.gif?rand=6444)
του Θεόδωρου Κοκκάλα, CEO της Victoria ΑΕΓΑ
Αν μπορούσε να πραγματοποιηθεί μια έρευνα με θέμα την ψυχολογική κατάσταση του Έλληνα πολίτη, τα συμπεράσματα πιθανότατα να έδειχναν ότι οι Έλληνες παρουσιάζουν συμπτώματα υποβόσκουσας κατάθλιψης.
Κύρια αιτία αυτής της διάγνωσης θα ήταν οι δύο πραγματικότητες που ζούμε εδώ και αρκετό καιρό στην καθημερινή μας ζωή. Η μία, είναι γεμάτη από πανάκριβα αυτοκίνητα, πολυτελείς κατοικίες, σκάφη αναψυχής και τελευταίας τεχνολογίας gadgets. Τα βλέπουμε όλοι γύρω μας. Η άλλη πραγματικότητα βρίσκεται στις σελίδες των εφημερίδων, στις τηλεοράσεις και στις ειδήσεις που λαμβάνουμε καθημερινά στις οθόνες του υπολογιστή μας. Αυτή μας βγάζει από τον καταναλωτικό παράδεισο στον οποίο όλοι μας περιφερόμασταν πανευτυχείς και μας τοποθετεί με ρεαλισμό μέσα σε μια μίζερη Ελλάδα. Η αντίθεση είναι τεράστια.
Τελικά πώς πρέπει να συμπεριφερθούμε; Ως πλούσιοι που είμαστε όμως κατά βάθος φτωχοί ή ως φτωχοί που στην πραγματικότητα είμαστε πλούσιοι; Ακούω γύρω μου διάφορες συζητήσεις και πείθομαι κάθε μέρα ολοένα και περισσότερο ότι δεν έχει έρθει το τέλος του κόσμου, αλλά η εποχή των μεγάλων ευκαιριών. Μέσα από τις δυσκολίες των ημερών πρέπει να βρούμε σημάδια αισιοδοξίας. Είναι η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας να αλλάξει σελίδα. Να εκσυγχρονιστεί πραγματικά και όχι πλασματικά. Με αφορμή την κρίση, το παραγωγικό κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού συζητά ανοικτά και ουσιαστκά τα προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας. Ξεπερνά τις ανούσιες ομφαλοσκοπήσεις και επικεντρώνεται στις λύσεις των προβλημάτων. Πρέπει να ξεπεράσουμε τον κίνδυνο της μιζέριας, να μειώσουμε δραστικά το κόστος λειτουργίας της κρατικής μηχανής και ν’ ακολουθήσουμε ορθολογικά μέτρα ανάπτυξης λαμβάνοντας υπόψη μας ποιοτικά κριτήρια.
Επιτέλους πρέπει να επικρατήσει το συμφέρον των πολλών και ο κλάδος μας ν’ αντιμετωπίσει ουσιαστικά όλα αυτά που ανησυχούν την ελληνική οικογένεια και τον έλληνα εργαζόμενο. Γιατί, αν πιστέψουμε τώρα που βιώνουμε την πραγματική κρίση στην Ελλάδα ότι θα πάψουν να καίγονται τα σπίτια, να γίνονται ατυχήματα, ν’ αρρωσταίνουν οι άνθρωποι, να γίνονται σεισμοί και πλημμύρες, θα έχουμε σίγουρα πτωχεύσει νοητικά. Οι προοπτικές του κλάδου μας αντέχουν σε κάθε καιρό και κάθε κρίση. Αρκεί να επιδιώξουμε την ανάπτυξη των εργασιών μας με το σωστό τρόπο κοιτάζοντας την αλήθεια κατάματα. Έχουμε πολλές ευκαιρίες, όχι μόνον μία. Ας αδράξουμε λοιπόν τη μέρα μας.
