“Είμαι το Ασφαλιστήριο Ζωής σας. Εσείς και εγώ έχουμε κοινούς σκοπούς σ’ αυτό τον κόσμο.
Είναι δική σας δουλειά, δική σας υποχρέωση να προμηθεύετε τροφή, ρουχισμό, στέγη, μόρφωση, ιατρική περίθαλψη και πολλά άλλα αγαθά στα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Και κάνετε τη δουλειά σας αυτή, ενώ εγώ θα βρίσκομαι σε κάποιο συρτάρι ή χρηματοκιβώτιό σας.
Σας πιστεύω και σας εμπιστεύομαι. Μέσα από τα εισοδήματά σας βεβαίως, θα βγει και το κόστος συντήρησής μου. Μερικές φορές πιθανόν να σας φανώ άχρηστο· αλλά κάποια μέρα (και ποιος ξέρει πότε…) εσείς και εγώ θα αλλάξουμε ρόλους.
Όταν εσείς θα πάψετε να δίνετε εισόδημα στην οικογένειά σας, θα ζωντανέψω εγώ και θα αναλάβω τη δική σας δουλειά, τις δικές σας υποχρεώσεις. Εγώ θα προμηθεύσω την τροφή, τα ρούχα, τη στέγη, τη μόρφωση, την ιατρική περίθαλψη και τα άλλα πράγμα- τα που θα συνεχίσει η οικογένειά σας να χρειάζεται, όπως ακριβώς κάνετε εσείς τώρα.
Όταν η δική σας δουλειά, ο δικός σας αγώνας συμπληρωθεί, θα αρχίσει ο δικός μου. Μέσα από μένα, τα δικά σας χέρια θα συνεχίσουν να εργάζονται.
Και οποτεδήποτε αισθανθείτε ότι το τίμημα που πληρώνετε για τη συντήρησή μου είναι λίγο βαρύ, να θυμάστε ότι εγώ θα κάνω πιο πολλά πράγματα για σας και την οικογένειά σας από ό,τι εσείς για μένα. Αν εσείς κάνετε το καθήκον σας, θα κάνω και εγώ το δικό μου.
Με ειλικρίνεια, Το Συμβόλαιό σας”.
*Το κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Μ. Ανδρουλιδάκη (Συγγραφέα – Αρθρογράφου, Insurance agent trainer & consulting, ex.Διευθυντή Υποκ/τος Interamerican, ex.Επίτιμου Επιθεωρητή πωλήσεων, Limra – I.L.U.) “H ιστορία των Ασφαλειών και ο Ασφαλιστικός Σύμβουλος σήμερα”, εκδόσεις Παπαζήση.
.gif?rand=8226)
