Μαζί με την κυβερνητική δέσμευση για ασφαλιστικό 3 πυλώνων, έχει ανοίξει ξανά και η συζήτηση όχι μόνο για το μέλλον της ιδιωτικής ασφάλισης, αλλά και της επαγγελματικής.
Στο πλαίσιο αυτής, το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ ετοίμασε μελέτη για τα επαγγελματικά ταμεία, την οποία υπογράφει ο οικονομολόγος-αναλογιστής, κ. Γιώργος Συμεωνίδης.
Στο συμπέρασμα της μελέτης επισημαίνει πως «με την ενσωμάτωση της Οδηγίας ΙΕΣΠ ΙΙ στην ελληνική νομοθεσία ο ρόλος και η ισχύς των ΤΕΑ αυξάνει από θεσμικής άποψης.
Διερευνώντας όμως παράλληλα την πρόσφατη πρωτοβουλία της κυβέρνησης για νέα, κεφαλαιοποιητική επικουρική για τους λήπτες ασφαλιστικής ιδιότητας από το 2021 και έπειτα, τα ΤΕΑ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο τους συνδυάζοντας την ιδιότητα της κοινωνικής ασφάλισης και την υπόσταση της πλήρους κεφαλαιοποίησης.
Μια άλλη υπό συζήτηση νομοθετική πρωτοβουλία που αφορά τη μείωση των εισφορών κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες σε βάθος μερικών ετών, αποτελεί κατά τη γνώμη του συγγραφέα και την ευκαιρία για την περαιτέρω εξάπλωση των ΤΕΑ, στο βαθμό πάντα που το ποσό αυτό θα είναι για τον ασφαλισμένο έστω και σε μικρό βαθμό, ελαστικό προς αποταμίευση.
Δεδομένου ότι αρκετοί άνθρωποι τα τελευταία χρόνια ζουν στα όρια της φτώχειας και οι κατώτατοι μισθοί είναι τελείως δυσανάλογοι προς τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, είναι σαφές ότι μια μεγάλη μερίδα αυτών θα σπεύσει να αξιοποιήσει αυτό το μικρό ποσό για τρέχουσες ανάγκες και όχι για αποταμίευση».
Ο κ. Συμεωνίδης τονίζει πως «για τους εργαζόμενους που έχουν την ευχέρεια να αποταμιεύσουν εκ νέου αυτό το ποσό, τα ΤΕΑ θα αποτελέσουν, μαζί με άλλες πιθανές επενδυτικές επιλογές, ένα επιπλέον αποταμιευτικό πρόγραμμα. Καθώς η γήρανση του πληθυσμού, μαζί με τυχόν λανθασμένες επιλογές του παρελθόντος έχουν επιβαρύνει και θα επιβαρύνουν περισσότερο το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα, οι ασφαλισμένοι καλούνται να εξετάσουν τις επιλογές τους εκ νέου, για να έχουν και οι ίδιοι διασφαλίσει μια καλύτερη ζωή στην τρίτη ηλικία, από κοινού με την Πολιτεία που θα πρέπει να συνεχίσει να ασκεί το ρόλο της.
Οι επιλογές που δίνουν τα ΤΕΑ είναι σαφείς και ξεκάθαρες. Διέπονται από ένα οικονομικό σύστημα που ενέχει δυνητικά επισφάλεια για το σωρευμένο κεφάλαιο των εισφορών και αποδόσεων ενός ασφαλισμένου αλλά αποτελεί μια ανταποδοτική λύση η οποία διαχρονικά έχει αποδειχτεί στον Ευρωπαϊκό χώρο ότι λειτουργεί καλά κατά κανόνα και αποδίδει αντίστοιχα. Ενισχύει την έννοια της αλληλεγγύης στους επαγγελματικούς κλάδους και προωθεί τα συμφέροντά τους συλλογικά. Μένει να αναλογιστεί κανείς ποιο θα ήταν το κατάλληλο σχήμα υλοποίησης ενός ΤΕΑ όπου οι κοινωνικοί εταίροι θα μπορούσαν να είχαν συμφωνήσει να συμμετέχουν συνολικά. Η δομή αλλά και η υποδομή ενός τόσο μεγάλου φορέα κεφαλαιοποίησης θα ήταν σίγουρα μια πρόκληση τόσο για την ανάλυση όσο και για το σωστό και ενδελεχή σχεδιασμό πριν την ενδεχόμενη υλοποίηση».
Ο συντάκτης της μελέτης επισημαίνει πως «ο κοινωνικός διάλογος, βήμα που φυσιολογικά έπεται μια αρχικής ιδέας και πρότασης για ένα νέο ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης, θα πρέπει να στηριχτεί σε γερές τεχνικές βάσεις ώστε να αποδώσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη για τους ασφαλισμένους εφόσον ευδοκιμήσει. Σε κάθε περίπτωση, η από κοινού τοποθέτηση του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ, του ΣΕΤΕ και της ΓΣΕΕ στη συλλογική σύμβαση εργασίας 2018, περί σύστασης κοινών τεχνικών ομάδων μελέτης για Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης είναι κατά την άποψη του συγγραφέα ένα πολύ θετικό βήμα σε κάτι που ο ίδιος θεωρεί μια καλή λύση συμπληρωματικής αποταμίευσης για την τρίτη ηλικία, «ένα πρόσθετο, αξιόπιστο, δίχτυ ασφαλείας για τους απόμαχους της εργασίας».
