Συχνά και από πολλούς επισημαίνεται ότι η ασφαλιστική αγορά θέλει στελέχη. Εντοπίζεται, λένε, έλλειμμα το οποίο πιθανόν να μην έχει μετρηθεί επιστημονικά αλλά καταγράφεται βιωματικά από τους ανθρώπους που εργάζονται στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης.
Αναζητούνται στελέχη αλλά δεν ευρίσκονται
Μικρή «δεξαμενή» προσφοράς και μεγάλες οι ανάγκες παρούσες και μελλοντικές» είναι οι επαναλαμβανόμενες προσεγγίσεις. Τις επισημάνσεις αυτές τις εξετάζουμε προσεκτικά και επιχειρούμε να τις αναλύσουμε, διακρίνοντας ότι η αγορά διακρίνει προοπτικές, θέλει κινητήριο δύναμη, χρειάζεται ανθρώπους και ότι σήμερα στο υπάρχουν δυναμικό πιθανόν να εντοπίζεται κάποια κόπωση, πενία, δυσκολία στην εξεύρεση επαρκούς, αριθμητικά ίσως και ποιοτικά, «στελεχιακού αποθέματος» που θα αξιοποιηθεί και θα προετοιμάσει την ιδιωτική ασφάλιση να κάνει ένα βήμα μπροστά. Ποιο είναι το δεδομένο της αγοράς;
Αναζήτηση ανθρώπινου δυναμικού χωρίς μεγάλη ανταπόκριση. Κατά τους αρμοδίους δε διαπιστώνεται προσφορά. Και είναι παράδοξο που στη χώρα υπάρχει υψηλή ανεργία, αλλά το έμψυχο δυναμικό που αναζητά εργασία δεν κατευθύνεται προς την ασφαλιστική αγορά. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ο κλάδος δεν είναι υψηλού ενδιαφέροντος και δεν εμφανίζει ελκυστικότητα σε νέους επιστήμονες. Εάν ισχύει αυτό τότε θα πρέπει να αναζητηθούν οι λόγοι που επικρατεί τέτοια άποψη και στη συνέχεια να καταρριφθούν. Εξετάζουμε: ποιο είναι το status του κλάδου; Ποια είναι η απήχησή του στο ευρύ κοινό; Πόσο προσελκύει το ενδιαφέρον να εργαστούν κάποιοι; Προφανώς όχι ιδιαίτερα. Αυτό όμως είναι άδικο για την ιδιωτική ασφάλιση και οφείλεται στο κενό ενημέρωσης.
Υπάρχει ευθύνη των υφιστάμενων δυνάμεων και συσχετισμών να ενημερώσουν για τις επαγγελματικές, εργασιακές, τις άλλες προοπτικές και τις οικονομικές απολαβές, όσων εργάζονται στην ιδιωτική ασφάλιση. Διότι όσοι γνωρίζουν τον κλάδο μπορούν να βεβαιώσουν και για την «επιστημονικότητά» του, και για την ποιοτική του υποδομή, και το σημαντικό γνωστικό υπόβαθρο που διαθέτουν οι άνθρωποί της. Δεν είναι ένα κλάδος αμελητέου ενδιαφέροντος. Αντίθετα είναι σημαντικός, με υψηλές προδιαγραφές και προοπτικές. Μάλιστα πλέον με την εξέλιξη της νομοθεσίας και την παγκοσμιοποίηση της αγοράς οι ασφαλιστικές εταιρείες βρίσκονται στην κορυφή από άποψη απαιτήσεων στο επίπεδο τους στελεχιακού τους δυναμικού.
Ο κλάδος της ιδιωτικής ασφάλισης στο επόμενο διάστημα μπορεί να έχει δυναμική εξέλιξη, διαφορετική, πολύ πιο γρήγορη, από την έως τώρα πορεία του. Για να περάσουμε στο μέλλον χρειάζεται να υποστηριχθεί το παρόν όπου υπάρχει κορεσμός εργασιών μετά από δεκαετίες προόδου της αγοράς. Το δείγμα ανόδου πέριξ του 4% του 2016 δείχνει ότι με σωστές κινήσεις μπορεί να επιτευχθούν περισσότερα πράγματα το 2017. Συνεπώς απαιτούνται στελέχη σε όλα τα στάδια-επίπεδα που ακολουθεί ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο από την ασφαλιστική εταιρεία έως και τον τελικό καταναλωτή. Τα στελέχη αυτά, σίγουρα, δε θα είναι όπως η παλιά γενιά. Θα έχουν άλλα εφόδια, επίπεδο σπουδών, γνώσεις, και χαρακτηριστικά.
Το γενικό αυτό προφίλ θα πρέπει να επικοινωνηθεί. Να μαθευτεί ότι ο κλάδος χρειάζεται ανθρώπους με πολλά και υψηλής ποιότητας εφόδια εκπαιδευτικά. Ο σύγχρονος Ευρωπαίος ασφαλιστής, δεν είναι ο Έλληνας εκείνης της αποχής. Είναι αυτός που συντελεί στην ανάπτυξη ενός κλάδους πρώτιστης σημασίας για την οικονομία και την κοινωνία. Αυτός ο ασφαλιστής είναι το αυριανό στέλεχος της εταιρείας που θα παρασύρει την αγορά και τους πολίτες σε μια πιο προστατευμένη και με συνθήκες πολιτισμού κοινωνία.
Μην ξεχνάμε ότι η ιδιωτική ασφάλιση επέδειξε μεγάλη αντοχή στην κρίση που διέρχεται η οικονομία. Στάθηκε, προχώρησε και συνεχίζει. Τα χρόνια που έφυγαν, ήταν δύσκολα αλλά σηματοδοτούν το τέλος μιας μεγάλης περιόδου. Η ιδιωτική ασφάλιση έχει εκτοξευθεί ψηλά και βρίσκεται σε τροχιά. Και τώρα μπορεί να ανακαλύψει το δικό της διάστημα..
