.gif?rand=8700)
Οι παραγωγές της Επιθεώρησής σας εδώ και μια δεκαετία, έγραψαν και γράφουν ιστορία. Πώς γίνεται αυτό;
Η παραγωγή είναι συνάρτηση των δομών. Του συστήματος όπως αυτό είναι δομημένο.
Ένας διευθυντής, οι δύο τρεις ομαδάρχες, οι συνεργάτες από κάτω, ο εκπαιδευτής, η γραμματειακή υποστήριξη. Αυτό όλο το πράγμα, ακόμα και αν αλλάζει μορφή ανά εξάμηνο, ανά χρόνο κ.λπ., έχει το χρόνο να αναπαραχθεί. Η «μήτρα» που αναπαράγει. Οι «σκόρπιοι» συνεργάτες δεν μπορούν να αναπαραχθούν εύκολα αν δεν έχει το γραφείο την αντίστοιχη σύνθεση. Στην αγορά υπάρχουν πολλά γραφεία που με έναν διευθυντή και ένα ομαδάρχη διοικούν 100 ανθρώπους. Χωρίς ωστόσο να μπορούν να τους υποστηρίξουν, να τους δώσουν αυτά που πρέπει. Στην ουσία ασκούν μόνο εποπτεία. Σε μας εδώ η σύμβαση μεταξύ ημών και Διευθυντών μιλάει για υποστηρικτική διαδικασία, για μάθηση, για γνώση, για εκπαίδευση, για παρακολούθηση, για άνοιγμα αγορών.
Ο μάνατζερ πρέπει να παρέχει στο συνεργάτη υποστηρικτικό έργο. Για εμένα, ένα γραφείο, ένας διευθυντής γραφείου πρέπει να έχει μίνιμουμ δύο ομαδάρχες. Να έχει ανθρώπους, «χέρια» να δουλέψει τον κόσμο του. Δύο ομαδάρχες και τη δική του ομάδα. Μ’ αυτήν τη λογική, οποιεσδήποτε ζημιές και να πάθει στη διάρκεια του χρόνου, μπορεί να πληρώσει. Γιατί μία από τις τρεις δομές θα είναι πιο εύρωστη, θα δώσει το χρόνο στις υπόλοιπες να συνέλθουν.
Να υπάρχουν δηλαδή «Δικλείδες ασφαλείας» εννοείτε;
Δικλείδες ασφαλείας και να είναι σταθερό το σύστημα. Στην αγορά, προκειμένου να δημιουργήσουν εντυπώσεις ή να κάνουν χατίρια, φτιάχνουν γραφεία χωρίς υποδομή. Από τη στιγμή που υπάρχει μόνο ένας διευθυντής, ένας μάνατζερ και από κάτω δεν είναι δομημένη η κατάσταση, μπορεί να σκορπίσει σε δευτερόλεπτα.
Πόσα γραφεία της Εθνικής ανήκουν στην Επιθεώρησή σας;
Εμείς έχουμε στην Αθήνα ένα από τα μεγαλύτερα γραφεία, το πρώτο γραφείο στη δεκαετία, που είναι το Γραφείο του Γιάννη Μαυρομάτη.
Πού βρίσκεται στον κάτω όροφο από σας;
Ακριβώς. Τα επόμενα πρώτα γραφεία είναι του Σπύρου Τότολου, του Γιάννη Αδαμόπουλου, του Δημήτρη Μηλιόρδου, του Κώστα Ζωγράφου, του Δημήτρη Τζουγανάτου και του Κώστα Καργάκη.
Όλα ανήκουν στην Επιθεώρησή σας;
Ναι. Αυτά είναι στην Αθήνα, αλλά έχω και Γραφεία στην επαρχία. Πήρα κάποτε ένα Γραφείο στη Θεσσαλία και το έχω κάνει… πολλά. Αυτήν τη στιγμή έχω δύο Γραφεία στο Βόλο, ένα στη Λάρισα, ένα στην Ελασσόνα, ένα στα Φάρσαλα και ένα στην Καρδίτσα. Το ένα έφερε το άλλο. Τη Θεσσαλία την πήρα με τζίρο στα 128, 130 χιλιάρικα και πάει τώρα το χρόνο γύρω στα 700.000 – 800.000 ευρώ.
Πότε την πήρατε;
Πριν μια πενταετία περίπου.
Διαβάστε όλη την συνέντευξη που δόθηκε για το περιοδικό “Ασφαλιστικό Marketing” εδώ
