Τα τελευταία χρόνια οι εκπρόσωποι της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης και το ΕΕΑ έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν έναν μεγάλο αγώνα προκειμένου οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές να είναι στις λίστες της κρατικής και Ευρωπαϊκής Υποστήριξης είτε αυτή λέγεται ΕΣΠΑ είτε Επιστρεπτέα Προκαταβολή είτε Επίδομα.
του Νίκου Μωράκη
Γιατί όμως ο κλάδος της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης τίθεται συνεχώς εκτός των εγκεκριμένων βοηθημάτων; Γιατί πρέπει να γίνονται συνεχείς παρεμβάσεις και εγκλείσεις προκειμένου τα αρμόδια υπουργεία ή αρχές να προσθέτουν συμπληρωματικά το επάγγελμα του Ασφαλιστή;
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον Γενικό Γραμματέα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και Πρόεδρο της επιτροπής Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης του συγκεκριμένου επιμελητηρίου, Δημήτρη Γαβαλάκη, μας ενημέρωσε ότι το συγκεκριμένο θέμα είναι καθαρά τεχνικό. Βλέπετε ο ΚΑΔ των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών ανήκει στους ΚΑΔ του χρηματοπιστωτικού τομέα στον οποίο ανήκουν μεταξύ άλλων και οι Τράπεζες και οι Ασφαλιστικές Εταιρείες. Οργανισμοί που προφανώς δεν αντιμετωπίζονται σαν μικρομεσαίες επιχειρήσεις και που, σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένας μεσίτης ασφαλίσεων ή και ένας Ασφαλιστικός πράκτορας μπορούν να έχουν όγκο εργασιών ισάξιο με μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία και χρηματοπιστωτικό οργανισμό.
Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια;
Ότι επίσημα και γραφειοκρατικά οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές έχουν την ίδια αντιμετώπιση που έχουν και οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Αυτό δεν αλλάζει και είναι νόμος. Στην ελληνική πραγματικότητα όμως αυτό είναι κάτι παράλογο αν στηριχτούμε στην πρόσφατη μελέτη της ICAP σε συνεργασία με το Ε.Ε.Α στην οποία φαίνεται ότι το 49.3% των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών έχουν μεικτά έσοδα 15.000 ευρώ και ένα υπόλοιπο 23.6% μεικτά έσοδα μεταξύ 15.000 – 30.000 ευρώ. Τεχνικά δηλαδή μιλάμε για επαγγελματίες με μισθό από 1.250 ευρώ μέχρι 2.500 μεικτά το μήνα οι οποίοι αντιμετωπίζονται το ίδιο με οργανισμούς και επιχειρήσεις με έσοδα εκατομμυρίων κάθε έτος.
Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το “εμπόδιο”;
Με συνεχή αξιολόγηση των προγραμμάτων (τα οποία δεν είναι απόλυτα και δέχονται τροποποιήσεις) από τα σωματεία διαμεσολάβησης και τα αρμόδια επιμελητήρια προκειμένου όπου διαπιστώνεται “άδικη” μη ένταξη των διαμεσολαβητών να διορθώνεται. Μια ατέρμονη, πολύ σοβαρή και με μεγάλες ευθύνες δουλειά που πέφτει στους ώμους των εκπροσώπων από τα σωματεία της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης και των επιμελητηρίων οι οποίοι πρέπει να είναι “σε εγρήγορση” για κάθε πρόγραμμα που αφορά τον κλάδο τους.
Ένας ακόμη πολύ σοβαρός λόγος προκειμένου η Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση να αποκτήσει μια ενωμένη και ενεργή Πανελλήνια Συνδικαλιστική δράση προκειμένου να παρακολουθεί τις εξελίξεις στην οικονομία και να επεμβαίνει όπου προβλέπεται.
.gif?rand=9960)
