Το Ίντερνετ που μας συμφέρει. Μια ειλικρινής προσέγγιση

Θα πρέπει να ξεκινήσουμε με ένα αξίωμα: η τεχνολογία αλλάζει τα πάντα.

Αν αυτό το δεχθούμε, τότε μπορούμε να συνεχίσουμε. Γιατί αν δεν το δεχόμαστε, τότε μπορούμε να αναλωθούμε σε μια ατέρμονη συζήτηση για την καλή και την κακή τεχνολογία, για τα υπέρ και τα κατά, για τις χρήσιμες εφαρμογές και τις ηλεκτρονικές απάτες, για την επιρροή της στη διαμόρφωση γνώμης και για τον έλεγχο των μαζών, για τις καταστροφικές της συνέπειες στην απασχόληση αλλά και για την ανάπτυξη νέων επαγγελμάτων και γενικώς να συζητάμε για όλα αυτά που αποτελούν απόρροια της αλματώδους εξέλιξης της τεχνολογίας, αλλά ταυτόχρονα να μην δεχόμαστε ότι αλλάζουν τα πάντα.

Δεχόμαστε να κάνουμε τις πληρωμές μας με e-banking γλυτώνοντας χρόνο, κούραση και τους κινδύνους μεταφοράς χρημάτων από και προς την τράπεζα, αλλά ταυτόχρονα ξορκίζουμε τον “Μεγάλο Αδελφό”. Δεχόμαστε να αγοράζουμε τα αεροπορικά μας εισιτήρια μέσω ειδικής πλατφόρμας στο διαδίκτυο, αλλά ταυτόχρονα κλαίμε για το ταξιδιωτικό γραφείο που έκλεισε στη γειτονιά μας. Δεχόμαστε να αγοράσουμε μια ηλεκτρική συσκευή σε χαμηλότερη τιμή από το ίδιο το κατάστημα που βρίσκεται στην γωνία (όχι δηλαδή από την κατασκευάστρια εταιρεία) αλλά μέσω της σελίδας του στο διαδίκτυο.

Με άλλα λόγια χρησιμοποιούμε κάθε ευκαιρία αξιοποίησης οποιασδήποτε τεχνολογικής εφαρμογής, αρκεί αυτή η εφαρμογή να μην θίγει εμάς τους ίδιους. Τότε αντιδρούμε και συνήθως δεν αντιδρούμε ψύχραιμα, με επιχειρήματα, αλλά με φωνές και καταγγελίες. Κλασσικό παράδειγμα για την αγορά μας, η χρησιμοποίηση του διαδικτύου στις πωλήσεις ασφαλιστικών προγραμμάτων. Γενικώς και αορίστως.

Το πρόβλημα δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι εκεί. Γιατί ουδείς μπορεί να σταματήσει τον καταναλωτή να αγοράσει οποιοδήποτε προϊόν ή υπηρεσία από το διαδίκτυο, ανεξάρτητα αν εμείς συμφωνούμε ή όχι. Ουδείς μπορεί να αποδείξει σε ένα νέο ηλικιακά άτομο που γεννήθηκε “επί κινητής τηλεφωνίας” και που τα τελευταία πέντε χρόνια αγοράζει μέσω του διαδικτύου εισιτήρια κινηματογράφου και θεάτρου, κλείνει τις διακοπές του (από το ακτοπλοϊκό του εισιτήριο μέχρι το ξενοδοχείο και την εκδορμή για rafting), προμηθεύεται βιβλία και καλλυντικά από διεθνή sites και κλείνει θέσεις parking τρεις μέρες πριν από το σπίτι του, ότι δεν πρέπει να αγοράσει μέσω διαδικτύου ασφαλιστικό πρόγραμμα.

Μπορεί, εμείς οι παλαιότεροι, να συμφωνούμε απόλυτα ότι η Ασφάλιση δεν είναι Εισιτήριο ή Ρούχο, αλλά οι νέοι άνθρωποι το ξέρουν; Ποιος τους το έμαθε; Γιατί τους ζητάμε ευθύνες; Το διδάξαμε στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο; Το άκουσε στην οικογένειά του ή στην εργασία του; Ή μήπως έχουμε ομαδοποιήσει και εμείς οι παλαιότεροι όλα τα ασφαλιστικά προϊόντα σε μια κατηγορία, “αυτών που δεν πωλούνται από το διαδίκτυο”, επειδή έτσι τα βρήκαμε ή έτσι τα θέλουμε, ενώ δεν είναι έτσι;

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που πρέπει να μελετήσει κάθε ενδιαφερόμενος είναι η είσοδος της Google στην ασφαλιστική αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες η Google θα χρησιμοποιήσει μια συγκριτική πλατφόρμα πολυτιμολόγησης ώστε ο κάθε χρήστης να μπορεί να τιμολογεί την ασφάλιση του αυτοκινήτου του ταυτόχρονα σε πολλές ασφαλιστικές εταιρείες, να επιλέγει και να ασφαλίζεται διαδικτυακά. Είναι κάτι καινούργιο; Όχι βέβαια, γίνεται ήδη και στην δική μας αγορά. Η Google όμως προβληματίζεται ακόμη για την ιδιότητα που θα έχει σε αυτή την διαδικασία, αν δηλαδή θα είναι Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής ή απλός πάροχος της πλατφόρμας, αλλά και για τις επιπτώσεις στις ασφαλιστικές εταιρείες που δεν θα “φορτώσουν” τα τιμολόγια τους στην πλατφόρμα. Όπως όλοι γνωρίζουμε, τυχόν εμπλοκή της λόγω κανονιστικών απαγορεύσεων ή λόγω μεγέθους κ.λπ. μπορεί να επιφέρει τεράστια πρόστιμα.

Οι πωλήσεις ασφαλιστικών προγραμμάτων μέσω διαδικτύου είναι γεγονός. Και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι άλλο direct πωλήσεις των εταιρειών και άλλο online πωλήσεις μέσω διαδικτύου. Αυτές, τις τελευταίες, μπορούν να τις κάνουν όλοι. Ή μάλλον σχεδόν όλοι ή, αν θέλετε, ελάχιστοι. Γιατί είναι και θέμα οργάνωσης, επένδυσης, μεγέθους, διορατικότητας και καινοτομικής διάθεσης. Πόσοι διαθέτουν τις ιδιότητες αυτές και πόσοι είναι έτοιμοι να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση;

Φυσικά μπορεί να υφίσταται και θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού, αλλά αυτό είναι δουλειά της Εποπτικής Αρχής.