Ένα μικρό αγόρι πηγαίνει στον πατέρα του και τον ρωτάει: «Μπαμπά, τι είναι πολιτική;».
Ο πατέρας απαντάει: «Λοιπόν, γιε μου, θα σ’ το εξηγήσω με ένα παράδειγμα. Εγώ είμαι ο αρχηγός της οικογένειας, άρα ας πούμε πως είμαι ο Πρωθυπουργός. Η μητέρα σου διαχειρίζεται τα χρήματα, άρα ας την πούμε Κυβέρνηση. Εμείς φροντίζουμε για τις ανάγκες σας, άρα σας ονομάζουμε Λαό. Η νταντά σας ας ονομαστεί Εργατική Τάξη. Όσο για το μικρότερο αδερφό σου, αυτός είναι το Μέλλον. Τώρα ξανασκέψου τα όλα αυτά και βγάλε τα συμπεράσματά σου».
Το αγόρι πηγαίνει στο κρεβάτι του να κοιμηθεί, αναλογιζόμενο όλα αυτά που του είχε εξηγήσει ο πατέρας του. Αργότερα μέσα στη νύχτα ο μικρός του αδερφός αρχίζει να κλαίει κι έτσι το αγόρι σηκώνεται και πάει να δει τι συμβαίνει. Εκεί ανακαλύπτει πως το μωρό τα έχει κάνει πάνω του…
Τότε πηγαίνει στο δωμάτιο των γονιών του και βρίσκει τη μητέρα του να κοιμάται. Επειδή δε θέλει να την ξυπνήσει, πηγαίνει κατευθείαν στο δωμάτιο της νταντάς. Η πόρτα της είναι κλειδωμένη κι έτσι σκύβει να δει από την κλειδαρότρυπα, οπότε βλέπει τον πατέρα του με την νταντά στο κρεβάτι…
Άπραγος καθώς μένει, εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια και ξαναγυρίζει στο κρεβάτι του. Το επόμενο πρωί ο πατέρας του τον ρωτάει: «Λοιπόν, γιε μου, πες μου με δικά σου λόγια τι νομίζεις πως είναι η πολιτική».
Και ο γιος απαντάει: «Ο Πρωθυπουργός πηδάει την Εργατική Τάξη, ενώ η Κυβέρνηση κοιμάται. Αγνοούν εντελώς το Λαό, ενώ το Μέλλον είναι βυθισμένο στα σκατά»!
.gif?rand=4491)
SUPER ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΑΚΙ. ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!
Το συμπέρασμα θα μπορούσε να δοθεί και ώς εξής:
<
Έτσι νομίζω ότι είναι πιο ρεαλιστικό.
Ζητώ συγνώμη, άλλο ήθελα να γράψω και άλλο βγήκε. Ηθελα να γράψω ότι το συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι: Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, ο πρωθυπουργός πηδάει την εργατική τάξη.Έπειδή αγνοούν τον Λαό, το μέλλον είναι βυθισμένο στα σκατά. Αυτό είναι πιο ρεαλιστικό