«Η καλοσύνη των ξένων». Αυτός είναι ο τίτλος του συγκλονιστικού βιβλίου του Πέτρου Τατσόπουλου. Περιγράφει μια υιοθεσία -τη δική του- με ύφος ανάμεσα στο σαρκασμό και το δράμα. Με τον ίδιο τρόπο είναι συγκλονιστική και η περίπτωση της Ελλάδας. Η επιβίωση της οικονομίας της επαφίεται πλέον στην καλοσύνη των ξένων. Για την ακρίβεια, την καλοσύνη που μέχρι τώρα απολάμβανε – δίκην υιοθεσίας. Για τρεις δεκαετίες η χώρα χρηματοδοτήθηκε αφειδώς από τα κοινοτικά ταμεία. Υπήρχε λόγος: να αποκτήσει υποδομές και δίκτυα, να εκπαιδεύσει το ανθρώπινο δυναμικό της, να αναπτυχθεί και να πλησιάσει το επίπεδο των λοιπών Ευρωπαίων. Και τα τελευταία δέκα χρόνια φιλοξενήθηκε στη νομισματική θαλπωρή του ευρώ. Και στα δύο τα έκανε θάλασσα.Η πολιτική της τάξη μετέτρεψε τα λεφτά από τα κοινοτικά προγράμματα σε ψηφοθηρικές παροχές για κατανάλωση. Και την υποχρέωση προσαρμογής στις προϋποθέσεις του ευρώ σε μπαλαμούτι. Αργά ή γρήγορα θα μας έκαναν τσακωτούς. Αυτή την ώρα όλοι οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι τα λεφτά τους πήγαν στο βρόντο. Αυτό αλλάζει και τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού.
Στα κοινοτικά όργανα οι αξιωματούχοι δεν είναι ειλικρινείς στην προθυμία τους να συμβάλουν με έργα στην προσπάθεια της Ελλάδας. Και μειδιούν όταν ακούνε κυβερνητικούς να διακηρύσσουν ότι «δεν κυβερνάει ο Τρισέ» και να καλούν τον Μπαρόζο στην Εξεταστική Επιτροπή για ανάκριση. Αλλάζουν και οι προσλαμβάνουσες για την Ελλάδα. Με όσα άκουσε τελευταία ο μέσος Ολλανδός δεν επιθυμεί να χρηματοδοτήσει η κυβέρνησή του μια χώρα που βγάζει συνταξιούχους 45 ετών, ενώ ο ίδιος βγαίνει στη σύνταξη στα 67. Ο Βέλγος δυστροπεί στην παροχή βοήθειας σε ένα λαό που ξενυχτάει μέχρι το πρωί, ενώ ο ίδιος κοιμάται στις έντεκα, για να είναι το πρωί ξεκούραστος στη δουλειά του. Ο πειθαρχημένος Γερμανός αγανακτεί στην ιδέα ότι η Μέρκελ θα εγγυηθεί δάνεια σε κάποιους που δεν πληρώνουν φόρους. Ο Γάλλος δε θέλει να συνδράμει την ελληνική οικονομία, όταν πληροφορείται ότι οι Έλληνες βαριούνται να μαζέψουν τις ελιές και τα σκουπίδια τους.
Συμπέρασμα: Όπως στη ζωή έτσι και στις διεθνείς σχέσεις «όλα εδώ πληρώνονται». Μπήκαμε στην Ένωση και στην Ευρωζώνη για να ξεφύγουμε από την αβεβαιότητα του εθνικού μας πεπρωμένου. Και το πήραμε σαν πρυτανείο που θα μας σιτίζει αιώνια. Αλλά η «καλοσύνη των ξένων» είχε ημερομηνία λήξης. Και πέρασε.
Στη χώρα αυτή μεγαλώσαμε με πολλούς μύθους.Είτε γιατί βόλευαν τους γονείς να προφυλάξουν τους γόνους τους, είτε η επίσημη πολιτεία θεωρούσε ότι προσφέρει καλή υπηρεσία στούς βιαστές της. Τα χρόνια πέρασαν και οι Έλληνες πέρα από το Αβραάμ εγέννησεν Ισαάκ δέν έμαθαν τίποτα περισσότερο( βρέστε μου Ελληνικό εργοστάσιο να φειάχνει καρφίτσες) με αποτέλεσμα πέρα από την τύφλα που δέρνει τα παιδιά μας,πλην εξαιρέσεων,απαξιώνουν και με τη συμπεριφορά τους την καλύτερη στιγμή του γενους,την επανάσταση του1821.Το παρακάτω κείμενο το δανείστηκα από το βιβλίο του τεχνοκράτη αλλά με πλήρη ευαισθησία και οξυδέρκεια τους διαλόγους που λένε τα νιάτα της χώρας μεταξύ τους. Μη σας φαίνεται περίεργο αλλά σε έρευνα ο βρετανικός Gardian κατατάσει τους νέους μας σε πολύ χαμηλά επίπεδα.Αλλά καλύτερα σας αφήνω να διαβάσετε και αν δεν γνωρίζετε να τα προφέρετε, ρωτήστε τα παιιά σας ή κάποιους νέους από το κοντινό σας περιβάλλον.
Από το βιβλίο του Γιώργου Παπαπαναγιώτου
ΩΧ ΑΔΕΡΦΕ…
ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ
……………………………………………………………………………………
25η Μαρτίου
Στο μεγαλύτερο μέρος, ισχύει ό,τι και την 28η Οκτωβρίου, με διαφορές όπως : Στολισμένα σχολεία, οι αφίσες εμφανίζουν τον Θ. Κολοκοτρώνη, τον Αθ. Διάκο, τον Π. Π. Γερμανό, Μπουμπουλίνα κ.ά. Οι σχολικές γιορτές καλά κρατούν και, κατά τον ενθουσιώδη λόγο του γυμνασιάρχη ή λυκειάρχη για την Επανάσταση κατά του τουρκικού ζυγού, οι μαθητές, φορώντας Αrmani, Οkleγ, Byblos και Sting (έχει πιάσει η άνοιξη και έχει ήλιο), κρύβουν επιμελώς το βλέμμα του νυσταγμένου αιγοπρόβατου και καπνίζοντας ένα “τσιγαράκι” (ήρθε ο κολλητός από τον Πύργο…) συζητάνε.
Σκηνικό 1
18χρονοι, με κοτσίδες μέχρι τον κώλο και 5 σκουλαρίκια σε κάθε ρουθούνι, παρατηρούν την αφίσα του Π. Π. Γερμανού. «Ρε μαλάκα…», «Λέγε, ρε μαλάκα, ακούω Metallica τώρα…», «Να σου πω, ρε μαλάκα, την Ανάσταση…», «Επανάσταση, ρε στούπα…», «Ναι, ρε κολλητέ, Επανάσταση, την ξεκίνησε εκείνος ο Αρχιεπίσκοπος με το λάβαρο στην Αγ. Καύλα;», «Ναι, ρε μαλάκα… έτσι μου είπανε κι εμένα. Τώρα που το λες… πού είναι αυτή η Αγ. Καύλα να πάμε κανένα σαββατοκύριακο; Έχεις τηλέφωνα να κλείσουμε;», «Δεν ξέρω, ρε μαλάκα… θα ξέρει ο λυκειάρχης, να τον ρωτήσουμε μετά…Να σου πω, και πολέμησε μαζί με τους άλλους;»-«Ναι, ρε μαλάκα, στα ίσα!», «Τι μου λες, ρε μαλάκα.Τον παραδέχομαι, δεν ήξερα ότι υπηρέτησε φαντάρος ο Ιερώνυμος!»
17χρονες, με μίνι λίγο κάτω από το βρακάκι τους και βυζιά τουρλωμένα από το σουτιέν με τα μαξιλαράκια αέρα χαζεύουν την αφίσα της Μπουμπουλίνας. «Μωρή ξεκώλω…», «Κόφ’ το, μαλάκα, εντάξει; Με τον Αντώνη κ«ι Βαγγέλη, τον Νitro, τον Κώστα, τον Dragster, τον Νίκο και τον Killer έκανα παρτούζα χθες, όχι με όλο το σχολείο… κόφ’ το!», «Εντάξει, ρε μαλάκα, σε πειράζω, δεν έκανες και τίποτα…. αυτά τα έχουμε κάνει όλοι…. να σου πω, αυτή εκεί με το μαντίλι, πολέμησε;», «Για να την έχουν φωτογραφία, θα πρέπει να πολέμησε», «Και τι έκανε, κράταγε τα sms του Κολοκοτρώνη;», «Όχι, ρε μαλάκα! Μου είπανε ότι ήτανε σε πλοίο…», «Πήγαιναν από τότε Μύκονο, ρε μαλάκα;», «Δεν ξέρω, ρε μαλάκα, θα πάρω την Κelly να μάθω…», «Έμαθες;», «Μαλάκα, κουφάθηκα! Η Κelly ρώτησε τον καθηγητή ιστορίας και της είπε ότι πολέμησε τους Τούρκους!», «Άσ’το, ρε μαλάκα! Δεν υπάρχει!», «Μου είπε μάλιστα ότι έδωσε όλη της την περιουσία για την επανάσταση», «Μαλακίες λέει ο καθηγητής! Αφού αυτή η ρουφιάνα η Ντενίση κολυμπάει στο τάλιρο!»
Σκηνικό 3
16χρονοι skinhead, με τατουάζ δράκο που πιάνει όλη την πλάτη, στριφογυρίζουν 2 αλυσίδες, χαζεύουν την αφίσα του Αθ. Διάκου και φιλοσοφούν. «Ρε Killer…», «Πες το, ρε Fucker..», «Όντως τον σουβλίσανε τον Νάσο;», «Ποιο Νάσο, ρε μαλάκα; Τον κολλητό; Να φωνάξω τα παιδιά!», «Όχι τον δικό μας, ρε μαλάκα! Κούλαρε! Άλλωστε θα δείρουμε το βράδυ στο μπαρ… αυτόν εκεί, μωρέ, στη φωτογραφία», «Ααα, τον Θανασάκη τον Διάκο; Ναι, ρε μαλάκα, το σουβλίσανε το παλικάρι, ήτανε καλό παιδί, μου είπανε», «Κρίμα ρε μαλάκα! Ξέρεις ποιοι το κάνανε; Μήπως οι Redskins, να πάμε να τους ξεσκίσουμε το βράδυ;», «Όχι, ρε μαλάκα, αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και οι μπάτσοι δεν έχουν βρει τίποτα, μου είπανε ότι ήταν μία συμμορία που λέγονταν “Τούρκοι”…», «Και ποιος ήταν ο λόγος, ρε μαλάκα; Καμιά γκομενίτσα;», «Όχι, ρε μαλάκα, κι εγώ στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ξεκαθάρισμα νονών για την προστασία Romeo…», «Αλλά;», «Μαλάκα, θα κουφαθείς!»,
Λέγε, ρε μαλάκα! Αρχίζω και τα παίρνω στην κράνα!»,
Να ρε μαλάκα, μου είπανε ότι ο λόγος ήταν η πείνα. Τους είχανε τελειώσει τα αρνιά!»
Ουδέν άλλο σχόλιο από το συγγραφέα
….αλλά και τον αντιγραφέα που κατά την γνώμη μου δεν χρειάζεται κυνήγημα ο νεαρόκοσμος αλλά οι αδιάφοροι γονείς που είναι χειρότεροι των βλασταριών τους.
Μάντζαρης Γεώργιος
Κύριε Μάντζαρη,
Έχετε δίκιο συμφωνώ μαζί σας. Καταρχήν διότι δεν ξεσηκωνόμαστε όταν βλέπουμε τους καθηγητές ,που έκαναν σε εμάς προ εικοσαετίας και βάλε, να κάνουν μάθημα και στα παιδιά μας. Δεύτερον διότι δεχόμαστε την φιλοσοφία του part-time δημοσιουπαλληλίσκου που επικρατεί στα σχολεία ενώ εμείς υποχρεωνόμαστε να δουλεύουμε πολλές φορές άνω του οκταώρου μας για να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά. Που πληρώνουμε παραπάνω του μισθού μας στα ιδιαίτερα για να καλύψουν τα σπλάχνα μας τα κενά που έχουν από την παράδοση γερασμένου, κουρασμένου, δημοσιουπαλληλίσκου Καθηγητή της Δημόσιας, κατά τ’ άλλα, Παιδείας και σωπαίνουμε.
Και για να μην παρεξηγηθώ ευτυχώς υπάρχουν και οι εξαιρέσεις και αυτές κατά κύριο λόγο βρίσκονται στις επαρχιακές πόλεις, απ’ όπου βγαίνουν και οι περισσότεροι διακεκριμένοι μαθητές.
Φταίμε κι εμείς λοιπόν σαν γονείς αλλά όχι ΜΟΝΟ εμείς. Συνεργοί σ’ αυτή την κατάντια είναι πολλοί. Εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες!!! Οι υπόλοιποι???
Με εκτίμηση
Μητέρα Άριστων Μαθητών και Εξαίρετων Προσωπικοτήτων