Σε πλήρη ανακολουθία με την ευρωπαϊκή πρακτική είναι το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας για την αναμόρφωση της επαγγελματικής ασφάλισης σύμφωνα με την Ελληνική Ένωση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΕΛΕΤΕΑ).
Ειδικότερα στο κείμενο που έχει καταθέσει στη δημόσια διαβούλευση για το εν λόγω η ΕΛΕΤΕΑ αναφέρει ότι “υποβιβάζει την προστασία των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και επιβάλλει βαρύτατους φορολογικούς συντελεστές που αποκλείουν στην πράξη τους μεσήλικες εργαζόμενους (μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες) με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, για τους οποίους αντικειμενικά υφίσταται κενό συμπληρωματικής, κεφαλαιοποιητικής συνταξιοδοτικής προστασίας στην αγορά εργασίας”.
Η ΕΛΕΤΕΑ προτείνει “την απόσυρση του Μέρους Γ’ του Ν/Σ που αφορά τις φορολογικές διατάξεις και την εισαγωγή διάταξης που προβλέπει τη σύσταση «Εθνικής Επιτροπής Επαγγελματικής Ασφάλισης» με αρμοδιότητα την επεξεργασία και γνωμοδότηση προς τον Υπουργό Εργασίας μιας ολοκληρωμένης παρέμβασης της Πολιτείας με συναίνεση των ενδιαφερομένων μερών, σε κοινωνικο-τεχνοκρατική βάση, με στόχο την ουσιαστική και βιώσιμη ανάπτυξη της επαγγελματικής ασφάλισης στη χώρα μας. Ειδάλλως, πέραν του ότι η χώρα θα παραμείνει για πολλά χρόνια ακόμα όπως είναι σήμερα, δηλαδή ουραγός της Ευρώπης και των χωρών-μελών του Ο.Ο.Σ.Α. στην επαγγελματική ασφάλιση”
Πιο συγκεκριμένα επισημαίνονται στο σχεδίου νόμου για την επαγγελματική ασφάλιση τα εξής 3 σημεία:
- Εισάγεται για πρώτη φορά η δυνατότητα σε Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις να συμμετέχουν στην επαγγελματική ασφάλιση μέσω των Ομαδικών Συνταξιοδοτικών τους Συμβολαίων (ΟΑΣ). Αυτό καθαυτό δεν αποτελεί ούτε πρόβλημα ούτε είναι αντίθετο με τις Ευρωπαϊκές κατευθύνσεις. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι το Ν/Σ, δίχως καμία δικαιολογητική βάση και σε απόλυτη απόκλιση με την Ευρωπαϊκή πρακτική, εξαιρεί τα Ομαδικά των Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων από όλες τις απαιτήσεις – που αντίθετα επιβάλλει στα ΤΕΑ – υπέρ της προστασίας των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των μελών τους.
Με τις εξαιρέσεις αυτές, το Ν/Σ δημιουργεί δύο διαφορετικά ρυθμιστικά πλαίσια που αφορούν την προστασία των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των ασφαλισμένων/εργαζομένων στην επαγγελματική ασφάλιση: ένα «κανονικό» που υπαγορεύεται από τις κοινοτικές οδηγίες και το οποίο επιβάλλεται στα ΤΕΑ και ένα «light» το οποίο παρακάμπτει τις κοινοτικές οδηγίες που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη και χαρίζεται στους εργοδότες που επιλέγουν Ομαδικά. - Δυστυχώς, το Ν/Σ ολισθαίνει έτι περαιτέρω επιβάλλοντας φορολογική εξομοίωση μεταξύ ΤΕΑ και Ομαδικών. Με τον τρόπο αυτό κινητροδοτεί τους εργοδότες να επιλέξουν το «light» όχημα των Ομαδικών για την επαγγελματική ασφάλιση των εργαζομένων τους, στέλνοντας τον λογαριασμό της προστασίας των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, στους ίδιους τους εργαζόμενους! Ακριβώς για την αποφυγή τέτοιων καταστάσεων, στην Ευρώπη πρώτα διασφαλίζεται η εξομοίωση των υποχρεώσεων για κάθε όχημα επαγγελματικής ασφάλισης υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων, και μετά εξομοιώνεται η φορολογική μεταχείριση. Αυτή ακριβώς η πρακτική εφαρμόστηκε στις δύο χώρες της ΕΕ με την υψηλότερα ανεπτυγμένη επαγγελματική ασφάλιση είτε σε υποχρεωτικό (Ολλανδία) είτε σε προαιρετικό καθεστώς (Βέλγιο). Το δικό μας Ν/Σ, μην έχοντας διασφαλίσει ένα ομοιόμορφο πλέγμα προστασίας των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων/εργαζομένων, όχι απλώς δημιουργεί ένα κενό προστασίας, αλλά σπρώχνει και με τα δύο χέρια τους εργοδότες να το εκμεταλλευτούν.
- Επιπλέον, το νέο Ν/Σ επιβάλλει βαρύτατους φορολογικούς συντελεστές που καθιστούν ασύμφορη την επαγγελματική ασφάλιση για μεσήλικες εργαζόμενους (45-50 ετών) με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Όταν πλέον η παροχή φορολογείται μεταξύ 15-20% για τα πρώτα 15 έτη ασφάλισης, ενώ επιπροσθέτως εφαρμόζεται φορολόγηση 22% επί των όποιων εισοδημάτων επένδυσης, οι μόνοι που αναμένεται να ενδιαφερθούν να συμμετάσχουν στην επαγγελματική ασφάλιση είναι τα λίγα υψηλόμισθα στελέχη με ανώτατους οριακούς φορολογικούς συντελεστές 44%. Η επαγγελματική ασφάλιση επομένως μετατρέπεται σε μια επιλογή μόνο για τους έχοντες, η οποία όμως παράλληλα δεν θα μπορεί να ενεργοποιηθεί καθώς για την ίδρυση ενός ΤΕΑ απαιτείται η συμμετοχή τουλάχιστον 100 εργαζομένων, προφανώς χαμηλότερου μισθολογικού επιπέδου χωρίς κανένα φορολογικό κίνητρο ένταξης σε επαγγελματικό ταμείο. Και ιδού ο παραλογισμός του Ν/Σ: Από τη μία δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης πολύ-εργοδοτικών ΤΕΑ και από την άλλη αποθαρρύνονται φορολογικά εκείνοι (οι σημερινοί 45άρηδες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα) που ενδιαφέρονται μαζικά να ασφαλιστούν σε αυτά.
.gif?rand=1154)
