Συμπληρώνονται 50+1 χρόνια από τις 16 Ιουλίου του 1969, όταν τρεις θαρραλέοι αστροναύτες: ο Neil Armstrong, ο Edwin Aldrin και ο Michael Collins, αποτέλεσαν το πλήρωμα του «Apollo 11» στο ταξίδι για την πρώτη επανδρωμένη προσεδάφιση στη Σελήνη.
«Πάνω από μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο γίναμε μάρτυρες ενός κατορθώματος, που έως τότε το θεωρούσαμε μάλλον αδύνατο. Σε λιγότερο από τέσσερις ημέρες, το διαστημόπλοιο κάλυψε την απόσταση των 380.000 χιλιομέτρων που χωρίζει τη Γη από τον δορυφόρο της και δύο από τους τρεις αστροναύτες μεταβιβάστηκαν στη σεληνάκατο, που τους οδήγησε σε έναν άλλο κόσμο» αφηγείται ο Διονύσης Π. Σιμόπουλος, επίτιμος Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, στο κείμενο με το οποίο είχε χαιρετίσει πέρυσι την 50ή επέτειο από το τολμηρό εγχείρημα, σε εντυπωσιακή εκδήλωση που είχε οργανώσει η INTERAMERICAN.
Κατά τα επόμενα χρόνια, έως και το 1972, άλλοι 12 αστροναύτες περπάτησαν σε έξι διαφορετικές περιοχές της Σελήνης. Ωστόσο, η πρώτη φορά σημαδεύτηκε και από μια παγκόσμια ασφαλιστική πρωτιά, αφού οι 3 αστροναύτες καλύφθηκαν με το «πρώτον εις την ιστορίαν Αστρασφαλιστήριον Ζωής». Συνασφαλίστριες ήταν οι δύο εταιρείες της Οργανώσεως Ταμπουρά: η νεοσύστατη τότε INTERAMERICAN ΕΠΕ (με κεφάλαιο ίδρυσης μόλις 200.000 δραχμές!) και η Ασπίς Πρόνοια.
Το συνολικό ασφαλιζόμενο κεφάλαιο -ισόποσα κατανεμημένο στους 3 αστροναύτες- ήταν περίπου 900.000 δραχμές, ήτοι 30.000 δολάρια και το δωρεάν συμβόλαιο, που η ευφυΐα των Αλέξανδρου Ταμπουρά και Δημήτρη Κοντομηνά επινόησε, κάλυπτε τον κίνδυνο «θανάτου ή εξαφανίσεως εις το Διάστημα και πλήρους, διαρκούς ανικανότητος των ασφαλιζομένων, ενώ προέβλεπε ακόμη και την περίπτωση «της υπό εξωγήινων όντων απαγωγής των ασφαλιζομένων αστροναυτών»! Μάλιστα, το «Αστρασφαλιστήριον» επέδωσε στους συγγενείς τους, λίγο πριν την εκτόξευση, ο αλησμόνητος Φρέντυ Γερμανός, που εκτελούσε ταυτόχρονα δημοσιογραφική αποστολή στο Cape Kennedy.
«Σε εκατό, σε χίλια, σε ένα εκατομμύριο χρόνια από σήμερα, οι απόγονοί μας θα έλθουν να σταθούν ευλαβικά στη σκοτεινή κοιλάδα που λέγεται Θάλασσα της Ηρεμίας, θα κοιτάξουν σιωπηρά τα περίεργα αρχαία επιστημονικά όργανα και περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, τα ανθρώπινα χνάρια που θα έχουν μείνει αναλλοίωτα. Και θα ξέρουν ότι όλα άρχισαν εδώ. Ότι εδώ ξαναγεννήθηκε η ανθρωπότητα, ότι το σημείο αυτό είναι πραγματικά ένα κοσμικό μνημείο αφιερωμένο στους ανθρώπους της Γης. Γιατί εδώ, στις ακτές του ουράνιου ωκεανού, ο Άνθρωπος έκανε το πρώτο μοιραίο του βήμα προς τα άστρα και ανακάλυψε ότι ο ίδιος δεν ήταν παρά ένας πραγματικός πολίτης του Σύμπαντος» έγραφε ο Διονύσης Π. Σιμόπουλος στο σχετικό λεύκωμα-αφιέρωμα της INTERAMERICAN πέρυσι, για την ιστορική παρουσίαση στην ψηφιακή θόλο και τη μουσική παράσταση «Πάμε μια βόλτα στο Φεγγάρι».
.gif?rand=2820)
