Το Insurancedaily.gr στο πλαίσιο της ενότητας «Ασφαλιστικές Ιστορίες: Ήταν εκεί όταν τον χρειάστηκα», δημοσιεύει πραγματικά γεγονότα από την καθημερινότητα των ασφαλιστών και των ασφαλισμένων.
Του Κωνσταντίνου Πανούση, επικεφαλής της Global Care
Θεωρώ τον εαυτό μου «ευλογημένο» που εξασκώ το επάγγελμα του ασφαλιστικού συμβούλου.
Καθήκον μας είναι η σωστή διαχείριση των οικονομιών συμφερόντων ενός ατόμου ή μιας επιχειρήσεως. Στόχος μας είναι ο περιορισμός των συνεπειών όταν επέλθει ο κίνδυνος και οι σωστές και άμεσες ενέργειές μας στη διαδικασία της αποζημίωσης ώστε να επανέλθει ο ασφαλιζόμενος το συντομότερο δυνατό σε φυσιολογικές συνθήκες.Ενίοτε χρειάζεται να πιέσουμε ώστε να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες των Ασφαλιστικών Εταιρειών, ώστε να δοθεί έγκαιρα αποζημίωση.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η πεμπτουσία της εργασίας μας είναι όταν είμαστε στον πελάτη μας και παραδίδουμε την επιταγή αποζημίωσης.
Σε όλους τους κλάδους γνωρίζουμε ότι η αποζημίωση είναι αυτή που «δένει» περισσότερο τον ασφαλιστή με τον ασφαλισμένο αλλά και με την Εταιρεία. Τώρα πια ξέρει ότι ήμασταν εκεί όταν μας χρειάστηκε.
Θεωρώ, όμως, ότι ο κλάδος ζωής λόγω της ιδιαίτερης ευαισθησίας, αλλά και της πολυπλοκότητας ορισμένες φορές είναι αυτός που η αποζημίωση που θα παραδώσουμε θα μας καθιερώσει στη συνείδηση του καταναλωτή σαν τον «δικό» του άνθρωπο.
Μπαίνοντας το κινητό στην καθημερινότητά μας διαφοροποίησε όχι μόνο τον τρόπο εργασίας αλλά και το ωράριο μας.
Η ιστορία…
Ήταν 16/11/07 όταν μέσα στην ησυχία της νύχτας περίπου 3:30 το πρωί χτύπησε το κινητό μου. Στο τηλέφωνο με έντρομη φωνή ήταν μια από τις πρώτες ασφαλισμένες μου. Ο σύζυγός της είχε σοβαρό τροχαίο ατύχημα περίπου στις 2:00 με τη μηχανή και δυστυχώς δεν φορούσε κράνος. Τον είχαν ήδη μεταφέρει στο νοσοκομείο Βούλας, από όπου και έφυγαν γιατί δεν λειτουργούσε ο μαγνητικός τομογράφος. Τους μετάφεραν στη συνέχεια στον Ερυθρό Σταυρό, που εκεί δεν υπήρχε διαθεσιμότητα για εντατική μονάδα, που χρειαζόταν επειγόντως ο τραυματίας.
Ήταν η στιγμή που είχε ενημερωθεί η σύζυγος για το περιστατικό και με κάλεσε για βοήθεια. Της είπα να μεταφερθεί στο κοντινότερο νοσοκομείο (Ερρίκος Ντυνάν) και σε λίγες ώρες θα ήμουν κοντά της. Δυστυχώς, όμως, χάθηκε πολύτιμη ώρα στις μεταφορές. Αποτέλεσμα να παραμείνει ο ασθενής για 2 μήνες και 15 ημέρες πλήρως διασωληνωμένος σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και σε κωματώδη κατάσταση.
Ευτυχώς το συμβόλαιο που είχαμε δημιουργήσει με τη σύζυγο, τολμώ να πω σχεδόν πιεστικά από εκείνη λόγω της πλήρους άρνησής του να ασφαλιστεί, δεν είχε «ψιλά» γράμματα, όπως κάλυψη μόνο για συγκεκριμένες ημέρες παραμονής στη ΜΕΘ και μετά καμία κάλυψη.
Η ασφαλιστική Εταιρεία Allianz ανταποκρίθηκε πλήρως και με αμεσότητα δόθηκε έγκριση κάλυψης. Η αποζημίωση που δόθηκε μόνο για τη ΜΕΘ ήταν €112.389, και για το σύνολο μόνο εκείνης της νοσηλείας ανήλθε σε €130.362,64. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να ανησυχεί η οικογένειά του για αμοιβές χειρουργών και γενικά ιατρών επειδή δεν υπήρχε συγκεκριμένο όριο αμοιβής.
Μήπως θα πρέπει να προσέχουμε το κεφάλαιο κάλυψης που παρέχουμε;
Ευτυχώς σαν από θαύμα «ξύπνησε» ο οργανισμός του όταν σχεδόν είχαν χαθεί οι ελπίδες και παρέμεινε άλλους δυο μήνες για πολλαπλές εγχειρήσεις, όπως κρανιοπλαστική, αντικατάσταση οστών προσώπου, θεραπεία για πολλαπλά κατάγματα, φυσικοθεραπείες κ.ά.
Δυστυχώς ήταν μόνο η αρχή του προβλήματος αυτής της οικογένειας. Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο άρχιζε ο Γολγοθάς τους.
Ο ασθενής χρειαζόταν πλήρη ιατρική βοήθεια, γιατί δεν μπορούσε να κινήσει τα άκρα του. Χρειαζόταν ώρες καθημερινά φυσικοθεραπεία σε ειδικά κέντρα και πισίνα. Ευτυχώς το συμβόλαιο που… δεν ήθελε, προέβλεπε τριτοβάθμια περίθαλψη, όπως νοσοκόμα στο σπίτι για 6 μήνες. Προέβλεπε έξοδα για αποκατάσταση και φυσικοθεραπείες. Ευτυχώς προέβλεπε για 2 έτη Απώλεια Εισοδήματος.
Τα επόμενα 5 έτη λόγω των πολλών προβλημάτων υγείας είχε συχνές εισαγωγές σε νοσοκομεία για εγχειρήσεις. Συνολικό ποσό αποζημίωσης μόνο για νοσηλείες ξεπέρασε τα €150.000.
Μετά από 9 έτη μπορεί και στέκεται όρθιος, προσπαθεί να έχει μια φυσιολογική ζωή, χωρίς όμως να εργάζεται στο περίπτερο που διατηρούσε.
Η ανταμοιβή μου ήταν… τα δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης από τη φίλη-πελάτισσά μου όταν με έβλεπε έξω από την Εντατική Μονάδα και όταν τους πήγαινα κάθε μήνα για 2 ολόκληρα χρόνια στο σπίτι τους την επιταγή.
Ενδεικτικά κάποιες από τις αποζημιώσεις του για τις νοσηλείες του είναι:
Απώλεια Εισοδήματος: €10.000
Αποκλειστικές Νοσοκόμες (στο νοσοκομείο και στο σπίτι): €8.300
Έξοδα προ και μετά νοσηλείας: €900
Συνολικά έγιναν άλλες τρεις νοσηλείες 02/04/08, 06/05/09 και 15/08/11.
Η ιστορία που μόλις διαβάσατε…
…και γράφτηκε από τον ίδιο τον Ασφαλιστή είναι η ζωντανή απόδειξη ότι “όπως και το αλεξίπτωτο… έτσι και την ασφάλεια θα την χρειαστείτε μόνο μια φορά.”
Είναι ο λόγος που καθημερινά χιλιάδες ασφαλιστές κυκλοφορούν εκεί έξω και επικοινωνούν με εκατοντάδες ανθρώπους προσπαθώντας να διαφυλάξουν τις ζωές τους αλλά και τις περιουσίες τους.
Είναι η υλοποίηση της υπόσχεσης που δίνει ο ασφαλιστής και η ασφαλιστική εταιρεία στον συμβαλλόμενο όταν αυτός με την υπογραφή του εμπιστεύεται τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Υπηρεσίες που κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να προσφέρει όταν βρισκόμαστε όλοι μπροστά στον κίνδυνο ενός ατυχήματος ή μιας ασθένειας.
.gif?rand=888)
