.gif?rand=5099)
Τα νέα δεδομένα που μπορεί να προκύψουν ξαφνικά και να αλλάξουν άρδην τη ζωή και την καθημερινότητα, περιγράφει πελάτης της Επιθεώρησης Χρυσολόγου της Εθνικής Ασφαλιστικής. Μέσα από την περιπέτεια της υγείας του. Μια περιπέτεια που τον έφερε αντιμέτωπο – όπως αναφέρει στην Επιστολή του που ακολουθεί – με μεγάλα έξοδα για τη νοσηλεία και τη θεραπεία του και με αναγκαστική διακοπής της εργασίας του. Η παρουσία του ασφαλιστικού φορέα σχεδόν ανύπαρκτη και με μεγάλη ταλαιπωρία. Η Εθνική Ασφαλιστική και οι άνθρωποί της ήταν όμως εκεί όπως αναφέρει για να δώσουν άμεσα λύση στο πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας τις οικονομικές συνέπειες τόσο για τον ίδιο, όσο και για την οικογένειά του.
Από τον Θωμά Τρόκα, Ασφαλίστρια Ντόκορου Ιωάννα, Γραφείο Ζ. Κοτσαρίνη
Πολλές φορές στη ζωή μας εκεί που υπάρχει ηρεμία και όλα μοιάζουν να είναι «τακτοποιημένα» και είσαι σε ρυθμούς καθημερινότητας με το συνηθισμένο «πήγαινε –έλα» και όλα φαίνονται ήσυχα, ξημερώνει μια μέρα που δεν μπορείς πια να κάνεις ό,τι έκανες, που δεν μπορείς να συνεχίσεις να ζεις με τον ίδιο τρόπο και αυτό να σημαδέψει από κει και κάτω με ένα ανεξίτηλο τρόπο τη ζωή σου! Αυτό συνέβη και σε μένα και ήταν συγκλονιστικό! Ξύπνησα ένα πρωινό τον Αύγουστο του 2007 και δεν έβλεπα πλέον!
Από κει και ύστερα όσα έγιναν ήταν ένας «Γολγοθάς». Νοσοκομεία, γιατροί, εξετάσεις, αγωνία, άγχος για το αν θα είναι κάτι παροδικό ή μόνιμο, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για έναν άνθρωπο που ήταν ενεργός, εργαζόταν, στήριζε την οικογένειά του και ξαφνικά εργασία τέλος, εισόδημα μηδέν, το επάγγελμα ελεύθερο χωρίς καμία πρόνοια από τον κοινωνικό φορέα για αυτή την περίπτωση. Οι γιατροί και οι εξετάσεις, οι νοσηλείες σε Ελλάδα και εξωτερικό σύνολο περίπου 10.000€. Τα πάγια έξοδα να τρέχουν, αλλιώς να έχει ρυθμιστεί η ζωή μας, για το αύριο μόνο μια σύνταξη αναπηρίας (λειψή) από το ταμείο μετά από τεράστια ταλαιπωρία και 2 χρόνια γραφειοκρατίας. Έως τότε όμως;;
Σε όλη αυτή την περιπέτεια πέρα από τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένειά μου, η «Εθνική» ήταν η Ασφαλιστική Εταιρεία, η οποία μου έδωσε λύση στα οικονομικά ζητήματα που προέκυπταν αλλά και στην καλύτερη ψυχολογία που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις. Στην Εθνική είχα ασφαλίσει την οικογένειά μου, με νοσοκομειακή περίθαλψη και σαν οικογενειάρχης την «κακιά ώρα» με κεφάλαια αναπηρίας και ενός μηνιαίου εισοδήματος 600€ το μήνα για περίοδο πέντε ετών και φυσικά ήλπιζα κι εγώ όπως και όποιος έχει τέτοιες καλύψεις να του φανούν αχρείαστες.
Όμως δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Έτσι μου δόθηκαν από ένα συμβόλαιο για το οποίο πλήρωνα 1.300 ευρώ το χρόνο, 45.000 ευρώ εφάπαξ και 36.000 ευρώ στη διάρκεια των 5 ετών, χρήματα τα οποία με απάλλαξαν από εκείνη την στιγμιαία υποχρέωση να πληρώνω την ασφάλειά μου δηλαδή τα 1.300 ευρώ το χρόνο. Έκανα πολλές φορές χρήση της περίθαλψης για νοσηλείες που έκανα και για γιατρούς που επισκέφθηκα αλλά και για ό,τι άλλο χρειαζόταν για τα θέματα της υγείας μου, περίπου 10.000 ευρώ (έκανα χρήση δημόσιων νοσοκομείων) και πάλι η Εθνική ήταν εκεί για να με καλύψει.
Χάρη σε όλα αυτά μου δόθηκε το χρονικό περιθώριο να προσαρμοστώ και εγώ και η οικογένειά μου, να ανασυνταχθούμε και να βάλουμε σε νέα βάση τη ζωή μας. Έχω ένα γιο που εκείνη την περίοδο θα έδινε εξετάσεις, και δεν βρέθηκα στη δυσάρεστη θέση να του στερήσω αυτά που ήταν απαραίτητα για την εξέλιξή του. Μπόρεσα να συμμετέχω στα πάγια έξοδα της οικογένειας, να μην αισθάνομαι «ανίκανος» και «αδύναμος» στα νέα δεδομένα. Έκτοτε εξακολουθώ, όποτε χρειάζομαι και εγώ και η οικογένειά μου να έχω δωρεάν όλες τις νοσοκομειακές παροχές που μου δίνει το συμβόλαιο χωρίς κανένα κόστος και οφείλω για όλα αυτά να ευχαριστήσω την «Εθνική» και τους ανθρώπους της που χάρη σ’ αυτούς μπόρεσα να αντιμετωπίσω με δύναμη και αξιοπρέπεια το σοβαρό πρόβλημα υγείας μου και να ορθοποδήσω έτσι ώστε να συνεχίσω να το αντιμετωπίζω με ψυχραιμία και να αγωνίζομαι για το καλύτερο.
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πάντως, πως στο καλό είναι τόσο χαμηλά τα νούμερα..
..εφόσον μιλάμε και για πάρε-δώσε με κλινικές/νοσοκομεία του εξωτερικού.
10.000€ ; Αν είναι δυνατόν..