.gif?rand=911)
Σε περίπτωση που συγκρουστούμε και δεν υπάρξει εκατέρωθεν τραυματισμός, πρώτη μας ενέργεια είναι να φωτογραφίσουμε τα οχήματα που έλαβαν μέρος στο ατύχημα, προτού αυτά μετακινηθούν, ενώ σημειώνουμε και τους αριθμούς κυκλοφορίας τους.
Κατόπιν μετακινούμε, αν είναι δυνατόν, τα οχήματα, εφόσον αυτά εμποδίζουν την κυκλοφορία και απομακρύνουμε τυχόν θραύσματα και μεγάλα κομμάτια που συνιστούν κίνδυνο γι’ αυτούς που διέρχονται από το δρόμο. Σε περίπτωση που αυτός που έχει κάνει λάθος το αναγνωρίσει, υπάρχει η δυνατότητα της«φιλικής δήλωσης». Τα δύο μέρη ελέγχουν αν κατέχουν αμφότερα δίπλωμα οδήγησης και ανταλλάσσουν τα στοιχεία της άδειας κυκλοφορίας και ασφάλισης του κάθε οχήματος καθώς και τα στοιχεία της ταυτότητάς τους (αριθμός ταυτότητας, διεύθυνση, τηλέφωνο κ.λπ.) και στο χώρο που προβλέπουν τα έντυπα της ασφάλειας ο υπεύθυνος του ατυχήματος δηλώνει γραπτώς την υπαιτιότητά του, ενώ σχεδιάζεται και το σημείο όπου έλαβε χώρα το ατύχημα.
Στη συνέχεια ενημερώνονται οι ασφάλειες των οχημάτων που ενεπλάκησαν και αυτές αναλαμβάνουν τα περαιτέρω (φωτογράφιση – αυτοψία των εμπλεκομένων οχημάτων, επισκευές, κάλυψη κόστους από την ασφάλεια του υπεύθυνου μέρους κ.λπ.). Σε περίπτωση που υπάρξει διχογνωμία όσον αφορά την υπαιτιότητα, τότε καλούμε την αστυνομία (100), ώστε να έλθει περιπολικό και να καταγράψει τις συνθήκες του ατυχήματος. Σε περίπτωση εγκατάλειψης του χώρου του ατυχήματος από το ένα μέρος, που συνήθως είναι και το υπαίτιο, προσπαθούμε να συγκρατήσουμε τον αριθμό κυκλοφορίας του, προτού αυτό φύγει και ερευνούμε αν υπάρχουν μάρτυρες του ατυχήματος, οπότε κρατούμε τα στοιχεία τους για μελλοντική επικοινωνία, ενώ ενημερώνουμε και την αστυνομία.
Σε περίπτωση τραυματισμού: πρώτη μας ενέργεια είναι να καλέσουμε ασθενοφόρο, εάν αυτός δείχνει ότι είναι σοβαρός. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επέμβασή μας σε έναν βαριά τραυματισμένο, όσο και εάν έχουμε το αγνό κίνητρο να τον βοηθήσουμε, αν δεν διαθέτουμε τις απαραίτητες γνώσεις, μπορεί να αποδειχθεί επιβαρυντική για την υγεία του τραυματία, ακόμη και να επιφέρει μελλοντικές νομικές κυρώσεις για εμάς.
Γι’ αυτό θα πρέπει να βοηθάμε βαριά τραυματίες, ΜΟΝΑΧΑ εάν διαθέτουμε την απαραίτητη γνώση, εκπαίδευση και εμπειρία. Σε τέτοιες περιπτώσεις αποφεύγουμε να μετακινήσουμε τον βαριά τραυματισμένο, καθώς η μετακίνησή του μπορεί να χειροτερέψει την κατάστασή του. Ελέγχουμε αν ο τραυματίας αναπνέειτοποθετώντας τα δάκτυλά μας κάτω από τη μύτη του και μπροστά από το στόμα του.
Σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι δεν αναπνέει ,μετακινούμε ελαφρά την κεφαλή σε υπερέκταση (προς τα πίσω δηλαδή) και κατεβάζουμε ελαφρά το σαγόνι προς τα κάτω (κατάσπαση της κάτω γνάθου) σε μια προσπάθεια να απελευθερωθεί η αεροφόρος οδός. Προσπαθούμε να μπλοκάρουμε τυχόν αιμορραγία ασκώντας ισχυρή πίεση στο τραύμα που αιμορραγεί με ένα κατά το δυνατόν καθαρό ρούχο. Σε περίπτωση που ο τραυματισμός δεν είναι τόσο βαρύς και ο τραυματίας διατηρεί τις αισθήσεις του, ακινητοποιούμε κατά το δυνατόν το μέρος όπου έχει χτυπήσει και ενδεχομένως να έχει συμβεί κάποιο κάταγμα (σπάσιμο).
Αναμένουμε την άφιξη του ασθενοφόρου για τα περαιτέρω. Επιχειρούμε την άμεση κατάσβεση τυχόν πυρκαγιάς με τους πυροσβεστήρες με τους οποίους όλα τα οχήματα επιβάλλεται να εφοδιάζονται. Μέχρι να έρθει η τροχαία, εμείς ή κάποιος από την παρέα μας, αν υπάρχει, φροντίζουμε και για την καταγραφή των στοιχείων εμπλακέντων οχημάτων και οδηγών, βγάζοντας και τις απαραίτητες φωτογραφίες, πριν από τη μετακίνση των οχημάτων.
