Η Deloitte Research υποστηρίζει ότι η Κίνα ενδέχεται να χάσει το στάτους που είχε μέχρι τώρα ως «εργοστάσιο του κόσμου», λόγω του αυξανόμενου κόστους παραγωγής και της αναπτυσσόμενης μεσαίας τάξης. Καθώς το κόστος της Κινέζικης παραγωγής κινείται ανοδικά, άλλες αναδυόμενες οικονομίες – ιδιαίτερα στην Υποσαχάρια Αφρική και τη Μέση Ανατολή – ενδέχεται να αποκτήσουν μεγαλύτερο μερίδιο στο παγκόσμιο εμπόριο!
Μετά από ένα «ταραχώδες» 2011, οι πρώτοι μήνες του 2012 ήταν σχετικά ελπιδοφόροι για την Ευρωζώνη. Η καθοδική πορεία των αγορών, οι ευάλωτες τράπεζες, η επιβράδυνση της πραγματικής οικονομίας και η αδυναμία των κρατών να αντεπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις υποχωρούν. Αρκετές πρόσφατες εξελίξεις ενισχύουν αυτή την αισιοδοξία. Ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας φαίνεται να έχει «ξεθωριάσει». Οι αποδόσεις των ομολόγων των χωρών της Ευρωζώνης έπεσαν αισθητά, ενώ η Ιταλία και η Ισπανία -δύο μεγάλες χώρες που έχουν υποστεί σημαντικές οικονομικές πιέσεις από την αγορά- προχωρούν σε σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
Από την άλλη πλευρά, η οικονομία των δύο ταχυτήτων ενδέχεται να αποδειχτεί επικίνδυνη, καθώς ενισχύει τη διαφορά ανταγωνιστικότητας μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης. Ενώ η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση δημιουργήθηκε με στόχο την επίτευξη της σύγκλισης των οικονομικών επιδόσεων των κρατών-μελών, ουσιαστικά έχει συμβεί το αντίθετο με τις οικονομικές επιδόσεις και τις προσδοκίες να εξακολουθούν να αποκλίνουν.
Σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte, η Ελλάδα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των δύο βασικών προβλημάτων της Ευρωζώνης σήμερα, ακόμα και αν συνιστά την πιο ακραία περίπτωση: πολύ υψηλό χρέος και ανεπαρκής ανάπτυξη. Η Ελλάδα και η Ευρωζώνη στο σύνολό της «αγόρασαν χρόνο» με την αναδιάρθρωση του χρέους και το δεύτερο πακέτο διάσωσης αποτρέποντας την απειλή μιας ανεξέλεγκτης ελληνικής χρεοκοπίας, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη δεν αποτελεί από μόνη της λύση. Χωρίς την αντιμετώπιση των θεμελιωδών προβλημάτων της οικονομίας και την εισαγωγή διαρθρωτικών πολιτικών ανάπτυξης, η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει ζοφερές μακροπρόθεσμες προοπτικές. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη ουσιαστικής βελτίωσης των επιχειρηματικών συνθηκών και εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας, ώστε να τονωθεί η παραγωγικότητα.
Η ικανότητα της Κίνας να διατηρήσει την ανάπτυξή της στον απόηχο της κρίσης κατά την περίοδο 2008-2009 οφειλόταν στις μαζικές κρατικές επενδύσεις από την κυβέρνηση. Οι επενδύσεις αυτές αντιπροσωπεύουν σήμερα το 48% του ΑΕΠ, ποσοστό που θεωρείται μη βιώσιμο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο γίνεται τόση συζήτηση σχετικά με την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην Κίνα.
Το 2012 ενδέχεται να αποτελέσει μια χρονιά υποτονικής ανάπτυξης για το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία είναι πιθανό να διαμορφωθεί κάτω από το 1% για το σύνολο του έτους. Ελπίδες για μια πιο ισχυρή ανάκαμψη υπάρχουν προς το τέλος του έτους και κατά το 2013. Το αν αυτή η ανάπτυξη υλοποιηθεί εξαρτάται τόσο από τις χρηματοπιστωτικές και οικονομικές συνθήκες εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου – και ειδικά στη ζώνη του ευρώ – όσο και από τη χάραξη πολιτικής του ίδιου του Ηνωμένου Βασιλείου.
