Δεν είναι μόνο οι Γάλλοι της Εμπορικής και της Geniki Bank ή οι Πορτογάλοι της Millennium που θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα. Το τελευταίο διάστημα ξεδιπλώνεται πανευρωπαϊκά μία κίνηση εξόδου των μεγάλων Ευρωπαϊκών Τραπεζών (και Πολυεθικών Εταιρειών με έδρα την ΕΕ και όχι μόνο) από τις θυγατρικές τους σε χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου που κινδυνεύουν από την κρίση του χρέους. Μόνο που αυτή η κίνηση των μητρικών εταιρειών έχει «Παρενέργειες» στο Τραπεζικό Σύστημα της ΕΕ και κυρίως στις ίδιες τις μεγάλες Ευρωπαϊκές Τράπεζες που προσπαθούν να καλυφθούν με τη φυγή. Βρέθηκαν, δηλαδή, εγκλωβισμένες μέσα στη δική τους Πολιτική της Απόλυτης Εξασφάλισης των υπερβολικών αμοιβών που χρεώνουν Κράτη, Εταιρείες και Πολίτες, αδιαφορώντας τελείως για τις Επιπτώσεις αυτής της Πολιτικής στην ευρύτερη Οικονομία και στους πελάτες τους, που επηρεάζουν άμεσα τις εργασίες τους. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την ακαμψία τους στις Πολιτικές τους και στις Πρακτικές τους ως… κοντόφθαλμη! Πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να δημιουργούν Οικονομική ασφυξία στους μοναδικούς πελάτες τους κάνοντας στιγνή κατάχρηση του μονοπωλίου διακίνησης του χρήματος που έχουν κατά αποκλειστικότητα στη δικαιοδοσία τους! Σύμφωνα με αναλυτές έχει μειωθεί η διακίνηση κεφαλαίων στα κράτη της ευρωζώνης και το «κενό» στην ταμειακή ρευστότητα των τραπεζών που έχει δημιουργηθεί καλύπτεται – προς το παρόν – από τις Κεντρικές Τράπεζες μέσω του νέου μηχανισμού παροχής έκτακτης ρευστότητας στα κράτη μέλη, του ELA.
Σημειώνεται ότι ο ELA ενεργοποιείται μέσω της Κεντρικής Τράπεζας κάθε Κράτους – μέλους (στην Ελλάδα από την ΤτΕ) και η ρευστότητα που παρέχει είναι ακριβότερη από αυτή που λαμβάνουν τα κράτη – μέλη απευθείας από την ΕΚΤ. Και είναι υψηλότερο το επιτόκιο γιατί το ρίσκο για την επιστροφή της ρευστότητας από το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στην ΕΚΤ το αναλαμβάνει η Κεντρική Τράπεζα κάθε κράτους (η κάθε κεντρική τράπεζα μετά από αίτημα του ιδρύματος και έγκριση της ΕΚΤ, εκδίδει «λογιστικό» χρήμα το οποίο παράσχει ως ρευστότητα με την υποχρέωση επιστροφής του στην ΕΚΤ ή στις υπόλοιπες Τράπεζες που μετέχουν στο μηχανισμό. Μόνο που σιγά – σιγά Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναρωτιούνται αν τα «όρια» είναι κοντά. Αν δηλαδή το συγκεκριμένο «όχημα» παροχής ρευστότητας, το ELA καταστεί προβληματικό…
Στην Ελλάδα, η ρευστότητα έχει δεχθεί πρόσθετες πιέσεις μετά την απόφαση της ΕΚΤ να κλείσουν οι κρουνοί της άμεσης (και με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο) παροχής ρευστότητας προς τις Τράπεζες. Έχει ουσιαστικά απομείνει το ELA, μέσω του οποίου η Τράπεζα της Ελλάδος έχει δώσει ρευστότητα άνω των 100 δισ. ευρώ προς τα Ελληνικά Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα, παρά το ότι τα λεφτά δίδονται με το… σταγονόμετρο. Έως ότου έρθει η δόση των 31 δισ. ευρώ και ανοίξει ξανά τις πόρτες της το ELA θα αποτελεί το βασικό όχημα ρευστότητας προς τις Τράπεζες. Ωστόσο τραπεζικά στελέχη αναρωτιούνται τι θα γίνει αν η κρίση οξυνθεί και μαζί με αυτή οι ανάγκες άλλων κρατών του νότου.
Κοινοτικά στελέχη αναφέρουν ότι έχει ξεκινήσει η κουβέντα για ευρύτερη λύση, με επίκεντρο το νέο ευρωπαϊκό μηχανισμό χρηματοδότησης της ΕΕ (κρατών και τραπεζών), τον ESM (European Stability Mechanism) ο οποίος μπορεί να ενισχυθεί κεφαλαιακά αλλά και θεσμικά. Μόνο που ακόμη τα πράγματα είναι πολύ θολά, δεδομένου ότι εκκρεμεί η έγκριση του ESM από το συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας, τη στιγμή που βάση χρονοδιαγράμματος θα έπρεπε να έχει τεθεί σε ισχύ από τον Ιούλιο.
Για την Ελλάδα το ζήτημα γίνεται πιο σύνθετο καθώς δεν περιμένει μόνο λύση για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό αλλά και για το ελληνικό μνημόνιο το οποίο συνδέεται άρρηκτα με το τραπεζικό σύστημα και την ανακεφαλαιοποίηση.
Ξένα πρακτορεία κάνουν λόγο τις τελευταίες ημέρες για νέο «κούρεμα» του χρέους με τη μεγαλύτερη πίεση να προέρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αν αυτό συμβεί, παρά τις σθεναρές αντιστάσεις που φέρεται να έχει το γερμανικό «μπλοκ», τότε έρχονται νέα κύματα αλλαγών για τις Ελληνικές Τράπεζες πριν κλείσει ο φάκελος Psi και της ανακεφαλαιοποίησης.
.gif?rand=5354)
