.gif?rand=837)
Το φορολογικό νομοσχέδιο αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο εμπεριέχει τρία βασικά μειονεκτήματα, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΣΕΒ:
1.Όσοι κατά σύστημα φοροδιαφεύγουν πρακτικά και ουσιαστικά παραμένουν στο απυρόβλητο. Τα τεκμήρια διαβίωσης δεν τους αγγίζουν ουσιαστικά. Το νομοσχέδιο έτσι τιμωρεί για μία ακόμη φορά όσους δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν και όσους δηλώνουν τι κερδίζουν. Οι έχοντες που δε δηλώνουν αντιμετωπίζονται «με το γάντι».
2. Είναι δειλό ως προς τη μεταρρύθμιση των δομικών χαρακτηριστικών του φορολογικού συστήματος. Οι λιγοστές παρεμβάσεις διαρθρωτικής μορφής που αφορούν τις ελεγκτικές διαδικασίες, τον ΚΒΣ, τις διασταυρώσεις κ.λπ. δεν αποτολμούν τις εκσυγχρονιστικές τομές που έχει ανάγκη το φορολογικό σύστημα. Για να αποκτήσει η χώρα ένα πραγματικά σύγχρονο και διεθνώς ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα, θα απαιτηθεί ακόμη πάρα πολύ οργανωτική και νομοθετική δουλειά. Πάνω απ’ όλα, όμως, θα χρειαστεί ριζική αλλαγή νοοτροπίας.
3. Περιέχει μέτρα της τελευταίας στιγμής, που όχι μόνο πλήττουν την επιχειρηματικότητα και διώχνουν τις επενδύσεις, αλλά δημιουργούν τον κίνδυνο φυγής επιχειρήσεων από τον τόπο μας. Και η επιλογή αυτή γίνεται σε μια στιγμή που ο επιχειρηματικός κόσμος με τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις του προσφέρει τη μοναδική αναπτυξιακή διέξοδο και από τη δημοσιονομική και από τη διαρθρωτική κρίση.
Όπως έπραξε και πρόσφατα με την καταβολή της έκτακτης εισφοράς, ο επιχειρηματικός κόσμος θα ανταποκρίνεται θετικά σε κάθε προσπάθεια ουσιαστικής αλλαγής στον τόπο μας. Προσδοκά, όμως, αντίστοιχα ότι η Κυβέρνηση και ειδικά το Υπουργείο Οικονομικών θα ανταποκριθούν στην εθνική ανάγκη να μειώσουν δραστικά την αλόγιστη κρατική σπατάλη και να καταπολεμήσουν πραγματικά τη φοροδιαφυγή. Εάν αυτοί οι δύο στόχοι δεν επιτευχθούν, τότε τα εισπρακτικά μέτρα θα μείνουν χωρίς ηθικό έρεισμα. Γιατί θα τιμωρούν τους συνεπείς φορολογούμενους και θα πνίγουν οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης.
Ο ΣΕΒ καθόλη τη διάρκεια του διαλόγου μέχρι και σήμερα έχει παρουσιάσει διεξοδικά τις προτάσεις του για τη βελτίωση του νομοσχεδίου. Στην Κυβέρνηση, που επαγγέλλεται τη δημόσια διαβούλευση, εναπόκειται να ακούσει την έμπειρη φωνή των παραγωγικών δυνάμεων και της αγοράς και να διορθώσει τα κακώς κείμενα.
