Πέραν των καθημερινών εμφανίσεων του Υπουργού Υγείας σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς και των όσων δεν κατανοούμε εμείς οι απλοί κάτοικοι αυτής της χώρας, τα οποία θα πρέπει να μας εξηγεί και να μας ξανα-εξηγεί σχετικά με το χρέος, το ΔΝΤ, την πτώχευση, τους δανειστές, τα πολιτικά κόμματα, τους συνδικαλιστές, τους εργαζόμενους, τους γιατρούς, τους αρρώστους, τα φάρμακα, τα πρωτότυπα, τα γενόσημα, τον ΕΟΠΥΥ, το ΠΕΔΥ και τόσα άλλα θέματα της αρμοδιότητάς του, μήπως θα έπρεπε να αναλάβει και μια πρωτοβουλία σχετικά με το δημογραφικό πρόβλημα; Μήπως, με το επικοινωνιακό χάρισμα που έχει, την ευκολία με την οποία δημιουργεί επιχειρήματα και την διεισδυτικότητά του σε μεγάλες μάζες ανθρώπων, θα μπορούσε να πείσει για τον κίνδυνο της εξαφάνισης των παιδιών από αυτή τη χώρα; Ακόμα και με την ιδιότητα που τον είχαμε γνωρίσει, πριν τον γνωρίσουμε και ως πολιτικό (ανεξάρτητα αν συμφωνούσαμε ή όχι μαζί του), έδειχνε ως ένα άτομο που αυτό τουλάχιστον, ο ελληνισμός και η συνέχισή του, τον ενδιέφερε.
Οι γεννήσεις στην Ελλάδα μειώνονται δραματικά. Και καμία αξία δεν έχουν όλα όσα γίνονται, όταν δεν θα υπάρχουν Έλληνες, όχι υποχρεωτικά με την στενή και εύκολα παρεξηγήσιμη προσέγγιση, αλλά ευρύτερα ως κάτοικοι που γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα και νοιώθουν Έλληνες. Για ποιο χρέος και για ποια ανάπτυξη μιλάμε, όταν με το ρυθμό μείωσης των γεννήσεων πολύ σύντομα, τα προσεχή δυό-τρία χρόνια θα πρέπει να κλείνουν δημοτικά σχολεία ή να συμπτύσσονται τάξεις;
Οι αριθμοί είναι αδυσώπητοι. Μπορεί σε όλη τη μεταπολεμική Ελλάδα να διαπιστώνεται μια γενική τάση μείωσης του αριθμού των γεννήσεων, αλλά από 155.000 περίπου γεννήσεις που είχαμε το 1955 φθάσαμε σε 115.000 περίπου γεννήσεις το 2010, δηλαδή ένας μέσος όρος ετήσιας μείωσης κατά 730 περίπου γεννήσεις (μέσο ετήσιο ποσοστό μείωσης 0,50% περίπου). Φυσικά υπήρξαν διαστήματα με μεγαλύτερη μείωση ή με αύξηση των γεννήσεων, αλλά δείτε τα στοιχεία της τελευταίας τριετίας 2010-2012:
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το 2010 είχαμε 114.766 γεννήσεις, ενώ το 2011 είχαμε 106.428 γεννήσεις (54.862 αγόρια και 51.566 κορίτσια), δηλαδή μείωση κατά 8.838 γεννήσεις (ποσοστό μείωσης 7,27%) και το 2012 είχαμε 100.371 γεννήσεις (51.654 αγόρια και 48.717 κορίτσια), δηλαδή μείωση κατά 6.057 γεννήσεις (ποσοστό μείωσης 5,69%).
Με λίγα λόγια, το 2012 είχαμε 14.395 λιγότερες γεννήσεις έναντι του 2010! Όσο για τα προσωρινά στοιχεία του 2013 μας επιφυλάσσουν μια οδυνηρή επίσης έκπληξη. Πόσο πατριώτης πρέπει να είναι ένας πολιτικός για να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, αγνοώντας τρόικες, χρέη, δημοσιονομικές εξισώσεις και κόμματα;
Πόσο πατριώτης πρέπει να είναι ένας πολιτικός για να καταλάβει ότι αυτό που καταρχήν χρειαζόμαστε είναι η αντιστροφή αυτού του μεγέθους, ανεξαρτήτως κόστους και συγκυριακών καταστάσεων;
Αν πρόκειται να προσεγγίζουμε το δημογραφικό, ως …τρίτοι, για να εξηγήσουμε απλώς γιατί δεν βγαίνουν οι μακροπρόθεσμοι υπολογισμοί των Ασφαλιστικών Ταμείων, τότε είμαστε λογιστές και όχι πολιτικοί. Αν διατηρούμε ίχνος δυνατότητας άσκησης εθνικής πολιτικής, θα έπρεπε πρώτιστα να αποφασίσουμε ότι πρέπει να αναστρέψουμε αυτή την κατάσταση και μετά να ασχοληθούμε με οτιδήποτε άλλο.
Μια χώρα που πουλά τα περιουσιακά της στοιχεία, μπορεί ίσως να τα ξαναγοράσει στο μέλλον ή και να δημιουργήσει νέο πλούτο. Μια χώρα χωρίς παιδιά όμως, είναι μια ανύπαρκτη χώρα.
.gif?rand=6466)
Σχόλια..ΑΚΟΥΣ ΒΑΓΓΕΛΑΚΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΚΑΙ ΦΟΡΟ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ.