της Δήμητρας Λύχρου:* Είναι γνωστό ότι όλα τα Σωματεία των Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών με έδρα την Αθήνα, έχουμε ασκήσει από το έτος 2007 αίτηση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ακύρωση συγκεκριμένων ρυθμίσεων της Κ3-8010/8-8-2007 απόφασης του Υφυπουργού Ανάπτυξης «περί καθορισμού των απαιτούμενων προϋποθέσεων που αποδεικνύουν την εμπειρία, τις ικανότητες και τις γενικές εμπορικές και επαγγελματικές γνώσεις των Διαμεσολαβούντων στην ασφάλιση». Αυτή η αίτηση εκδικάστηκε στις 12-4-2011 αλλά το Συμβούλιο Επικρατείας δεν θέλησε να πάρει θέση, ανέβαλε την εκδίκαση ως προς το μέρος που αφορά την αντίθεση της απόφασης προς την κοινοτική νομοθεσία, και απέστειλε ερώτημα στο Διεθνές Δικαστήριο για τις πράξεις ασφαλιστικής διαμεσολάβησης που αναλαμβάνονται από ασφαλιστική επιχείρηση ή υπάλληλο, ο οποίος ενεργεί υπό την ευθύνη της ασφαλιστικής επιχείρησης.
Εμείς με το Υπόμνημα που υποβάλαμε μέσω του Δικηγορικού Γραφείου Φλογαΐτη – Σιούτη, με την οικονομική στήριξη του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, υποστηρίζουμε το σαφές της Οδηγίας 2002/92 ότι δηλαδή για την ασφαλιστική διαμεσολάβηση θεσπίστηκαν κανόνες για την ανάληψη και άσκηση αυτής, με στόχο την διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των συμφερόντων των ασφαλισμένων.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου η Οδηγία προέβλεψε την εγγραφή των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών σε επαγγελματικό μητρώο, υπό την προϋπόθεση ότι διαθέτουν καλή φήμη, επαγγελματική αστική ευθύνη και χρηματοοικονομική ικανότητα, προέβλεψε δε ένα σύστημα κυρώσεων τόσο έναντι των προσώπων που ασκούν διαμεσολάβηση χωρίς να έχουν εγγραφεί σε επαγγελματικό μητρώο, όσο και έναντι των ασφαλιστικών επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες διαμεσολάβησης των προσώπων αυτών. Όμως, κατά παρέκκλιση όλων των ανωτέρω με την απόφαση Κ3-8010/8-8-2007, δόθηκε η δυνατότητα σε Υπαλλήλους Ασφαλιστικών Εταιρειών να ασκούν πράξεις ασφαλιστικής διαμεσολάβησης χωρίς να υποχρεούνται σε εγγραφή στο αρμόδιο Επιμελητήριο, εφόσον τα ετήσια ακαθάριστα έσοδα, καταβαλλόμενα ως προμήθειες, δεν υπερβαίνουν τις €5.000,00.
Η ανωτέρω περιληφθείσα διάταξη στην υπουργική απόφαση έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς τις κανονιστικού περιεχομένου, και ως εκ τούτου δεσμευτικές διατάξεις της Οδηγίας 2002/1992. Η διάταξη αυτή στο μέτρο που εξομοιώνει τον Υπάλληλο Ασφαλιστικής Εταιρείας με Ασφαλιστικό Διαμεσολαβητή έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς την κοινοτική νομοθεσία. Επιπροσθέτως έρχεται σε ευθεία αντίθεση και με το άρθρο 12 της Οδηγίας, η οποία ρητά ορίζει ότι ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής οφείλει να παρέχει συμβουλές βάσει της υποχρέωσης αμερόληπτης ανάλυσης δηλ. να παρέχει συμβουλές βάσει ανάλυσης επαρκούς αριθμού ασφαλιστικών συμβάσεων που διατίθενται στην αγορά.
Ο Υπάλληλος Ασφαλιστικής επιχείρησης προφανώς δεν μπορεί να παρέχει συμβουλές αμερόληπτης ανάλυσης εφόσον είναι υπάλληλος συγκεκριμένης επιχείρησης».
Η αίτηση μας προς το Διεθνές Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατετέθη την 9/02/2012 και αναμένουμε την απόφασή του.
*Η κ Λύχρου είναι πρόεδρος της ΕΕΑΕ
