.gif?rand=9555)
Το θέμα των Εταιρειών ΕΠΥ, σε σχέση με τις δύο Πράξεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, το έχουμε ήδη θέσει με άρθρο μας από τις 7 Ιουνίου 2013, όταν γράφαμε επί λέξει:
«Μια σημαντική λεπτομέρεια όμως, προκύπτει από το κείμενο προς διαβούλευση που έδωσε η ΔΕΙΑ σχετικά με τη «Ρύθμιση θεμάτων διοικητικής και λογιστικής οργάνωσης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων κ.λπ.». Στο 1ο άρθρο του σχεδίου «Πεδίο Εφαρμογής» δεν περιλαμβάνονται οι Εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα υπό καθεστώς ΕΠΥ. Ακούγεται λογικό αφού η ΔΕΙΑ δεν εποπτεύει τις εταιρείες αυτές και συνεπώς δεν μπορεί να τις εντάξει σε απόφασή της, αλλά έτσι δημιουργείται και ένα δεύτερο «κενό», πέραν της έλλειψης των παραγωγικών στοιχείων.
Αντίθετα, το υπό διαβούλευση σχέδιο του Κώδικα Δεοντολογίας των Διαμεσολαβητών, έχει πεδίο εφαρμογής όλους τους Διαμεσολαβητές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από χώρα καταγωγής ή εγκατάστασης. Σωστό, αλλά μήπως οι Διαμεσολαβητές επωμίζονται και ευθύνες (π.χ. τήρηση στοιχείων, κείμενο συμβάσεων κ.λπ.) για τις σχέσεις τους με εταιρείες που δεν εμπίπτουν στο προαναφερόμενο δεύτερο σχέδιο διαβούλευσης της ΔΕΙΑ;
Λίγο μπερδεμένο δεν ακούγεται; Μια διευκρινιστική απάντηση θα φώτιζε όλες τις πτυχές.»
Τα σχέδια διαβούλευσης μετατράπηκαν σε Πράξεις χωρίς ενδιαμέσως να δοθεί οποιαδήποτε διευκρίνιση. Σήμερα, προκύπτει ένα ακόμα θέμα που σωστά επισημαίνει στην ανακοίνωσή της η ΕΑΔΕ. Αφορά α) στην προείσπραξη και β) στην απόδοση των ασφαλίστρων (εντός 7ημέρου;) ως υποχρέωση μόνον προς τις Ελληνικές και Αλλοδαπές εγκατεστημένες Εταιρείες και όχι προς τις Εταιρείες Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών (ΕΠΥ).
Συγκεκριμένα, το θέμα της προείσπραξης αναφέρεται στην Πράξη 30/30-9-2013, άρθρο 8, παρ.2. Η Πράξη αυτή δε έχει εφαρμογή επί των εταιρειών ΕΠΥ. Άρα ουδεμία υποχρέωση των εταιρειών αυτών υφίσταται στην Ελλάδα να «διασφαλίζουν την προείσπραξη». Αντίθετα όλες οι εγκατεστημένες εταιρείες (με έδρα ή υποκατάστημα) εμπίπτουν στην Πράξη και υποχρεούνται να «διασφαλίζουν την προείσπραξη», στο πλαίσιο της ΠΟΔΙΠΕΑ, την οποία υποχρεούνται μάλιστα, αφενός να συντάξουν και να εγκρίνει το Διοικητικό τους Συμβούλιο και αφετέρου να έχουν στη διάθεση της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το θέμα της απόδοσης αναφέρεται στην Πράξη 31/30-9-2013, άρθρο 9, παρ.2. Η Πράξη αυτή έχει εφαρμογή σε όλα τα διαμεσολαβούντα πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Συνεπώς, έχει εφαρμογή και στους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές που προωθούν τα προγράμματα μιας εταιρείας ΕΠΥ. Πού όμως προβλέπει ο νόμος να αποδίδουν τα ασφάλιστρα; Σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο «αποδίδουν το ασφάλιστρο στην Εταιρεία» και σύμφωνα με το άρθρο 2, παρ. 1 (β) της ίδιας Πράξης, «Εταιρεία» είναι «η ασφαλιστική επιχείρηση που νόμιμα ασκεί τη δραστηριότητα της ασφάλισης στην Ελλάδα». Συνεπώς, τα διαμεσολαβούντα πρόσωπα υποχρεούνται να αποδίδουν εντός της ίδιας προθεσμίας τα ασφάλιστρα και στον εκπρόσωπο της εταιρείας ΕΠΥ (αφού μια εταιρεία ΕΠΥ νόμιμα ασκεί ασφαλιστική δραστηριότητα στην Ελλάδα, υπό καθεστώς ΕΠΥ), όπως και στις εγκατεστημένες εταιρείες. Και όλα αυτά βέβαια, ισχύουν για τους διαμεσολαβητές που θα ορισθούν και ως εντολοδόχοι είσπραξης.
Το τελευταίο ερώτημα είναι αν οι Εκπρόσωποι των εταιρειών ΕΠΥ λειτουργούν ως Διαμεσολαβητές ή όχι. Αν ναι, τότε και αυτοί πρέπει να αποδίδουν εντός της προθεσμίας τα ασφάλιστρα στην «Εταιρεία» και δεν εξαιρούνται. Αν όμως λειτουργούν μόνο ως Εκπρόσωποι ή με μόνη την ιδιότητά τους αυτή, δεν υποχρεούνται στην καταβολή των ασφαλίστρων προς την Εταιρεία εντός της προθεσμίας, αλλά εφαρμόζουν ό,τι προβλέπει η σχέση συνεργασίας-εκπροσώπησης με την εταιρεία ΕΠΥ.
Όμως, όλες αυτές οι προσεγγίσεις αποτελούν προσωπική άποψη του αρθρογράφου, μπορεί να είναι και εσφαλμένες ή, όπως είναι φυσικό, μπορεί να υπάρχουν και διαφορετικές προσεγγίσεις. Η αγορά μας δεν αντέχει νέο κύκλο ανταλλαγής διαφορετικών απόψεων, για ένα θέμα που μπορεί να λυθεί με την έκδοση μιας και μόνης «οδηγίας». Είναι άμεση ανάγκη λοιπόν, η Εποπτική Αρχή να ξεκαθαρίσει το θέμα, συνολικά για τις εταιρείες ΕΠΥ, τους Εκπροσώπους τους και τους Συνεργάτες τους, σε ποια σημεία εμπίπτουν στις Πράξεις 30 και 31/30-9-2013 και σε ποια όχι.
Στο κάτω-κάτω πρέπει να γνωρίζουν και οι καταναλωτές αν έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις προς όλους τους Διαμεσολαβητές ή/και τις Εταιρείες ή όχι. Σε αντίθετη περίπτωση, σκεφθείτε έναν νόμιμο και συνεπή Διαμεσολαβητή, που συνεργάζεται με μια εγκατεστημένη εταιρεία και με μια εταιρεία ΕΠΥ, να λέει προς τον καταναλωτή: «Αν ασφαλιστείς σε αυτή την εταιρεία, πληρώνεις τώρα. Αν ασφαλιστείς σε αυτή την εταιρεία πληρώνεις… τότε!»
