Αναζητώντας στο διαδίκτυο παραδείγματα επιτυχημένων συστημάτων υγείας από άλλες χώρες – προκειμένου να τα συγκρίνω με το υφιστάμενο Ελληνικό – ανακάλυψα ότι ένα από τα πιο πετυχημένα case studies σε αυτό τον τομέα ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα η περίπτωση της Ταϊλάνδης.
του Νίκου Μωράκη
Η Ταϊλάνδη, μια χώρα σχεδόν 70 εκατομμυρίων κατοίκων μέχρι και το 2001 αντιμετώπιζε τεράστιο πρόβλημα στο κοινωνικό σύστημα υγείας της. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος δεν είχε σύστημα υγείας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο κόσμος να πρέπει να πληρώνει από την τσέπη του τις επισκέψεις σε γιατρούς και τις ιατρικές του εξετάσεις. Κάτι που επιβάρυνε κατά πολύ τα νοικοκυριά και τους κατοίκους της χώρας και που φυσικά για το φτωχό πληθυσμό της ήταν απαγορευτικό. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν δυστυχώς το 2000 η χώρα να καταγράψει 17.000 θανάτους παιδιών κάτω των 5 ετών εξαιτίας μολυσματικών ασθενειών που θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί αν η πρόσβαση στις παροχές υγείας δεν ήταν τόσο ακριβή. Αποφασισμένη να δοθεί λύση σε αυτό το πρόβλημα το 2001 η Κυβέρνηση υιοθέτησε ένα διεθνές σύστημα κοινωνικής υγείας το οποίο μέσα σε δέκα μόλις χρόνια μεταμόρφωσε την εικόνα της χώρας καλύπτοντας τις ανάγκες του 98% του πληθυσμού.
Ποιο ήταν αυτό το σύστημα;
Δωρεάν υγεία για όλους τους κατοίκους και χρηματοδότηση των νοσοκομείων και του προσωπικού που εργάζεται στον τομέα μέσα από τους φόρους του κράτους. Σας θυμίζει κάτι αυτό το μοντέλο; Είναι παραπλήσιο του ελληνικού. Μόνο που στην περίπτωσή τους δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν πέφτει έξω κάθε χρόνο στο budget. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Υπάρχει έλεγχος. Φυσικά προβλήματα υπάρχουν – όπως μεγάλες αναμονές στα νοσοκομεία, ελλείψεις σε υπηρεσίες και γιατρούς σε δυσπρόσιτες περιοχές – όμως οι Ταϊλανδοί φαίνεται να προσαρμόζονται γρήγορα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η συσχέτιση μεταξύ φτώχειας και θανάτων να μειωθεί δραματικά μέσα στα χρόνια και ο κόσμος να σταματήσει να ανησυχεί για το έξοδο της ιατροφαρμακευτικής του περίθαλψης.
Μάλιστα με βάση τον healthcare index, το δείκτη που παρουσιάζει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας σε κάθε κράτος, το 2019, η Ταϊλάνδη ήταν στην 8η θέση ανάμεσα σε χώρες όπως η Αυστρία, η Αυστραλία, η Ιαπωνία και η Γαλλία. Πρώτη στη λίστα ήταν η Ταϊβάν ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 67η θέση μαζί με τη Βραζιλία, το Κουβέιτ και τη Βόρεια Μακεδονία η οποία μάλιστα βρίσκεται σε καλύτερη θέση (65η).
Το εν λόγω σύστημα υγείας θέλει να υιοθετήσει και η Κένυα μέχρι το 2022. Αυτό που πάντως αξίζει να μας προβληματίσει είναι ότι στον 21ο αιώνα η υγεία συνεχίζει να παραμένει “άλυτο” θέμα πολλά κράτη, καθώς σύμφωνα με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας περισσότεροι από 400 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές δομές υγείας.
.gif?rand=5169)
