.gif?rand=9177)
Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού-ασφαλιστικού συστήματος της χώρας αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι για την κυβέρνηση αλλά και ένα ζήτημα που ποτέ δεν έχει αντιμετωπιστεί στη χώρα με τη δέουσα προσοχή.
Οι… σοφοί της αρμόδιας Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα μπορούσαν να ρίξουν μια ματιά στα καλύτερα συνταξιοδοτικά συστήματα στον κόσμο, όπως τα αξιολογεί και κατατάσσει η εταιρεία Mercer από τη Μελβούρνη.
Η Mercer έδωσε στη δημοσιότητα τα αποτέλεσμα του σχετικού δείκτη για το 2015, ο οποίος περιλαμβάνει 25 χώρες (μην ψάξετε φυσικά την Ελλάδα μεταξύ αυτών) με συνταξιοδοτικά συστήματα σε διαφορετικά στάδια ωρίμανσης – κάποια είναι καθιερωμένα ενώ άλλα, ιδιαίτερα στην Ασία, βρίσκονται σε φάση ανάπτυξης.
Με στόχο την κατάταξη των συνταξιοδοτικών συστημάτων ανά τον κόσμο, ο δείκτης Melbourne Mercer Global Pension Index 2015 αξιολογεί με αντικειμενικό τρόπο τόσο τις κρατικές δαπάνες όσο και την ιδιωτική συμμετοχή σε κάθε σύστημα καθώς και τα όποια μεμονωμένα εργαλεία εκτός συστήματος. Παρακολουθεί 25 συνταξιοδοτικά συστήματα με βάση 50 και πλέον δείκτες που αφορούν στις γενικές κατηγορίες της επάρκειας, της βιωσιμότητας και της ακεραιότητας.
#1 ΔΑΝΙΑ
Αξιολόγηση: Α
Η Δανία καταλαμβάνει την πρώτη θέση για τέταρτη διαδοχική χρονιά. Σύμφωνα με την Mercer, οι βασικοί λόγοι για την πρωτιά της Δανίας είναι το γεγονός ότι το συνταξιοδοτικό της σύστημα διαθέτει ικανοποιητικές πηγές χρηματοδότησης και καλύψεων, υψηλό επίπεδο assets και εισφορών, πρόβλεψη για επαρκείς παροχές αλλά και ένα ιδιωτικό συνταξιοδοτικό σύστημα με ανεπτυγμένο πλαίσιο κανόνων.
#2 ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Αξιολόγηση: Α
Το ολλανδικό συνταξιοδοτικό σύστημα περιλαμβάνει μία ενιαία κρατική σύνταξη και μία σχεδόν υποχρεωτική επαγγελματική σύνταξη με βάση το εισόδημα η οποία συνδέεται με κλαδικές συμφωνίες. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ανήκουν σε αυτά τα επαγγελματικά προγράμματα τα οποία είναι κλαδικά προγράμματα καθορισμένων παροχών και με βάση τον μέσο όρο εισοδήματος στη ζωή του ασφαλισμένου.
#3 ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Αξιολόγηση: Β+
Η Mercer περιγράφει το συνταξιοδοτικό σύστημα της Αυστραλίας ως ένα σύστημα που περιλαμβάνει «σύνταξη γήρατος με βάση τους πόρους (που καταβάλλονται από τα έσοδα της γενικής κυβέρνησης), υποχρεωτικές εργοδοτικές εισφορές που καταβάλλονται μέσω ιδιωτικών προγραμμάτων και επιπρόσθετες εθελοντικές εισφορές από εργοδότες, εργαζόμενους ή αυτοαπασχολούμενους που καταβάλλονται σε αυτά τα ιδιωτικά προγράμματα».
#4 ΣΟΥΗΔΙΑ
Αξιολόγηση: Β
Το συνταξιοδοτικό σύστημα της Σουηδίας μεταρρυθμίστηκε το 1999. Το νέο σύστημα είναι ένα σύστημα με βάση τις αποδοχές με ονομαστικούς λογαριασμούς, σύμφωνα με την Mercer. Γενικά το σύστημα αποτελεί μία μετάβαση από ένα διανεμητικό σύστημα σε μία πιο χρηματοδοτούμενη εκδοχή. Επίσης, υπάρχει και πρόβλεψη για την εξασφάλιση κατώτατης εγγυημένης σύνταξης.
#5 ΕΛΒΕΤΙΑ
Αξιολόγηση: Β
Η Mercer περιγράφει το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελβετίας ως ένα «σύστημα κρατικής σύνταξης με βάση τις αποδοχές και καταβολή ελάχιστης σύνταξης, ένα υποχρεωτικό ασφαλιστικό σύστημα όπου το ποσοστό των εισφορών αυξάνεται με την ηλικία, και εθελοντικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που διατίθενται από ασφαλιστικές εταιρείες και συγκεκριμένα τραπεζικά ιδρύματα».
#6 ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Αξιολόγηση: Β
Το συνταξιοδοτικό σύστημα της Φινλανδίας χρησιμοποιεί μία βασική κρατική σύνταξη με βάση το εισόδημα και μία σειρά από θεσμοθετημένα προγράμματα με βάση τις αποδοχές, σύμφωνα με την Mercer.
#7 ΚΑΝΑΔΑΣ
Αξιολόγηση: Β
Το συνταξιοδοτικό σύστημα του Καναδά αποτελείται από μία γενική σύνταξη, που υποστηρίζεται από ένα συμπληρωματικό εισόδημα με βάση τους πόρους, μία σύνταξη με βάση το εισόδημα, εθελοντικά επαγγελματικά συνταξιοδοτικά προγράμματα και εθελοντικά ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα.
#8 ΧΙΛΗ
Αξιολόγηση: Β
Σύμφωνα με την Mercer, το συνταξιοδοτικό σύστημα της Χιλής περιλαμβάνει ένα κοινωνικό επίδομα με βάση τους πόρους, ένα ιδιωτικά διαχειριζόμενο υποχρεωτικό σύστημα προκαθορισμένων εισφορών που βασίζεται στις εισφορές με προσωπικούς λογαριασμούς που τους διαχειρίζονται ειδικοί. Υπάρχει επίσης ένα πλαίσιο για συμπληρωματικά προγράμματα που πριμοδοτούν οι εργοδότες.
#9 Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Αξιολόγηση: Β
Το συνταξιοδοτικό σύστημα της Μ. Βρετανίας περιλαμβάνει μία ενιαία κρατική σύνταξη που υποστηρίζεται από ένα επίδομα με βάση το εισόδημα, μία σύνταξη με βάση τις αποδοχές που υπολογίζεται με βάση τον αναπροσαρμοσμένο μέσο μισθό και εθελοντικά ιδιωτικά προγράμματα που μπορεί να είναι είτε επαγγελματικά είτε ιδιωτικά.
#10 ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ
Αξιολόγηση: C+
Το συνταξιοδοτικό σύστημα της Σιγκαπούρης βασίζεται στο Κεντρικό Ταμείο Πρόνοιας (CPF) που καλύπτει όλους τους εργαζόμενους πολίτες της Σιγκαπούρης. «Με βάση το CPF, ορισμένα από τα επιδόματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν οποιαδήποτε στιγμή για συγκεκριμένες ανάγκες στέγασης και περίθαλψης, σύμφωνα με την Mercer. «Ένα καθορισμένο ποσό απαιτείται κατά την ηλικία συνταξιοδότησης υπό τη μορφή ισόβιου εισοδήματος».
#11 ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Αξιολόγηση: C+
Περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα ενιαίας σύνταξης και συμπλήρωμα με εισοδηματικά κριτήρια. Σύμφωνα με την Mercer, τα εθελοντικά επαγγελματικά προγράμματα προσφέρουν περιορισμένη κάλυψη.
#12 ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Αξιολόγηση: C+
Η Mercer περιγράφει το συνταξιοδοτικό σύστημα της Γερμανίας ως ένα «διανεμητικό σύστημα που σχετίζεται με το εισόδημα και βασίζεται στον αριθμό των συνταξιοδοτικών βαθμών που κερδίζει ο ασφαλισμένος κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ένα δίχτυ ασφαλείας (ανάλογα με το εισόδημα) και συμπληρωματικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που συνηθίζουν να διαθέτουν οι εργοδότες».
#13 ΓΑΛΛΙΑ
Αξιολόγηση: C
Το συνταξιοδοτικό σύστημα της Γαλλίας περιλαμβάνει μία κρατική σύνταξη με βάση τις αποδοχές και ελάχιστο όριο, δύο υποχρεωτικά επαγγελματικά προγράμματα καθώς και εθελοντικά επαγγελματικά προγράμματα.
#14 ΗΠΑ
Αξιολόγηση: C
Το αμερικανικό σύστημα υποχώρησε από την 13η στη 14η θέση, συνεχίζοντας την πτωτικά πορεία, αφού το 2013 βρισκόταν στην 11η θέση. Η Mercer περιγράφει το συνταξιοδοτικό σύστημα των ΗΠΑ ως ένα «σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με μία φόρμουλα υπολογισμού των παροχών που βασίζεται στα εισοδήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του ασφαλισμένου, προσαρμοσμένα ως προς τη σημερινή αξία του δολαρίου, σε συνδυασμό με παροχές με βάση την οικονομική κατάσταση καθ εθελοντικά ιδιωτικά προγράμματα που είναι είτε επαγγελματικά είτε προσωπικά».
