Τσιμεντοβιομηχανία & Ασφάλειες. 2 διαφορετικοί κλάδοι με κοινές προκλήσεις

Στις 28 Μαρτίου, στο πλαίσιο εκδήλωσης από την AIG Ελλάδος για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του ομίλου της AIG, παρευρέθηκε και μίλησε στους καλεσμένους ως βασικός ομιλητής ο Διευθύνων Σύμβουλος του ομίλου ΤΙΤΑΝ κ. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος.   

του Νίκου Μωράκη

Με αφορμή την ιδιαίτερη σχέση που έχουν οι δύο εταιρείες από το 1951 – ο ΤΙΤΑΝ είναι ο πρώτος Ασφαλισμένος της AIG στην Ελλάδα – ο κ. Παπαλεξόπουλος μίλησε για τα κοινά μεταξύ της δικής του βαριάς βιομηχανίας και του Ασφαλιστικού Κλάδου. Ένα συμπέρασμα στο οποίο ο ίδιος κατέληξε και θέλησε να μοιραστεί με το κοινό εξηγώντας γιατί νιώθει οικεία ανάμεσά τους.  

Ο κ. Παπαλεξόπουλος πριν παραθέσει τις έξι βασικές προκλήσεις που και οι δύο εταιρείες έχουν να αντιμετωπίσουν και ας πραγματεύονται διαφορετικά προϊόντα και υπηρεσίες έκανε μια σύντομη αναφορά στην Εταιρεία του. Στα 117 χρόνια ιστορίας της τσιμεντοβιομηχανίας TITAN η οποία και ηλικιακά είναι μεγαλύτερη από την AIG δεν έχει φτάσει στα ίδια μεγέθη με την Αμερικανική πολυεθνική. Έχει όμως αναπτύξει μια πολύ ανθεκτική κουλτούρα, που έχει “ζήσει” πολλά και έχει αποκτήσει ένα βάθος γνώσης αναπτύσσοντας ένα ισχυρό σύστημα αξιών που έχει δοκιμαστεί στο χρόνο και έχει κοινωνική συνείδηση. Ο ΤΙΤΑΝ τα πρώτα 90 χρόνια της ιστορίας του δεν μπορούσε να αναπτυχθεί πέρα από τα σύνορα της χώρας μας. Ήταν, όπως τόνισε, σχεδόν αδύνατο για μια ελληνική εταιρεία να επεκταθεί εκτός Ελλάδος. Εξωστρέφεια υπήρχε, εξαγωγές γινόντουσαν αλλά η επέκταση σε άλλες αγορές δεν ήταν δυνατή. Μόνο τα τελευταία 25 χρόνια της ιστορίας της μπόρεσε η τσιμεντοβιομηχανία να επεκταθεί στη σημερινή πολυεθνική της μορφή έχοντας ανοίξει εργοστάσια σε 10 χώρες και 4 ηπείρους έχοντας παράλληλα εμπορική παρουσία σε πολλές περισσότερες χώρες.

Κλείνοντας την εισαγωγή του αναφερόμενος στη σχέση που έχουν αποκτήσει με την AIG όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Παπαλεξόπουλος μίλησε για μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού από αυτές που θα ήθελε κανείς να βλέπει περισσότερο στις εποχές αυτές που ζούμε. Μια σχέση που τον έκανε να καταλάβει πόσο πολύ μοιάζουν οι 2 εταιρείες μεταξύ τους. Για το λόγο αυτόν θέλησε να μιλήσει ανοιχτά για τις 6 προκλήσεις που ως ΤΙΤΑΝ έβαλαν στο περσινό τους στρατηγικό σχεδιασμό και που κατά τη γνώμη του αντιμετωπίζουν και οι ασφαλιστικές εταιρείες. 

Πρώτη πρόκληση 

Η διαχείριση της κυκλικότητας στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας στρατηγικής. Ένα τσιμεντάδικο, είναι εντάσεως κεφαλαίου και έχει μια διάρκεια ζωής 40 χρόνια. Λειτουργεί όμως σε έναν κλάδο με πολύ έντονη κυκλικότητα, για παράδειγμα στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης η ζήτηση μειώθηκε κατά 80% – άρα πώς μπορείς και συνδυάζεις τις πιέσεις για γρήγορα αποτελέσματα σε μια κυκλική αγορά όταν οι επενδύσεις που κάνεις και οι υποχρεώσεις που έχεις έχουν ορίζοντα 40 χρόνων.

Δεύτερη πρόκληση

Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση ή ψηφιακή επανάσταση. Δεν είναι κάτι που αφορά μόνο τις εταιρείες στην Καλιφόρνια. Μιλάμε για μια ριζική αλλαγή, στον τρόπο που δουλεύουμε όλοι μας. Ένα εργοστάσιο τσιμέντου σε δέκα χρόνια – μπορεί και σε πέντε – θα λειτουργεί πολύ διαφορετικά με διαφορετικές δεξιότητες και διαφορετικό ανθρώπινο δυναμικό απ’ ότι λειτουργεί σήμερα.

Τρίτη πρόκληση

Η υπερθέρμανση του πλανήτη. Ειδικά για μια εταιρεία όπως ο ΤΙΤΑΝ που εκτός από εντάσεως κεφαλαίου είναι και εντάσεως εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, το κόστος διοξειδίου του άνθρακα και οι κίνδυνοι που προκαλεί και το ρυθμιστικό περιβάλλον στο οποίο λειτουργούν επηρεάζει πολύ έντονα το επιχειρηματικό μοντέλο.

Τέταρτη πρόκληση

Η κοινωνική άδεια λειτουργίας. Όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι δεν αρκεί πλέον να στέκεται κανείς πλέον απέναντι στην κοινωνία και να λέει «έχω τη νομική άδεια να λειτουργήσω και μέσα σε αυτήν λειτουργώ άρα άσε με ήσυχο να κάνω τη δουλειά μου» όλο και περισσότερο η κοινωνία απαιτεί να ξανακερδίζεις από αυτή με την συμπεριφορά σου και από την εμπιστοσύνη της με ανοιχτή επικοινωνία.

Πέμπτη πρόκληση

Η ανάδειξη νέων επιχειρηματικών μοντέλων από τις αναδυόμενες αγορές. Κυρίως από την Κίνα αλλά όχι μόνο. Έχουμε συνηθίσει μια Ευρωπαϊκή Συστημική υπερεπενδεδυμένη λογική του επχειρείν. Και βλέπουμε ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες φέρνουν σε εμάς ένα πολύ διαφορετικό μοντέλο και τρόπο σκέψης το οποίο δεν μπορεί να μας αφήσει χωρίς να μας επηρεάσει

Έκτη πρόκληση

Η προσέλκυση και ανάπτυξη νέων ταλέντων σε έναν κλάδο ο οποίος δεν θεωρείται από τους πιο sexy και με ενδιαφέρον στη σημερινή εποχή. Πώς φέρνεις ανθρώπους και τους κρατάς και τους επιτρέπεις να σε βοηθήσουν να ανταποκριθείς σε αυτές τις νέες εποχές.