Η ιστορία της εξαφάνισης του αεροπλάνου της Malaysia Airlines στις 8 Μαρτίου 2014, πριν εννέα ημέρες, εξακολουθεί να απασχολεί, ειδικούς και μη, κυβερνήσεις και οργανώσεις, κανάλια και εφημερίδες. Μα πάνω απ’ όλα, απασχολεί και ενδιαφέρει τον απλό κόσμο σε όλη την υφήλιο, με ένα και μοναδικό ερώτημα: Πράγματι το αεροπλάνο εξαφανίστηκε ή απλώς γνωρίζουν λίγοι την αλήθεια, αλλά την κρύβουν και γιατί;
Δεν υιοθετούμε οποιοδήποτε σενάριο, ούτε για βλάβη, ούτε για τρομοκρατία, ούτε για εξωγήινους, ούτε για συνειδητή ενέργεια των πιλότων, ούτε για κατάρριψη, ούτε για σύγκρουση με μετεωρίτη, ούτε για… παράλληλα σύμπαντα, κανένα σενάριο. Και δεν το υιοθετούμε, γιατί απλούστατα τα πάντα μπορούν να συμβούν, ναι τα πάντα, κάποιο από αυτά τα σενάρια ή κάποιο άλλο που ούτε ως σενάριο διατυπώνεται. Αυτό που θέλουμε να αναδείξουμε είναι ότι, οτιδήποτε κι αν συνέβη είναι πέρα από τα προβλεπόμενα, πέρα από όσα αντιλαμβάνεται καθημερινά ο μέσος πολίτης. Και οι εξηγήσεις είναι μόνο δύο:
Ή πράγματι το έχασαν (!!!), οπότε μύθος τα υπερσύγχρονα μέσα παρακολούθησης, τα ραντάρ, οι δορυφόροι, οι παγκόσμιοι ιστοί και οι κατακτήσεις του διαστήματος! Είναι δυνατόν να υπάρχουν νεκρές ζώνες ανάμεσα στους ελεγχόμενους τομείς ανά περιοχή ή ανάμεσα στις ζώνες ευθύνης κάθε κράτους; Είναι δυνατόν, οποιαδήποτε εναέρια περιοχή του πλανήτη μας, να είναι κρυφή, σκοτεινή και αόρατη, ώστε ούτε να μπορεί να επισημανθεί η πορεία ενός ιπταμένου αντικειμένου εντός αυτής, αλλά και το αντίστροφο οποιοδήποτε σήμα από το ιπτάμενο αντικείμενο να μην καταγράφεται από οποιοδήποτε σημείο παρακολούθησης; Και πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για υπερσύγχρονο αεροπλάνο που αυτόματα στέλνει πολλαπλά σήματα ανεξάρτητα από ανθρώπινη παρέμβαση;
Αν πάλι δεν το έχασαν, αλλά γνωρίζουν πράγματα που δεν πρέπει να μάθει η παγκόσμια κοινωνία, τότε τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η πολυδιαφημισμένη απόλυτη, πληθωρική, συνεχής, άμεση και πολυεπίπεδη διακίνηση ειδήσεων και πληροφοριών έχει στεγανά, σε πολύ κλειστό κύκλωμα, που επί εννέα ημέρες δεν έσπασαν. Είναι δυνατόν ένα πέπλο σιωπής να σκέπασε τα πάντα; Μέχρι τώρα όλοι γνωρίζαμε ότι μας προωθούν ειδήσεις που θέλουν ή υποβαθμίζουν και περνάνε στα «μονόστηλα» ειδήσεις που δεν πρέπει να αναδειχθούν. Όσο για πλήρη απόκρυψη ειδήσεων, αυτό συνέβαινε μόνο σε επιχειρήσεις μυστικών υπηρεσιών ή διακρατικών συμφωνιών, χωρίς εμφανή ίχνη παρέμβασης στις κοινωνίες. Σε περιπτώσεις όμως αντικειμενικού συμβάντος, όπως η «εξαφάνιση» ενός αεροπλάνου, μπορεί να είχαμε στο παρελθόν διαστρέβλωση των ειδήσεων και των πληροφοριών, αλλά ποτέ πλήρη αποσιώπηση.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή! Πλήρης ανικανότητα και αποτυχία όλων των συστημάτων παρακολούθησης και ανίχνευσης ή επιβολή σκοταδισμού και πλήρους σιωπής; Ίσως, τίποτα από τα δύο, αλλά απλώς ΤΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ.
Το απρόβλεπτο, η περίπτωση εκείνη που δεν έχει καταγραφεί σε οποιοδήποτε μοντέλο, σε οποιοδήποτε σχέδιο, σε οποιαδήποτε προσομοίωση. Αυτό που δεν σκέφθηκε ανθρώπινος νους, αλλά συνέβη. Το άγνωστο, το εκτός ορίων, αυτό που δεν περιλαμβάνεται στα εγχειρίδια. Η πιθανή συσσώρευση, την ίδια στιγμή, γεγονότων, στατιστικά απειροελάχιστων πιθανοτήτων, γεγονός απορριπτέο από κάθε πρόβλεψη. Η κατάρριψη της θεωρίας του επιστημονικώς αδύνατου συμβάντος.
Πόσο ανίσχυρος είναι τελικά ο υπερφίαλος σημερινός άνθρωπος; Ο υπερόπτης άνθρωπος που όλα τα γνωρίζει, αλλά εννιά μέρες ψάχνει ένα τεράστιο αεροπλάνο που βρισκότανε σε προγραμματισμένη πτήση! Ή ο υπερόπτης άνθρωπος που όλα τα γνωρίζει, αλλά μόνο όσα πρέπει να γνωρίζει!
Θα μάθουμε τελικά τι έγινε ή, για το καλό μας, δεν θα το μάθουμε ποτέ; Θα βρεθεί η εξήγηση που θα αποκαταστήσει τη τρωθείσα αξιοπρέπεια των ειδικών και των αρμοδίων; Πόσα βιβλία θα εκδοθούν με εναλλακτικές θεωρίες και «αναμνήσεις από το μέλλον»;
Δεν χρειάζεται να συνδέσω το γεγονός με το ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ, την κύρια έννοια γύρω από την οποία κινείται η παγκόσμια ασφαλιστική αγορά. Οι συνειρμοί αυτόματοι. Πόσοι όμως πιστεύουν ότι το απρόβλεπτο μπορεί να συμβεί και στην προσωπική, καθημερινή τους ζωή;
