Δεν θέλουμε Ασφάλιστρα!

Από τον Αριστείδη Παπανικόλα. Η ιστορία ακούγεται τρελή. Τη σημερινή εποχή που γίνεται ολόκληρος αγώνας για μια ασφάλιση του κλάδου ζωής, που οι εξαγορές πέφτουν σύννεφο και οι πελάτες ακυρώνουν, ένας καταναλωτής-πελάτης ζητά να συνεχίσει την ασφαλιστική του κάλυψη και η ασφαλιστική εταιρία δεν θέλει, δεν του επιτρέπει να πληρώσει ασφάλιστρα, τον διώχνει! Όχι γιατί είναι ζημιογόνος και η ασφαλιστική βρήκε μια νόμιμη ευκαιρία να του διακόψει το ασφαλιστήριο, αλλά από καθαρά γραφειοκρατικούς-διαδικαστικούς λόγους της ίδιας της εταιρίας που δεν μπορεί να διαχειριστεί μια ομάδα πελατών και ουσιαστικά τους διώχνει. Έχω στα χέρια μου όλη την αλληλογραφία και θα ήταν πολύ χρήσιμο να ενδιαφερθεί κάποιος, να υπάρχει η άποψη της εποπτικής αρχής ή κάποιας καταναλωτικής οργάνωσης γιατί, κατά τη άποψή μου βέβαια, υπάρχει και «παραπλανητική» επιστολή-ειδοποίηση προς τον ασφαλισμένο.

Βέβαια, ο φίλος που μου έδωσε την αλληλογραφία δεν έχει την όρεξη να ξαναπληρώσει ασφάλιστρα στην συγκεκριμένη εταιρία (θυγατρική τραπεζικής), αλλά η μεθοδολογία που η εταιρία ακολούθησε αφενός παραπλανά και αφετέρου βλάπτει την ίδια την αγορά και βρίσκεται στον αντίποδα κάθε προσπάθειας ανύψωσης της ασφαλιστικής συνείδησης. Η ιστορία έχει ως εξής:

Διαβάστε Επίσης

Ανασφάλιστο όχημα χτύπησε & εγκατέλειψε τη «Δήμητρα της Λέσβου»

Jun 22, 2021

O πρώτος ανήλικος νεκρός στις ΗΠΑ ήταν ανασφάλιστος

Mar 30, 2020 - Updated on Apr 7, 2020

Πριν από 5 περίπου χρόνια ο φίλος πήρε ένα δάνειο αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ και η τράπεζα του πρότεινε την ασφάλιση αποπληρωμής του δανείου σε περίπτωση θανάτου ή ΜΟΑ, φυσικά μέσω ενός ομαδικού ασφαλιστηρίου. Ο φίλος δέχθηκε μετά χαράς, δεν το ένοιωσε ως πίεση, γιατί πράγματι ήθελε να ήταν ασφαλισμένος. Σημειώνω ότι τα ασφάλιστρα ήταν ενσωματωμένα στη δόση του δανείου (συνεπώς τα κατέβαλε η τράπεζα στην θυγατρική της ασφαλιστική) και ο φίλος ουδεμία άμεση επαφή είχε με την ασφαλιστική εταιρία. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι τις αρχές του 2012 οπότε ο φίλος, λόγω οικονομικών δυσκολιών, σταμάτησε να πληρώνει το δάνειό του και ζήτησε από την τράπεζα επαναδιαπραγμάτευση ώστε να μειωθεί το επιτόκιο και να επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής. Η τράπεζα ανταποκρίθηκε και ξεκίνησαν οι διαδικασίες, επειδή όμως χρειαζότανε και νέα προσημείωση στο ακίνητο, οι διαδικασίες καθυστέρησαν.

Ξαφνικά λαμβάνει ο φίλος μια συστημένη επιστολή από την ασφαλιστική εταιρία (υπενθυμίζω θυγατρική της τράπεζας) η οποία τον ενημερώνει ότι «επειδή έχει παρέλθει η περίοδος χάριτος των 30 ημερών από την ημερομηνία οφειλής της ολικής εξόφλησης της δόσης ασφαλίστρων της ως άνω σύμβασής σας, σας γνωστοποιούμε ότι, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία (άρθρο 6, παραγραφ. 2 Ν.2496/97), περαιτέρω καθυστέρηση της καταβολής της ληξιπρόθεσμης δόσης ασφαλίστρου θα επιφέρει, μετά την πάροδο ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της παρούσας επιστολής, λύση της συμμετοχής σας στο ομαδικό Ασφαλιστήριο……..” και στη συνέχεια ότι: “Στην περίπτωση που δεν εξοφλήσετε τη ληξιπρόθεσμη δόση ασφαλίστρου εντός περιόδου ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της παρούσας, η επιστολή αυτή υπέχει θέση καταγγελίας……….”.

Επειδή ο φίλος ήθελε να παραμείνει ασφαλισμένος και οι διαδικασίες επαναδιαπραγμάτευσης του δανείου του καθυστερούσαν, έστειλε αμέσως την πιο απλή, την πιο λογική και την πιο συνετή απάντηση. Τους είπε δηλαδή ότι επιθυμεί να παραμείνει στο ομαδικό, τους ρώτησε ποιο είναι το ακριβές ποσό των καθυστερημένων ασφαλίστρων, τους δήλωσε ότι θα το καταβάλει αμέσως ο ίδιος απευθείας την ασφαλιστική, χωρίς την διαμεσολάβηση ή οποιοδήποτε κόστος για την τράπεζα και τους ενημέρωνε ότι μόλις ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις θα ενημερωθούν για τα νέα στοιχεία του δανείου, ώστε να παραμείνει στο ομαδικό. Με δυο λόγια, τους ζήτησε να τους δώσει χρήματα, να τους πληρώσει εντός της προθεσμίας του ενός μηνός που έλεγε η επιστολή τους και να παραμείνει πελάτης τους, αφού θα συνέχιζε το δάνειό του με την τράπεζα.

Σε λίγες μέρες ήρθε (μη συστημένη) επιστολή όπου η ασφαλιστική εταιρία δήλωνε: “…τα ασφάλιστρα ζωής είναι ενσωματωμένα στην τοκοχρεωλυτική δόση του δανείου σας και καταβάλλονται ταυτόχρονα με αυτήν, όπως προβλέπεται…. Ως εκ τούτου δεν μπορούν να εξοφληθούν μεμονωμένα”. Και αναρωτιέται ο φίλος, τότε γιατί μου έστειλαν την συστημένη επιστολή και με προειδοποιούσαν ότι “Στην περίπτωση που δεν εξοφλήσετε τη ληξιπρόθεσμη δόση ασφαλίστρου εντός περιόδου ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της παρούσας, η επιστολή αυτή υπέχει θέση καταγγελίας……….”; Αν δεν μπορούσα να καταβάλω τα ασφάλιστρα γιατί με κοροϊδεύανε ζητώντας μου να τα καταβάλω εντός ενός μηνός;

Και για να μην μείνει οποιαδήποτε αμφιβολία, συνεχίζει η ασφαλιστική εταιρία στην δεύτερη επιστολή της: “Επίσης να σας ενημερώσουμε ότι η ανωτέρω αναφερόμενη σύμβαση ασφάλισης ζωής έχει λυθεί και δεν βρίσκεται πλέον σε ισχύ, δεδομένου ότι η ασφαλιστική εταιρία σας γνωστοποίησε μέσω συστημένης επιστολής ότι περαιτέρω καθυστέρηση καταβολής ασφαλίστρων θα επέφερε τη λύση της σχετικής σύμβασης, μετά την πάροδο ενός (1) μηνός από την κοινοποίηση της επιστολής αυτής, η οποία επέχει θέση καταγγελίας.” Πραγματική χαρά πρέπει να ένοιωσε ο συντάκτης της επιστολής, Διευθυντής όπως υπογράφει. Επειδή όμως έπρεπε να ολοκληρώσει τον θρίαμβό του απέναντι στον πελάτη, που το μόνο που ζήτησε ήταν να πληρώσει εντός της προθεσμίας, συνεχίζει ο κ. Διευθυντής: “Τέλος, αναφορικά με τη δυνατότητα υποβολής νέας αίτησης ασφάλισης για το στεγαστικό σας δάνειο μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ρύθμισής του, σας πληροφορούμε ότι αυτό δεν καθίσταται δυνατόν, δεδομένου ότι έχετε υπερβεί το 55ο έτος της ηλικίας σας, που αποτελεί το όριο ηλικίας εισόδου προς ασφάλιση, σύμφωνα με τους όρου…….”. Πραγματικός θρίαμβος, τον διώξαμε τον πελάτη αφού είναι ήδη 56 ετών!

Αλήθεια, τόσο γραφειοκρατικά πρέπει να λειτουργεί μια ασφαλιστική εταιρία για να μην μπορεί να κρατήσει έναν μη ζημιογόνο πελάτη που θέλει να παραμείνει; Πόσο βλάπτουν το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς τέτοιες πρακτικές; Πόσο δυσφημούν ακόμα και το θεσμό του bancassurance στις πιο βασικές του έννοιες, στην ομαδική ασφάλιση της αποπληρωμής ενός τραπεζικού δανείου δηλαδή; Πόσοι άλλοι βρέθηκαν στη θέση του φίλου μου και λόγω της επαναδιαπραγμάτευσης του δανείου τους έδιωξαν από πελάτες; Πόσα ασφάλιστρα χάνονται από την αγορά; Και για όποιον σκεφτεί ότι ίσως, κάποιος δημόσιος υπάλληλος που έχει πάρει διαζύγιο με την παραγωγικότητα είναι ο κ. Διευθυντής που διώχνει τους πελάτες, σας πληροφορώ ότι η τράπεζα και η θυγατρική ασφαλιστική ανήκουν σε έναν μεγάλο ευρωπαϊκό τραπεζοασφαλιστικό όμιλο. Να τους χαιρόμαστε. Ή μάλλον να χαιρόμαστε τα στελέχη της ασφαλιστικής γιατί με την τράπεζα δεν είχε πρόβλημα ο φίλος μου, παρά το ότι τους χρωστούσε, διακανονίστηκε το δάνειο του και ήδη εδώ και 3 μήνες πληρώνει κανονικά, είναι ενήμερος και φυσικά ανασφάλιστος.

Δε διαφωνούμε με τις Διαδικασίες, όμως, αυτοί που τις σχεδιάζουν πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικοί και να προβλέπουν παρόμοιες καταστάσεις που εντάσσονται σχεδόν στο πλαίσιο της ρουτίνας…πέρασαν στον «Κανόνα» και δεν αποτελούν «Εξαίρεση» και εννοούμε τα καθυστερούμενα δάνεια…

Όταν το κόστος πρόσκτησης ενός πελάτη είναι τόσο υψηλό, δε πρέπει οι Διαδικασίες να τον διώχνουν!