Aναμφισβήτητα ο Covid-19 ήταν ένα απρόσμενο γεγονός για ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα, η οποία αποδείχθηκε ανέτοιμη να αναγνωρίσει έγκαιρα και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της σοβαρότερης υγειονομικής κρίσης που έχουμε συναντήσει τις τελευταίες δεκαετίες.
του Γεωργίου Νικολόπουλου, Διευθυντή Αποζημιώσεων Ζωής και Υγείας στην Εθνική Ασφαλιστική
Στην Ελλάδα, παρά τις ελλείψεις του δημόσιου συστήματος υγείας, η αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας θεωρήθηκε επιτυχής, συγκριτικά με άλλες χώρες που διέθεταν περισσότερους οικονομικούς πόρους. Όμως, δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε με ακρίβεια την ένταση των επόμενων κυμάτων και τις οικονομικές τους συνέπειες.
Στις πρωτόγνωρες αυτές καταστάσεις που βιώνουμε, δεν έχει αναδειχθεί δεόντως η αξία της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας. Απεναντίας, η απόφαση της Πολιτείας να αναλάβει το δημόσιο σύστημα υγείας το βάρος αντιμετώπισης της πανδημίας ενισχύει την πεποίθηση των πολιτών ότι το Κράτος έχει τη δυνατότητα και την υποχρέωση να φροντίζει για την αποκατάσταση των συνεπειών οποιουδήποτε καταστροφικού γεγονότος. Θεωρούμε ότι αυτό δεν είναι ούτε ρεαλιστικό, ούτε εφικτό, και θα πρέπει –έστω και τώρα – να αναζητηθεί το κατάλληλο μοντέλο συνεργασίας μεταξύ δημόσιου τομέα και ιδιωτικής ασφάλισης, ώστε να λειτουργήσουν συμπληρωματικά στην αντιμετώπιση των καταστροφικών συμβάντων.
Βεβαίως, η ανάληψη μέρους του κινδύνου προϋποθέτει την εκ νέου τιμολόγηση των προγραμμάτων ασφάλισης, όπως συστήνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «ώστε να αντανακλά οποιαδήποτε αλλαγή σε κόστος και κινδύνους και σε απαιτήσεις για ασφάλιση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, λαμβάνοντας υπόψη όλη την περίοδο της κάλυψης και δίνοντας τη δέουσα προσοχή στις εταιρικές αλλά και στις εθνικές συνθήκες». Θα πρέπει να θεωρείται, λοιπόν, δεδομένο ότι θα επηρεαστεί η τιμολόγηση των προγραμμάτων ασφάλισης υγείας, καθώς η κάλυψη των συνεπειών της πανδημίας αποτέλεσε περισσότερο έναν μη προβλέψιμο, παρά έναν ορθά και πλήρως τιμολογημένο κίνδυνο.
Όπως προκύπτει και από τα στοιχεία που δημοσίευσε η ΕΑΕΕ για το πρώτο 6μηνο του 2020, η παραγωγή του Κλάδου Ζωής επηρεάστηκε σημαντικά από την πανδημία, καθώς όχι μόνο δεν διατήρησε τη δυναμική που είχε διαμορφωθεί το προηγούμενο έτος, αλλά κατέγραψε και πτώση ποσοστού 12% περίπου. Όμως, από την τάση που διαμορφώνεται από τον Ιούνιο και μετά, φαίνεται ότι ο Κλάδος είναι σε θέση να επιτύχει ένα ικανοποιητικό θετικό γύρισμα, εκμεταλλευόμενος τη γρήγορη προσαρμογή του στα νέα δεδομένα και την αδιαμφισβήτητη ανάγκη για ασφάλιση ειδικά στις δύσκολες συνθήκες που διανύουμε.
.gif?rand=4220)
