Χρειάστηκαν 11 ημέρες ασταμάτητων τηλεφωνικών κλήσεων μέχρι η Silvia Bertuletti να πείσει έναν γιατρό να επισκεφτεί τον 78χρονο πατέρα της Alessandro, ο οποίος είχε ανεβάσει πυρετό και δυσκολευόταν να αναπνεύσει. Όταν ο γιατρός πήγε στο σπίτι της που βρίσκεται κοντά στο Μπέργκαμο, στο επίκεντρο δηλαδή της επιδημίας του κορωνοϊού στη βόρεια Ιταλία, το βράδυ της 18ης Μαρτίου, ήταν πλέον πολύ αργά.
Ο θάνατος του Alessandro Bertuletti κατεγράφη 1:10 π.μ. στις 19 Μαρτίου, 10 λεπτά πριν προλάβει το ασθενοφόρο –που είχε κληθεί εδώ και ώρες- να φτάσει. Το μόνο φάρμακο που είχε συνταγογραφηθεί, μέσω τηλεφώνου, ήταν ένα ήπιο παυσίπονο και ένα ευρέως φάσματος αντιβιοτικό. «Ο πατέρας μου αφέθηκε να πεθάνει μόνος του, στο σπίτι, χωρίς βοήθεια», δήλωσε η Bertuletti, ηλικίας 48 ετών. «Ήμασταν απλά εγκαταλελειμμένοι, κανένας δεν αξίζει ένα τέλος σαν κι αυτό.»
Οι συνεντεύξεις με οικογένειες, γιατρούς και νοσηλευτές στην περιοχή της Λομβαρδίας η οποία έχει χτυπηθεί από την πανδημία δείχνουν ότι η περίπτωση αυτή δεν είναι η μοναδική.
Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν στο σπίτι αφού δεν υπάρχει γιατρός για να τους δει και οι τηλεφωνικές συμβουλές δεν επαρκούν πάντα. Μόνο στην επαρχία Μπέργκαμο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα σχετικά με τους θανόντες, υπολογίζεται ότι ο πραγματικός απολογισμός θα μπορούσε να είναι διπλάσιος από τον επίσημο αριθμό των 2.060 νεκρών που επίσημα καταγράφονται στα νοσοκομεία.
Καθώς σε παγκόσμια κλίμακα ο αγώνας για να σωθούν ζωές επικεντρώνεται στην παροχή νοσοκομειακών αναπνευστήρων, ορισμένοι γιατροί λένε ότι το κενό στην πρωτοβάθμια περίθαλψη αποδεικνύεται εξίσου δαπανηρό, διότι οι γιατροί για λόγους προστασίας δεν κάνουν επισκέψεις στο σπίτι. «Αυτό που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση είναι ότι πολλοί οικογενειακοί γιατροί δεν επισκέπτονταν τους ασθενείς τους για εβδομάδες», δήλωσε ο Riccardo Munda, ο οποίος εργάζεται στο Selvino και Nembro, δύο πόλεις κοντά στο Μπέργκαμο, καλύπτοντας έναν συνάδελφό του που νόσησε.
«Και δεν μπορώ να τους κατηγορήσω, γιατί έτσι σώθηκαν οι ίδιοι.» Όπως εξήγησε πολλοί θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι άνθρωποι στο σπίτι είχαν λάβει έγκαιρη ιατρική βοήθεια, αλλά οι γιατροί δεν είχαν αρκετές μάσκες και τον απαραίτητο εξοπλισμό. «Οι γιατροί χορηγούν στους ανθρώπους θεραπεία στο σπίτι. Αλλά αν αυτή η θεραπεία δεν λειτουργεί, αν δεν υπάρχει γιατρός που ελέγχει και αλλάζει ή ρυθμίζει τα φάρμακα, τότε ο ασθενής πεθαίνει.»
Εκπρόσωπος της κρατικής υπηρεσίας υγείας ATS στο Μπέργκαμο δήλωσε ότι οι αρχές στην περιοχή της Λομβαρδίας, που κατατάσσεται μεταξύ των πιο αποτελεσματικών για τις υπηρεσίες υγείας, ζήτησαν από τους οικογενειακούς γιατρούς να ασχολούνται όσο το δυνατόν περισσότερο με τους ασθενείς μέσω τηλεφώνου, περιορίζοντας τις επισκέψεις στο σπίτι. Πρόσθεσε ότι 142 γιατροί στην περιοχή Μπέργκαμο ήταν άρρωστοι ή σε καραντίνα, αλλά όλοι είχαν αντικατασταθεί.
Στην επαρχία Μπέργκαμο, έξι ειδικές μονάδες γιατρών άρχισαν να επιχειρούν στις 19 Μαρτίου και κάθε μία από αυτές ήταν εξοπλισμένη για να επισκέπτεται ασθενείς στο σπίτι. Στο Μιλάνο, όπου οι θάνατοι στο σπίτι και στα κέντρα ηλικιωμένων υπερδιπλασιάστηκαν στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου, παρόμοιες μονάδες άρχισαν να λειτουργούν στις 31 Μαρτίου.
Ο Riccardo Munda, ο γιατρός που εργάζεται στο Selvino και Nembro, δήλωσε ότι επισκέπτεται ασθενείς στο σπίτι από τα τέλη Φεβρουαρίου, χορηγώντας αντιβιοτικά για πνευμονία και οξυγονοθεραπεία εάν απαιτείται. Είπε ότι αν και τα αντιβιοτικά δεν θεράπευαν τους ασθενείς μπορούσαν να βοηθήσουν στη διαχείριση επιπλοκών και στην ανάρρωση των ασθενών χωρίς να χρειαστεί να νοσηλευτούν. Ο ίδιος για να προστατεύσει τον εαυτό του, αγόρασε μάσκες αξίας 600 ευρώ, τις οποίες αποστειρώνει στο σπίτι με ατμό κάθε βράδυ.
Πηγή: Reuters
