Από τις δυσκολότερες Οικονομικά χρονιές της Ιστορίας ενδέχεται να αποδειχθεί το 2009, το οποίο μας βρήκε μεσούσης της Παγκόσμιας Ύφεσης με διάφορα μέτωπα ανοικτά, στις Αυτοκινητοβιομηχανίες, στην Κλωστοϋφαντουργία, στις Αγορές Ακινήτων και βέβαια στις Αγορές Χρήματος, από τις οποίες αποχώρησαν Κολοσσοί που λειτουργούσαν επί δεκαετίες. Η Αμηχανία και η Ανησυχία είναι έκδηλη και όλα τα Ενδεχόμενα Ανοικτά.
Οι «φύσει Αισιόδοξοι» επαναλαμβάνουν την Ακαδημαϊκή ρήση περί των «Ευκαιριών που δημιουργούνται σε Περιόδους Κρίσης», ενώ οι «φύσει Απαισιόδοξοι» τονίζουν τους κινδύνους που μπορεί να επιφέρει ο μηδενικός Αποπληθωρισμός και το Πάγωμα των Τιμών. Κανένας ωστόσο δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τις Εξελίξεις. Το σίγουρο είναι ότι οι Αγορές αργοκινούνται και παρασύρουν η μία την άλλη. Βέβαια, όσοι έχουν λίγο ρευστό στην άκρη θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τις Συγκυρίες και να αποκτήσουν πολύτιμα Περιουσιακά Στοιχεία ή Μετοχικά Κεφάλαια σε τιμές μοναδικά χαμηλές ή πρόσβαση σε άλλοτε Απροσπέλαστες Αγορές.
Επίσης, μένει να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι Αγορές και στις εκτεταμένες Ενέσεις Ρευστότητας από τις Κυβερνήσεις. Στο μεταξύ, εκτός από τις Τράπεζες, ιδιαίτερα Κρίσιμο προβλέπεται το 2009 και για τις Εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων – στην Ελλάδα το 2008 τα Ελληνικά Αμοιβαία έχασαν 10,2 δισ. ευρώ, κυρίως λόγω της Μαζικής Φυγής Επενδυτών από τις τρεις μεγάλες θυγατρικές Τραπεζών που διαχειρίζονταν Α.Κ., δηλαδή από την Εθνική, τη Eurobank και την Alpha Bank.
.gif?rand=5011)
