «Σεισμός στο Μουσείο» που «τρέχει» για δεύτερη χρονιά με σκοπό να ενημερώνει τον κόσμο σχετικά με τον σεισμό και τις επιπτώσεις του.
2. Χρηματοδότηση Επιστημονικών ερευνών
Οι Ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν στην κατοχή τους πολλά δεδομένα τα οποία μπορούν να τα μελετήσουν με σκοπό να δημιουργούν μοντέλα πρόβλεψης κίνδυνων όπως επίσης και την εξάλειψη φαινομένων με αρνητικές επιπτώσεις. Πέρα όμως από τη χρήση των δεδομένων που διαθέτουν μπορούν και να χρηματοδοτούν έρευνες για τη λήψη μέτρων και τη δημιουργία μέτρων προστασίας. Όπως για παράδειγμα το Research Fund της AXA το οποίο την τελευταία δεκαετία έχει επενδύσει κοντά στα 200 εκατομμύρια ευρώ σε περισσότερες από 600 επιστημονικές μελέτες όπου πολλές από αυτές αφορούν την κλιματική αλλαγή και τις φυσικές καταστροφές όπως επίσης και την ανφεκτικότητα των πόλεων.
3. Κάλυψη των κινδύνων – καθαρό Ασφαλιστικό ενδιαφέρον –
Η πρόληψη δεν εξαλείφει την πιθανότητα ένα φυσικό φαινόμενο να προκαλέσει ζημιές. Αυτό είναι και το βασικό αντικείμενο δουλειάς των Ασφαλιστικών εταιρειών. Καθώς ο κίνδυνος ποτέ δεν μπορεί να αποφευχθεί 100% οι Ασφαλιστικές εταιρείες παρέχουν τη δυνατότητα αποζημίωσης των ζημιών που θα προκληθούν. Το 2017, σύμφωνα με μελέτη της Αντασφαλιστικής εταιρείας Munich Re, οι φυσικές καταστροφές κόστισαν παγκοσμίως 330 δις ευρώ. Ένα κόστος που δυστυχώς μόνο το 40% των ζημιών ήταν ασφαλισμένες. ‘Ένα protection gap της τάξεως των 200 εκατομμυρίων. Στην Ελλάδα, μόνο το 15% των σπιτιών είναι ασφαλισμένα για φυσικές καταστροφές όταν παράλληλα οι Έλληνες επενδύουν στην ακίνητη περιουσία πιο πολύ από κάθε άλλο Ευρωπαίο. (70% που είναι από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη). Η λύση για αυτό το θέμα είναι η σύμπραξη μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν αυτές οι καταστροφές. Μια λύση την οποία επικροτεί και ο διοικητής της ΤτΕ, κ. Γιάννης Στουρνάρας, και που η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) έχει πολλάκις προτείνει έχοντας μάλιστα σχεδιάσει ένα μοντέλο σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, για να μπορέσει να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα ένα σύστημα το οποίο να μπορεί να χρηματοδοτεί εκ των προτέρων αυτές τις ζημιές.
4. Στήριξη σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας
Τέλος ο κ. Μοάτσος μίλησε για τον περιορισμό των επενδύσεων (από τις Ασφαλιστικές εταιρείες) σε εταιρείες και αγορές που προωθούν ακόμα πηγές ενέργειας που βλάπτουν το περιβάλλον όπως ο ορυκτός άνθρακας. Όπως επίσης και ο περιορισμός ακόμα και η άρνηση στο να ασφαλίσουν τη δραστηριοποίηση τους.
