.gif?rand=5599)
Στην πόλη Αχμενταμπάντ στη δυτική Ινδία, οι θερμοκρασίες ανέβηκαν πάνω από τους 43 βαθμούς Κελσίου κάθε μέρα μεταξύ 19 Μαΐου και 25 Μαΐου, δημιουργώντας θανατηφόρες ζεστές συνθήκες εργασίας για πολλούς από τους εργάτες στην τοπική οικονομία.
Για την 40χρονη Lataben Arvindbhai Makwana, ήταν αφόρητο να εργαστεί με τη ραπτομηχανή της μέσα στο σπίτι της με οροφή από κασσίτερο, το οποίο έχει ελάχιστο αερισμό και μόνο έναν μικρό ανεμιστήρα οροφής. Πληρώνεται με τη μέρα και δεν κερδίζει τα χρήματα που χρειάζεται για να ταΐσει τα παιδιά της και να αγοράσει φάρμακα καθώς πάσχει από υπέρταση.
Με την κλιματική αλλαγή να ανεβάζει τις θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα, εκατομμύρια Ινδοί αντιμετωπίζουν μια δύσκολη επιλογή: να εργαστούν σε επικίνδυνες συνθήκες ή να πεινάσουν. Αλλά μερικές γυναίκες όπως η Makwana λαμβάνουν τώρα βοήθεια από ένα ασφαλιστικό πρόγραμμα για να κάνουν μια τρίτη επιλογή: να σταματήσουν να εργάζονται για τουλάχιστον μερικές ώρες.
Μόλις οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν τους 43,6 βαθμούς Κελσίου στο Ahmedabad, στο Makwana και σε χιλιάδες άλλες γυναίκες είπαν ότι η ICICI Lombard, μια ασφαλιστική εταιρεία, θα τους πλήρωνε ένα μέρος του μεροκάματός τους. Το πρόγραμμα χρησιμοποιεί παραμετρική ασφάλιση, η οποία πληρώνει όταν η μετεωρολογική υπηρεσία καταγράψει ημερήσια υψηλή θερμοκρασία.
Περισσότερες από 46.000 γυναίκες σε 22 περιφέρειες της Ινδίας πληρώθηκαν συνολικά 340.000 δολάρια για τα κύματα καύσωνα του περασμένου μήνα. Περίπου 50.000 γυναίκες είναι εγγεγραμμένες στο πρόγραμμα. Η πληρωμή της ασφάλισης του Makwana ήταν Rs. 750 (9 $), αρκετά για να καλύψει φαγητό και φάρμακα για λίγες μέρες.
Το εργατικό σωματείο Ελευθέρων Επαγγελματιών Γυναικών διαχειρίζεται το ασφαλιστικό πρόγραμμα. Το ασφάλιστρό του καταβάλλεται εν μέρει από τις γυναίκες που είναι εγγεγραμμένες στο πρόγραμμα, ενώ μια φιλανθρωπική οργάνωση καλύπτει το υπόλοιπο μέρος. Το πιλοτικό πρόγραμμα ξεκίνησε πέρυσι και πρόκειται να διαρκέσει έως τον Απρίλιο του 2025.
Η Kathy Baughman McLeod, διευθύνουσα σύμβουλος του Climate Resilience for All, του μη κερδοσκοπικού οργανισμού που υποστηρίζει το πρόγραμμα μέσω ανάπτυξης, τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης και χρηματοδότησης, λέει ότι ήταν «επιτυχημένο». Η φιλανθρωπική οργάνωση, η οποία επικεντρώνεται στην προστασία των γυναικών και των ευάλωτων κοινοτήτων από την υπερβολική ζέστη, σχεδιάζει να επεκτείνει το ασφαλιστικό πρόγραμμα και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Ο Baughman Mcleod ελπίζει ότι οι χρηματοδότες που υποστηρίζουν το ινδικό πρόγραμμα μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν για μερικά ακόμη χρόνια. Τελικά, το σχέδιο είναι να εγγραφούν τα 2,9 εκατομμύρια μέλη της SEWA, κάτι που θα επιτρέψει τη χρηματοδότηση του σχεδίου εξ ολοκλήρου από γυναίκες που πληρώνουν τα ασφάλιστρα.
«Η εμπειρία μας είναι ότι οι φτωχές γυναίκες δεν θέλουν πάντα τη φιλανθρωπία», είπε η Reema Nanavaty, γενική γραμματέας της SEWA. «Μόλις δουν ότι αυτό το πρόγραμμα καλύπτει τις τρομερές τους ανάγκες, είμαι σίγουρη ότι οι γυναίκες θα άρχιζαν να συνεισφέρουν στο πρόγραμμα».
Τα τυπικά ασφαλιστικά προγράμματα λειτουργούν επειδή ένα μέρος του πληθυσμού που πληρώνει ένα ασφάλιστρο ζητά πληρωμή σε κάθε δεδομένο έτος. Εάν οι περισσότεροι από αυτούς ζητούν πληρωμή κάθε χρόνο, κάτι που μπορεί να συμβεί με τα κύματα καύσωνα, τότε τα ασφάλιστρα του επόμενου έτους πρέπει να αυξηθούν .
Η Baughman McLeod παραδέχεται πρόθυμα ότι δεν γνωρίζει εάν ένα τέτοιο ασφαλιστικό πρόγραμμα μπορεί να γίνει οικονομικά βιώσιμο. «Είναι μια λύση για τις επείγουσες ανάγκες της στιγμής, όταν οι γυναίκες εμφανίζουν φουσκάλες ή χειρότερα, υποφέρουν από αποβολές, ως αποτέλεσμα της εργασίας τους σε υπερβολική ζέστη», είπε.
Σε κάθε περίπτωση, πρόσθεσε, το ασφαλιστικό πρόγραμμα δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Έτσι, η Climate Resilience for All και η SEWA εργάζονται σε μια σειρά από άλλες παρεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων που διδάσκουν στις γυναίκες πώς η υπερβολική ζέστη επηρεάζει την υγεία και ποια μέτρα μπορούν εύλογα να λάβουν για να αποφύγουν την ταλαιπωρία. Τα μέλη της SEWA εργάζονται σε περισσότερα από 100 επαγγέλματα, από εργάτες κατασκευών έως πωλητές τροφίμων σε εξωτερικούς χώρους. Ως αποτέλεσμα, οι παρεμβάσεις ποικίλλουν, από κάτι τόσο απλό όπως η μεταφορά μιας ομπρέλας για σκιά έως τη συνεργασία με μια κατασκευαστική εταιρεία για να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε δροσερό πόσιμο νερό.
Ωστόσο, τα μετρητά στο χέρι όταν τα χρειάζονται μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας. Η απώλεια μισθών συχνά αναγκάζει τις φτωχότερες γυναίκες στην Ινδία να πάνε σε άτυπους δανειστές που χρεώνουν εκβιαστικούς τόκους ή προσωπικές χάρες.
«Η μεγαλύτερη αξία που τους δίνει η πληρωμή της ασφάλισης είναι η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός», είπε η Nanavaty.
Πηγή: Bloomberg
