.gif?rand=6981)
Στη γενιά Ζ δεν τους αρέσει να διασκεδάζουν. Παρουσιάζονται εργατικοί όσο καμία άλλη γενιά και αυτό που του παρακινεί περισσότερο απ’ όλα είναι το χρήμα. Η νέα γενιά είναι συνεσταλμένη, αντικοινωνική και έτοιμη να αναλάβει ευθύνες. Γιατί;
του Νίκου Μωράκη
Γιατί μεγάλωσαν στη δίνη της μεγαλύτερης κρίσης των τελευταίων ετών. Στην οικονομική κρίση του 2008. Τα παιδιά που γεννήθηκαν από το 1997 και μετά μεγάλωσαν με τους γονείς τους να γυρνάνε από τη δουλειά εξαντλημένοι, φοβισμένοι, αγχωμένοι ότι οι κόποι μιας ζωής χάνονται. Αυτή η σκληρή πραγματικότητα τους έκανε να θέλουν να αναλάβουν δράση. Να βοηθήσουν. Να μη βρεθούν στην ίδια κατάσταση. Να γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία και να εξασφαλίσουν μια δουλειά που θα την διατηρούσαν ακόμα και στην περίπτωση που μια παρόμοια κρίση επαναλαμβανόταν.
Η γενιά Ζ διψάει για οικονομική σταθερότητα. Θέλει να πλουτίσει περισσότερο τις 3 προηγούμενες γενιές και δεν την ενδιαφέρει αν θα γίνουν αφεντικά του εαυτού τους. Είναι περισσότερο ανταγωνιστικοί, ρεαλιστές και αγχωμένοι για το μέλλον τους σε σχέση με τους millennials. Είναι επίσης «εθισμένοι» με την τεχνολογία και απορροφούν πληροφορίες πολύ πιο γρήγορα. Αυτό τους έχεις καταστήσει και λιγότερο κοινωνικούς μιας και η τεχνολογία των smartphones τους δίνει τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν οποιαδήποτε συναλλαγή από απόσταση. Στην άνεση της ιδιωτικότητάς τους.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται; Ναι!
Οι δημογράφοι παρατηρούν τα ίδια χαρακτηριστικά με τη γενιά των λεγόμενων Silent Generation γεννημένοι μεταξύ του 1928 & 1945. Μια γενιά που σημαδεύτηκε από το Οικονομικό Κραχ και το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο εισπράττοντας όμως και τα θετικά της οικονομικής άνθησης που συνέβη τη δεκαετία μεταξύ του 1950 και του 1960.
Η νέα γενιά θέλει επίσης δουλειές συνδεδεμένες με τεχνολογία. Στη νεαρή ηλικία του πανεπιστημίου προτιμά να δουλεύει ως οδηγός taxi μέσω beat ή uber παρά σερβιτόρος. Απαιτεί μάλιστα και εγγυήσεις από το εργασιακό του περιβάλλον όπως ομαδική ασφάλιση ακόμα και αν οι γονείς τους, τους παρέχουν ασφάλιση ή είναι επικαλυπτόμενα μέλη.
Αυτή είναι η γενιά που και στην Ελλάδα ανθίζει. Μεγαλώνει. Που έχοντας δει τους γονείς τους να υποφέρουν από μια οικονομική κρίση οπλίζονται με την ωριμότητα να βοηθήσουν. Να ανατρέψουν την κατάσταση και να εξασφαλίσουν τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Που μπορούν να αντιληφθούν την αξία της ιδιωτικής ασφάλισης όχι γιατί έχουν ασφαλιστική συνείδηση αλλά γιατί μπορούν να δουν το όφελος από ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Μια καλή ασφάλιση υγείας. Μια ασφάλιση κατοικίας σε μια αποδεδειγμένα σεισμογενής χώρα.
