«Υποκειμενική Αντίληψη»
Πώς Πέφτουμε Σχεδόν Πάντα… Θύμα της!

Δεν μπορεί να θεωρηθεί Σύγχρονος ή Σύγχρονη ένας Άνδρας ή μια Γυναίκα Μάνατζερ, αν δεν έχει μάθει να Ελέγχει λίγο τα «Συναισθήματά» του ή της, είτε αυτά είναι Αρνητικά είτε Θετικά!

Οι Προϊστάμενοι, οι Υφιστάμενοι και οι Συνεργάτες, γνωρίζουν ποιόν «Συμπαθεί» και ποιόν «Αντιπαθεί» ο Μάνατζερ και έχουν ως Δεδομένη την «Κρίση» του ή της, όταν παίρνει «Αποφάσεις». Κάθε είδους «Αποφάσεις»!

Από την έγκριση μιας προκαταβολής, μέχρι την ετήσια άδεια που δικαιούται ο Υφιστάμενος ή ο Συνεργάτης. Από το ύψος της αύξησης, μέχρι την αξιολόγηση της Προαγωγής, ο Σύγχρονος Μάνατζερ οφείλει να Μάθει να «Κρίνει» όσο μπορεί περισσότερο «Αντικειμενικά» και λιγότερο «Υποκειμενικά», πάντα βάση Δεδομένων!

Η «Αξιοκρατία» είναι «Ασυμβίβαστη» και έχει τους απαράβατους κανόνες της. Δεν έχουμε το Δικαίωμα να την «Θάβουμε» κάνοντας Κατάχρηση της Δύναμης που διαθέτουμε, για να φανούμε ευχάριστοι σε «προσωπικές φιλίες»!

Ο Μάνατζερ που παρασύρεται και το κάνει αυτό, σίγουρα, χάνει και κάποια μέρα θα το πληρώσει.

Αν, αντίθετα, η «Κρίση» του είναι πάντα «Αντικειμενική», όχι μόνον θα βελτιώσει το Ηγετικό του Προφίλ, αν το έχει, αλλά θα αποτελέσει και αντικείμενου «Θαυμασμού» για το προσωπικό της Εταιρείας, γιατί αυτή η Συμπεριφορά «Αναγνωρίζεται» ως «Σπάνια»!
Δεν μπορούν στελέχη πολυεθνικών να ευνοούν «φιλίες» άσχετα με την Πρόσθετη Αξία που προσφέρουν, και σε βάρος άλλων που προσφέρουν Αναγνωρισμένη «Πρόσθετη» Αξία.

Προσοχή, λοιπόν, γιατί είναι πολύ εύκολο να ευνοείται αυτούς που συμπαθείτε, σε βάρος αυτών αντιπαθείτε, ιδίως όταν οι τελευταίοι είναι σαφώς πολύ πιο παραγωγικοί. Αν πέφτετε συχνά στην παγίδα, γρήγορα το μαθαίνουν οι υφιστάμενοί σας και σας χαρακτηρίζουν ως…έναν άλλον, απλό άνθρωπο.

Σίγουρα, δεν σας χαρακτηρίζουν ως «Ηγέτη»!