Πολλά έχουν γραφτεί για καταχρηστικούς όρους στις νέες συμβάσεις που οι Εταρείες αποστέλλουν στους Ασφαλιστικούς Διαμεσολαβητές σε εφαρμογή των όσων προβλέπουν οι Πράξεις 30 και 31 της Τράπεζας της Ελλάδος. Εκτός των καταχρηστικών υπάρχουν και… περίεργοι όροι που προσπαθεί κάποιος να καταλάβει γιατί έχουν ενσωματωθεί στις συμβάσεις. Βέβαια, και από πλευράς των εταιρειών υπάρχει αντίλογος και επιχειρηματολογία, άλλοτε πειστική και άλλοτε λιγότερο πειστική.
Σε αυτό το πλαίσιο της εκατέρωθεν αμφισβήτησης, εντύπωση μου προξένησε ένας ολιγόλογος όρος που βρίσκεται στη σύμβαση μεγάλης και γνωστής ασφαλιστικής εταιρείας, με καλό όνομα στην αγορά και αρκετά πρωτοποριακά προϊόντα. Σημειώνω δε, ότι κατά την άποψή μου είναι γενικώς μια καλή σύμβαση χωρίς εξόφθαλμα περίεργους ή καταχρηστικούς όρους που συναντάς σε άλλες συμβάσεις.
Τι λέει λοιπόν ο όρος αυτός; “Η Εταιρία δεν παρέχει τη συγκατάθεσή της στο Πράκτορα για την προώθηση ή εμπορία των προϊόντων και υπηρεσιών της μέσω διαδικτύου.”
Αυτό μόνο, χωρίς οποιαδήποτε άλλη διευκρίνιση ή προϋπόθεση. Θα σκεφθεί κάποιος ότι θα εννοεί “χωρίς τη συγκατάθεσή της” και αυτό ίσως να ακούγεται λογικό! Δεν είναι όμως έτσι, γιατί στον αμέσως προηγούμενο όρο αναφέρεται ρητά: “Ο πράκτορας δεν δικαιούται χωρίς την έγγραφη συναίνεση της Εταιρίας: Να…… Να….. Να….. Να…..“ και αναφέρονται τέσσερις περιπτώσεις που ο Πράκτορας δικαιούται να ενεργεί, αλλά μόνο μετά από έγγραφη συναίνεση της Εταιρίας.
Στην συγκεκριμένη προαναφερόμενη περίπτωση περί διαδικτύου δεν αφήνει η σύμβαση τέτοιο περιθώριο, είναι απόλυτος ο όρος: “ Η Εταιρία δεν παρέχει τη συγκατάθεσή της στο Πράκτορα…..”
Ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω το γιατί! Δεν θεωρώ τον όρο καταχρηστικό, απλώς προσπαθώ να καταλάβω. Όταν όλη η αγορά, εποπτεία, εταιρείες και διαμεσολαβητές αναφέρονται συνεχώς πλέον στην αξιοποίηση της τεχνολογίας και στην ανάγκη εκσυγχρονισμού των λειτουργιών των διαμεσολαβητών, όταν το Εργαστήρι Ηλεκτρονικού Εμπορίου του Οικονοιμικού Πανεπιστημίου Αθηνών αναφέρει σε πρόσφατη μελέτη του για το ηλεκτρονικό εμπόριο: “ασφάλειες: είναι πλέον η κύρια στρατηγική όλου του κλάδου λόγω της εισόδου δυναμικών νέων on-line εταιριών”, τι εξυπηρετεί ο όρος αυτός;
Παράλληλα, επειδή η σοβαρή και σωστή αυτή εταιρεία περιλαμβάνεται στις εταιρείες που αναφέρονται σε γνωστές πλατφόρμες διαμεσολαβητικών εταιρειών που προωθούν on line ασφαλίσεις, προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα: Θα απαιτήσει αμέσως την απόσυρση του ονόματός της και των προϊόντων της από τις πωλησιακές αυτές πλατφόρμες ή θα υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Σε άλλους επιτρέπουμε και σε άλλους όχι; Αν είναι θέμα φερεγγυότητας και αξιοπρεπούς ιστοσελίδας, ο όρος θα έπρεπε να εντάσσεται στο “…μόνο μετά από έγγραφη συναίνεση της Εταιρίας”.
Εκτός αν το δικαίωμα να προωθεί προϊόντα και υπηρεσίες μέσω διαδικτύου το κρατά μόνο για τον εαυτό της (καθόλα σεβαστό). Συνεπώς, αναμένουμε ή την απάλειψη του όρου αυτού ή την ένταξή του στο “μόνο μετά από έγγραφη συναίνεση” ή την διακοπή πώλησης προϊόντων της από κάθε διαμεσολαβητική διαδικτυακή πλατφόρμα. Η Πράξη 30 αναφέρει στο άρθρο 6, παρ. 5: “Οι Εταιρείες έχουν υποχρέωση να εφαρμόζουν με τρόπο γενικό και ενιαίο τις προβλέψεις του «Κανονισμού Πωλήσεων» σε όλο τους το Δίκτυο Πρόσκτησης Ασφαλιστικών Εργασιών και να αποφεύγουν κάθε διακριτική και άνιση μεταχείριση μεταξύ των συνεργατών τους σε σχέση με τα προβλεπόμενα από τον «Κανονισμό Πωλήσεων».”
.gif?rand=3580)
