.gif?rand=6695)
Ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Γιάννης Βρούτσης υπέγραψε σήμερα την εγκύκλιο εφαρμογής της διάταξης της παρ.2α, άρθρ.117 του ν.4623/2019 με την οποία καταργήθηκαν τα άρθρα 48 και 58 του ν.4611/2019 αφότου ίσχυσαν.
Με την εγκύκλιο αυτή ολοκληρώνεται η αποκατάσταση του θεσμικού πλαισίου προστασίας της εργασίας, το οποίο είχε διαταραχθεί – σε βάρος, μάλιστα, των ίδιων εργαζομένων – από τις προαναφερθείσες διατάξεις του ν.4611/2019 που ψηφίστηκαν λίγες μέρες πριν από τις πρόσφατες εκλογές.
Συγκεκριμένα, καθορίζεται η επαναφορά στο προϊσχύον πλαίσιο προστασίας της εργασίας που θεμελιώνεται στις διατάξεις του Συντάγματος, του Αστικού Κώδικα και των νόμων 2112/20 και 3198/55, σε ευθυγράμμιση με το πνεύμα και του γράμμα του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, προστατεύοντας ιδίως τους εργαζόμενους από τους κινδύνους που συνεπάγονταν οι καταργούμενες ρυθμίσεις, όπως:
α) την ηλεκτρονική καταγραφή των λόγων ενδεχόμενης απόλυσης τους και, κατά συνέπεια, την βέβαιη υπονόμευση της μελλοντικής επαγγελματικής τους πορείας
β) την οιαδήποτε μελλοντική αμφισβήτηση σχετικά με το δικαίωμα λήψης αποζημίωσης λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας τους
γ) την εξώθησή τους σε συνεχείς δικαστικές εμπλοκές
Επιπλέον, διασφαλίζονται πλέον τα δικαιώματα των εργαζομένων, η εργασιακή ειρήνη, οι προσλήψεις και οι θέσεις εργασίας, αποτρέπεται η σύγχυση εφαρμογής εργασιακών διατάξεων, επανέρχεται η κανονικότητα στην αγορά εργασίας και υποστηρίζεται η αναπτυξιακή δυναμική, σύμφωνα πάντα με το Ευρωπαϊκό και Εθνικό Νομοθέτη και τη νομολογία των δικαστηρίων.
Ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Γιάννης Βρούτσης δήλωσε σχετικά:
«Υπέγραψα σήμερα την εγκύκλιο με την οποία καταργούνται στην πράξη οι αναχρονιστικού, μεσαιωνικού θα έλεγα, χαρακτήρα προβλέψεις για το ηλεκτρονικό ‘φακέλωμα’ των εργαζομένων που επιχείρησε, λίγες μέρες πριν από τις πρόσφατες εκλογές, να καθιερώσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ήδη στο πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ είχαν καταγραφεί περιπτώσεις λόγων απόλυσης που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν τους απολυμένους σε αδυναμίας εύρεσης δουλειάς την επόμενη μέρα. Κάποια παραδείγματα: «αργός και οκνηρός, ανεπαρκής, αδικαιολόγητες απουσίες, ιατρικοί λόγοι, κ.λπ.» Όλα αυτά πλέον διαγράφονται και οι εργαζόμενοι αποφεύγουν την υπονόμευση του επαγγελματικού τους μέλλοντος.
Η πραγματική προστασία των εργαζομένων απαιτεί κάτι περισσότερο από δήθεν αγαθές προθέσεις, κούφιες ρητορείες και αλλοπρόσαλλες διατάξεις. Χρειάζεται κοινή λογική και πραγματικό ενδιαφέρον».
