.gif?rand=1674)
Ανοίγοντας το χρονοτούλαμπο της ιστορίας και επαναφέροντας μνήμες από την κατοχή και το λιμό που επέβαλαν οι κατοχικές δυνάμεις στον ελληνικό λαό, που δοκιμάστηκε από τη ναζιστική πρακτική και βιαιότητα, βλέπουμε και το ρόλο που έπαιξε η τότε Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών στην πρώιμη μορφή που είχε.
Στην Ελλάδα με την είσοδο των Γερμανών τον Απρίλιο του 1941 ο κρατικός μηχανισμός κατέρρευσε και η εξουσία κατελήφθη από τις κατοχικές δυνάμεις. Οι Γερμανοί προχώρησαν στην δέσμευση όσων πόρων μπορούσαν ακόμα και των αναγκαίων για την επιβίωση του πληθυσμού, η πείνα αποδεκάτιζε τον πληθυσμό και η διανομή φαγητού γινόταν με δελτία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ερυθρού Σταυρού περίπου 250.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους άμεσα ή έμμεσα από την πείνα.
“Η Ένωση καταφέρνει να διατηρήσει παρά τον ασφυκτικό έλεγχο των κατοχικών αρχών, την ανεξαρτησία της. Δύο κορυφαία γεγονότα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η συνέχιση της εκλογής του ΔΣ και η αποτροπή εγκατάστασης διορισμένου – από τις κατοχικές αρχές – συμβουλίου και δεύτερον η διατήρηση των Βρετανικών ασφαλιστικών εταιρειών ως μελών της Ένωσης. Βασικό θέμα που απασχολεί επανειλλημένα το ΔΣ είναι η ενίσχυση των υπαλλήλων του κλάδου, που μαστίζονται από την πείνα, τις ασθένειες και την ανέχεια” (Πηγή: ΕΑΕΕ 1907-2007).
Επιστολή του συλλόγου υπαλλήλων
Σε συνεδρίαση του ΔΣ στις 16 Ιουνίου του 1943 με πρόεδρο τον Ε. Χατζηανδρέου τα μέλη του συμβουλίου διαβάζουν έγγραφό του συλλόγου υπαλλήλων το οποίο αναφέρεται στην οικτρή οικονομική κατάσταση που έχουν περιέλθει από την κατοχή, την αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και την έλλειψη φαρμάκων και περίθαλψης. Ό
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο ΕΑΕΕ 1907-2007, “Ο συνεχιζόμενος επί δύο έτη υποσιτισμός, η αναγκαστική πεζοπορία λόγω έλλειψης συγκοινωνιών και η παντελής στέρηση ιατρικής φροντίδας έχουν οδηγήσει σε σοβαρό κλονισμό την υγεία των εργαζομένων και των οικογενειών τους σε ασφαλιστικές. Τα τρόφιμα έφτασαν σε δυσθεώρητα ύψη, κάποια όπως το λάδι και ο άρτος αυξήθηκαν κατά 50-100 φορές και κάποια άλλα όπως τα μεταφορικά έξοδα, το αλάτι, τα ενοίκια, ο φωτισμό από 150 έως 1.000 φορές… Ο μισθός ενός υπαλλήλου φθάνει μετά βίας για να καλύψει τις επισιτιστικές ανάγκες πέντε ημερών… Για την αντιμετώπιση όλων των ΑΝΩΤΈΡΩΝ για την σίτιση μας τις υπόλοιπες 25 ημέρες αλλά και όλα τα υπόλοιπα οι υπάλληλοι δεν έχουν που αλλού να στραφούν, αφού μέχρι τώρα πούλησαν κάθε τι που είχαν”.
Στη συνεδρίαση του ΔΣ διαβάζεται και εγκρίνεται με μερικές τροποποιήσεις έγγραφο του υπουργείου Εργασίας που ζητά οι ασφαλιστικές να:
- χορηγήσουν στους υπαλλήλους τους εφάπαξ ποσό για την αγορά ρουχισμού και υποδημάτων. Και ειδικότερα σε όσους προσελήφθησαν από την 1η Απριλίου του 1941 και έπαιρναν προπολεμικό μισθό 1.800 δρχ να τους χορηγηθούν 25.000 δρχ μηνιαίως για 4 μήνες, και σε αυτούς που παίρνουν από 1800 έως 3.000 να δοθούν 40.000 δρχ
- αναστείλουν για έξι μήνες τις κρατήσεις των υπαλλήλων για δάνεια να εφαρμοστούν οι ευεργετικές διατάξεις του Ν.1799 περί εφέδρων πολεμιστών του Πoλέμου 1940-1
- αυξήσουν το εκχωρηθέν ποσοστό των πρόσθετων δικαιωμάτων από 5,1/3% σε 16%
- δημιουργήσουν ενιαίο ωράριο και εορτολόγιο να
- χορηγούν εικοσαήμερη άδεια στους υπαλλήλους
- χορηγήσουν δάνειο μέχρι 300.000 δρχ στους υπαλλήλους για την αντιμετώπιση άμεσων και επιτακτικών αναγκών
