Χθες έγινε μια σημαντική Σύσκεψη για το θέμα του Τειρεσία στα γραφεία της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων με έξι άμεσα εμπλεκόμενους φορείς: ΑΠΠΔ, Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών, Εποπτική Αρχή, ΔΕΙΑ, Τειρεσία, ΣΕΜΑ και ΕΕΑ. Tο “ID” αμέσως μετά το τέλος της Σύσκεψης ενημερώθηκε για το περιεχόμενο των συνομιλιών από στελέχη και των τριών Ασφαλιστικών Φορέων, δεδομένου ότι διατηρεί μια μόνιμη γραμμή αμφίδρομης επικοινωνίας και με τους τρεις Φορείς και το σχετικό ρεπορτάζ γράφτηκε και προγραμματίστηκε για την επόμενη καθημερινή πρωινή ενημέρωση των αναγνωστών του. Ως γνωστόν, το”ID” ενημερώνει, κάθε πρωί, μια φορά την ημέρα τους αναγνώστες του, σεβόμενο το βομβαρδισμό που δέχονται κάθε μέρα από χιλιάδες e-mail που κατακλύζουν τις οθόνες τους. Επομένως, η κάθε προσπάθεια μονοπώλησης των κοινών ειδήσεων του κλάδου με το “κάθε πέντε και δέκα” συνοδευτικό… “αποκλειστικό” για τη δημιουργία εντυπώσεων, θεωρείται αν μη τι άλλο… φαιδρή! Η σύσκεψη κράτησε 2,5 ώρες περίπου, ανταλλάχτηκαν πολλές απόψεις, ωστόσο σε κάποιο σημείο τέθηκε ένα πολύ ουσιαστικό και εύστοχο ερώτημα από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων: Στόχος μας είναι να προστατεύσουμε το δημόσιο συμφέρον, όμως δεν υπάρχουν άλλοι Τρόποι εξασφάλισης των Ασφαλίστρων των Εταιρειών, για να μη φτάσουμε στην έσχατη Λύση του Τειρεσία; Οι παράγοντες των Διαμεσολαβούντων θέτουν και ένα άλλο επιχείρημα: Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν υπάρχει η απειλή του Τειρεσία στις σχέσεις Ασφαλιστικών Εταιρειών και Διαμεσολαβούντων. Η Πολιτεία δεν μπορεί να επεμβαίνει στον τρόπο που μπορεί μια Εταιρεία να συναλλάσσεται με τους συνεργάτες της νομοθετώντας αυτού του είδους τις λεπτομέρειες, όπως είναι το εισπρακτικό ή να επιμένει να επεμβαίνει στην τιμολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών!
Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό γιατί σύμφωνα με δηλώσεις των μελών της ΕΑΕΕ το άνοιγμα των Ασφαλίστρων που κυκλοφορούν μεταξύ των Διαμεσολαβούντων και λείπουν από τα ταμεία των Εταιρειών είναι 900 περίπου εκατ. ευρώ! Οι Διαμεσολαβητές αμφισβητούν το ύψος του ποσού, όμως όσο και αν αυτό είναι, δημιουργεί προβλήματα στην Αγορά, αν ληφθεί υπόψη το ιστορικό του κλάδου στο θέμα αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι το πρόβλημα ξεκινάει από τις Εταιρείες που λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού προσφέρουν τις γνωστές Πιστώσεις!
Η ΑΠΠΔ ζήτησε από τους φορείς να στείλουν υπομνήματα με επίκεντρο οι προτάσεις τους να περιλαμβάνουν επιχειρήματα που να δικαιολογούν το δημόσιο συμφέρον και να μην περιορίζονται στα συμφέροντα της κάθε πλευράς. Δύσκολο θέμα από όποια πλευρά και αν το εξετάσεις, γιατί αυτό που είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η Κρίση έχει γονατίσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Ελπίζουμε να κυριαρχήσει η Σύνεση και η Λογική για το καλό όλων μας. Η εποχή δεν ενδείκνυται για ακραίες επιλογές!
Πολλά έχουν λεχθεί και έχουν γίνει μέχρι στιγμής για το συγκεκριμένο θέμα που έχει καταλήξει στην ακραία αυστηρή λύση του “Ασφαλιστικού Τειρεσία”. Λύση, που παραπέμπει σε νομοθέτημα της εποχής της αρχαίας Μεσοποταμίας σύμφωνα με το οποίο “Αν το σπίτι καταρρεύσει και σκοτωθεί ο Ιδιοκτήτης του, θα θανατωθεί ο Κατασκευαστής που το είχε κάνει …” – Κώδικας Χαμουραμπί, 1760 π.Χ.! Έκτοτε τα ήθη έχουν αλλάξει και ο σύγχρονος άνθρωπος έχει βρει άλλους τρόπους για τη διαχείριση παρόμοιων δύσκολων περιστάσεων. Ειδικά σήμερα την εποχή της Ενωμένης Ευρώπης, της Παγκοσμιοποίησης και του Internet είναι απαράδεκτο να μιλάμε για αδιέξοδα ή για παρόμοιες ακραίες λύσεις σε θέματα σαν το συγκεκριμένο!
Από το κείμενο του παραπάνω δημοσιεύματος επισημαίνω τις φράσεις:
α) Τέθηκε ένα πολύ ουσιαστικό και εύστοχο ερώτημα από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων: Στόχος μας είναι να προστατεύσουμε το δημόσιο συμφέρον, όμως δεν υπάρχουν άλλοι Τρόποι εξασφάλισης των Ασφαλίστρων των Εταιρειών, για να μη φτάσουμε στην έσχατη Λύση του Τειρεσία;
β) Οι παράγοντες των Διαμεσολαβούντων θέτουν και ένα άλλο επιχείρημα: Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν υπάρχει η απειλή του Τειρεσία στις σχέσεις Ασφαλιστικών Εταιρειών και Διαμεσολαβούντων.
γ) Η Πολιτεία δεν μπορεί να επεμβαίνει στον τρόπο που μπορεί μια Εταιρεία να συναλλάσσεται με τους συνεργάτες της νομοθετώντας αυτού του είδους τις λεπτομέρειες, όπως είναι το εισπρακτικό ή να επιμένει να επεμβαίνει στην τιμολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών!
Πολύ σωστά τα παραπάνω. Όντως δεν υπάρχει η απειλή του “Τειρεσία” σε άλλες χώρες. Το θέμα είναι απλό και δεν έχουμε παρά να δούμε άλλες σύγχρονες πρακτικές λύσεις. Προσωπικά, θα πρότεινα οι εκπρόσωποι των αρμόδιων Φορέων με τους νομικούς τους Συμβούλους να εξετάσουν τα παρακάτω:
1) Διαμόρφωση πρότυπων Συμβάσεων Συνεργασίας μεταξύ Ασφαλιστικών Εταιρειών και Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών με βάση την κοινή λογική και παρόμοιο standard κείμενο χώρας από την ώριμη ασφαλιστική αγορά της ΕΕ και όχι εγχώριο τύπο “Συμβάσεων Προσχώρησης”.
2) Σύνταξη Κώδικα Δεοντολογίας τον οποίο θα πρέπει να αποδέχονται τόσο οι Ασφαλιστικές Εταιρείες όσο και οι Ασφαλιστικοί Διαμεσολαβητές. Να κάτι που υπάρχει σε άλλες χώρες και σε άλλες κατηγορίες επαγγελματιών. Κάποτε είχε γίνει πολύ σοβαρή εργασία πάνω στο θέμα από το ΣΕΜΑ, με βάση κείμενο αρχών από την ευρωπαϊκή ασφαλιστική πρακτική. Το κείμενο υπάρχει είναι άριστο και είναι καιρός να επανεξετασθεί το θέμα.
3) Υπάρχει το θέμα της “χρηματοοικονομικής εγγύησης” (απαίτηση από τους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές να έχουν σε μόνιμη βάση χρηματοοικονομική ικανότητα στο 4% των ετήσιων εισπραχθέντων ασφαλίστρων με ελάχιστο όριο το ποσό των 15,000€). Το προβλέπει ρητά η Ευρωπαϊκή Οδηγία 2002/92/ΕΚ για την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση. Είναι από τις λεπτομέρειες που δεν θεωρήσαμε σκόπιμο να διερευνήσουμε και “προσπεράσαμε” χωρίς να εντάξουμε στο εγχώριο νομοθετικό πλαίσιο τότε που θεσμοθετήθηκε η ΕΟ με το αντίστοιχο ΠΔ 190/2006. Ίσως είναι σκόπιμο να δούμε το θέμα αντί του φόβητρου του “Τειρεσία”.
Ελπίζοντας πως συμβάλλω θετικά στο όλο προβληματισμό επί του θέματος
Με εκτίμση
Γιώργος ΚΟΥΤΊΝΑΣ
Μεσίτης Ασφαλίσεων, Lloyd’s Coverholder
Ελπίζοντας πως συμβάλλω θετικά στον όλο προβληματισμό,