.gif?rand=744)
Ανησυχητικά ευρήματα για την ευζωία της γενιάς Ζ, των νέων μας, φανερώνει νέα μελέτη που δείχνει ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι δηλώνουν πιο ευτυχισμένοι από τους μικρότερης ηλικίας. Η γενιά Ζ περιλαμβάνει τα άτομα που γεννήθηκαν μεταξύ 1997 και 2012 και ακολουθεί τους millennials, τα άτομα δηλαδή που γεννήθηκαν μεταξύ 1981 και 1996.
της Αλεξίας Σβώλου
Η έρευνα –που έρχεται να κάνει τη μεγάλη ανατροπή σε όσα πιστεύαμε, φανερώνει ότι οι baby boomers, δηλαδή όσοι γεννήθηκαν από το 1946 έως και το 1964, αλλά και η γενιά Χ που τους ακολούθησε, δηλαδή οι σημερινοί 60άρηδες και 50άρηδες είναι πιο ευτυχισμένοι. Τι έγινε λοιπόν και …πέταξε «το γλυκό πουλί της νιότης», για να δανειστούμε σαν λογοπαίγνιο τον τίτλο του διάσημου θεατρικού έργου του Τένεσι Ουίλιαμς, που στην πατρίδα μας ανέβηκε στο σανίδι με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Γιάννη Φέρτη τον οποίο πρόσφατα χάσαμε; Οι συσσωρευμένες κρίσεις που βιώσαμε-ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα-καθώς περάσαμε 10 πέτρινα χρόνια μνημονίων- μαζί με την γεωπολιτική ανασφάλεια, τις εμπόλεμες εκρήξεις (Ουκρανία, Μέση Ανατολή) την πανδημία, την ενεργειακή κρίση και την ακρίβεια, δημιούργησαν μία νέα συνθήκη όπου οι νέοι άνθρωποι δεν νιώθουν ικανοποίηση ευτυχία, ούτε ασφάλεια. Δεν θα μπορούσαμε να μη σχολιάσουμε επί του θέματος ότι έχει αλλάξει ο τρόπος που αλληλεπιδρούν, ζουν και κοινωνικοποιούνται τα παιδιά και οι έφηβοι. Έχει χαθεί εκείνη η εποχή της αθωότητας, η εποχή της αλάνας και της γειτονιάς ή της πλατείας, όπου παίζαμε μαζί με τις φίλες και τους φίλους μας ξένοιαστοι μετά το σχολείο. Μπορεί το διαδίκτυο να φέρνει κοντά τους ανθρώπους, να δημιουργεί και να συντηρεί φιλίες ανάμεσα στην Αμερική και την Ελλάδα ή την Αυστραλία και την Αφρική αλλά σίγουρα παρότι μάς κάνει πολύ πιο ενημερωμένους δεν μπορεί να μάς κάνει πιο ευτυχισμένους. Όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας, η έξαρση της βίας μεταξύ των ανήλικων, η έλλειψη κινήτρων, οι φόβοι για το μέλλον, η ανεργία, η κατάρρευση θεσμών που έγινε μέσα στην πανδημία, η οργή την οποία συντηρούν οι κοινωνικές ανισότητες, η απώλεια οράματος, οι επιδοματικές πολιτικές (που έθρεψαν την απώλεια οράματος), η δυσκολία εύρεσης εργασίας, η απαξίωση των σπουδών με την κατάργηση της αριστείας σε επίπεδο εκπαίδευσης και την άρνηση αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (!), επιδρούν καταλυτικά στον ψυχισμό των νέων μαζί με τους εθισμούς (στο διαδίκτυο, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το τσιγάρο). Ακόμα και η αλλοίωση του παραδοσιακού φλερτ, όταν το φλερτ γίνεται διαδικτυακά με sexting και χάνει την διαπροσωπική του αξία, όλα αυτά αφήνουν ανεξίτηλα αρνητικό σημάδι στην ψυχή των ανθρώπων και κυρίως των νέων, που το αίμα τους βράζει και ετοιμάζονται να ανοίξουν τα φτερά τους, για να πετάξουν. Αλλά να πετάξουν για πού;
Αντιστρέφοντας την εικόνα, η έρευνα δείχνει ότι όσο μεγαλώνει κανείς, τόσο πιο σίγουρος και ικανοποιημένος είναι από τη ζωή του. Συγκεκριμένα, όσοι είναι γύρω στην ηλικία των 60 ετών είναι πιο πιθανό να είναι πιο ευτυχισμένοι και σύμφωνα με μια έτερη πρόσφατη μελέτη..
