.gif?rand=3087)
Έκτακτα κόστη επιβαρύνουν την τελευταία διετία τη λειτουργία των ασφαλιστικών εταιρειών, καθιστώντας δυσκολότερη την εξίσωση για τη διατήρηση και πολύ περισσότερο για την αύξηση των καθαρών αποτελεσμάτων τους.
Του Πλάτωνα Τσούλου
Πιο συγκεκριμένα, οι διοικήσεις των εταιρειών έχουν τέσσερις πονοκεφάλους, αφού καλούνται να προσαρμόσουν τους οργανισμούς τους στο Κοινοτικό Κανονισμό GDPR περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, στην κοινοτική οδηγία IDD περί διάθεσης των ασφαλιστικών προϊόντων, στα IFRS 17 – τα νέα διεθνή λογιστικά πρότυπα, όπως και στο Solvency II -το νέο εποπτικό περιβάλλον- το οποίο κατά πάγιο πλέον τρόπο επιβαρύνει τα λειτουργικά κόστη των εταιρειών. Οι τέσσερις αυτές προσαρμογές τρέχουν ταυτοχρόνως αυτή την περίοδο για τον κλάδο, με αποτέλεσμα το συνολικό βάρος να κρίνεται από τις οικονομικές υπηρεσίες ως ιδιαιτέρως σημαντικό.
Βέβαια, άπαντες δέχονται ότι πρόκειται για διαδικασίες οι οποίες σαφώς και βελτιώνουν τις λειτουργίες των ασφαλιστικών ομίλων, όμως καθιστούν τη δράση τους ακριβότερη, οπότε βασικό ζητούμενο για τις ίδιες είναι το πως θα ισοφαρίσουν τα αυξημένα έξοδα με νέα – αυξημένα έσοδα, σε μια εποχή κατά την οποία η ασφαλιστική βιομηχανία δεν εμφανίζει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και, όπως όλα δείχνουν, θα διατηρηθεί στον ίδιο ρυθμό όσο η κυβέρνηση δεν ανοίγει την πόρτα της στον κλάδο για βασικά ζητήματα όπως η ριζική αναμόρφωση του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας, η δημιουργία ΣΔΙΤ στον τομέα της Υγείας, καθώς και η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής ασφάλισης των κατοικιών.
