Το πρόβλημα του “Κουρέματος” για την Ασφαλιστική Αγορά ανέρχετο σε €5,5 δις, όμως επειδή όλες σχεδόν οι πολυεθνικές που λειτουργούν στη χώρα μας το έχουν τακτοποιήσει, μειώθηκε στα €2,8. Τα μισά περίπου εκκρεμούν για τις Ελληνικές Ασφαλιστικές και τα άλλα μισά τα μοιράζονται ορισμένες άλλες Εταιρείες. Το πρόβλημα χωρίζεται σε δύο κατηγορίες προβλημάτων: Στα προβλήματα των Εταιρειών που λειτουργούν σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και στα προβλήματα των Εταιρειών που λειτουργούν με τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα του νόμου 2190. Τα ΔΛΠ, δεν συμβιβάζονται με “ρυθμίσεις”. Η Εταιρεία πρέπει να αναπληρώσει τα χαμένα Κεφάλαια και ας μη φταίει η ίδια. Οι περισσότερες ξένες Εταιρείες το έχουν τακτοποιήσει το θέμα με τις μητρικές τους. Το πρόβλημα του “Κουρέματος” των Κρατικών Ομολόγων, ποιος θα πίστευε, ότι θα έχαναν την Αξία τους κατά 50%, έχει τρεις παράπλευρες παραμέτρους. Πρώτο, πώς θα το χειριστεί η Τράπεζα της Ελλάδας, Εποπτικά και το Υπουργείο Οικονομικών Λογιστικά και Φορολογικά. Η κάθε μια πλευρά έχει τη δική της αντιμετώπιση. Μια λύση που φαίνεται να είναι η πιο Λογική είναι να μειώσουν οι Ελληνικές Εταιρείες τη ζημιά κατά 15% το χρόνο, μέχρι το 2015, που θα αρχίσει να ισχύουν οι Κανόνες του Solvency II. Οι δύο Κρατικές, οπωσδήποτε θα καλυφτούν από τις μητρικές Τράπεζες, άσχετα αν και οι ίδιες αντιμετωπίζουν πρόβλημα, παρόλο που η ΕΚΤ δημιούργησε το “Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας” με 10 δις, στην αρχή και άλλα 29 τώρα που ιδρύθηκε ακριβώς για να μη κινδυνεύουν να Πτωχεύσουν! Οι Ασφαλιστικές, παρόλο που οι Υπηρεσίες τους προς την Κοινωνία είναι τεκμηριωμένα Ανεκτίμητης Αξίας, δεν διαθέτουν κανένα “Ταμείο Στήριξης” για να μπορούν και αυτές να αντιμετωπίζουν Κρίσεις αυτού του επιπέδου…Οι Τραπεζίτες, που δεν Προσφέρουν καμία “Κοινωνική Πρόσθετη Αξία”. Μόνον Κοστίζουν και Κοστίζουν πολύ βίαια στους Φορολογούμενους, αντιμετωπίζονται προκλητικά ευνοϊκά από τους Πολιτικούς και τις Πολυεθνικές που είναι Μέτοχοι τους, ως επί το πλείστον. Το ερώτημα που βασανίζει διαπεραστικά του Πολίτες είναι γιατί να πληρώνουν αυτοί για τις ζημιές που προκάλεσαν ενσυνείδητα οι Τραπεζίτες με την αδικαιολόγητη Απληστία τους! Είναι πρωτάκουστο. Μπορεί κανείς να μας απαντήσει, πού πήγαν τα δισεκατομμύρια των Κερδών που Κέρδιζαν οι Τράπεζες από το 1994 και μετά; Δεν τα τσέπωσαν; Πού τα πήγαν!
Είναι αυτό Κράτος Δικαίου σε μια σύγχρονη Δημοκρατία; Να έχουν δημιουργήσει Τεράστια Περιττά Τραπεζικά Έξοδα και ζημίες για τα οποία…φορολογούνται οι Πολίτες, και το χειρότερο, χωρίς να εισπράττουν το παραμικρό όφελος από τους Τραπεζίτες… Το μόνο όφελος είναι τα δικά τους δυσθεώρητα Κέρδη που τα ακούν οι Πολίτες και φρίττουν!
Ιδού μια Κίνηση που θα μπορούσε να ξεκινήσει η ΕΑΕΕ, σε συνεργασία με άλλες Ενώσεις Ευρωπαϊκών Κρατών και να συσπείρωναν τις “Μικρές Εταιρείες” που αποτελούν ένα τεράστιο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ασφαλιστικής Αγοράς. Δεν είναι μόνον στην Ελλάδα οι μικρές Ασφαλιστικές. Υπάρχουν άφθονες σε όλα τα Ευρωπαϊκά Κράτη και θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ακόμα και τη δική τους Ένωση, ή μέσα στη CEA, να Συσπειρωθούν και να αποκτήσουν “Φωνή” στις Βρυξέλλες. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο στόχος των Μεγάλων, είναι να δυσκολεύουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία των Μικρών Εταιρειών για να μονοπωλούν την πίτα των Αγορών ανεξέλεγκτα. Θα πείτε, αυτό δεν κάνουν όλες σχεδόν οι Πολυεθνικές, Τροφίμων, φαρμάκων, κ.α. Οι νόμοι για τα Καρτέλ έχουν πάψει να αποδίδουν προ πολλού. Τελικά, η Δημοκρατία δεν μπόρεσε να λειτουργήσει τόσο αποτελεσματικά και να περιορίσει τον ‘Άκρατο Καπιταλισμό!
Απλώθηκε και μας καταπλάκωσε όλους.