.gif?rand=105)
Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της … Ελλάδας μας. Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής. Ο νόμος απαιτούσε τα εξής: 1) Να είναι Έλλην πολίτης, 2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία, 3) Nα μην είναι κίναιδος και 4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία. Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε ο εν λόγω κύριος μπορούσε να γίνει βουλευτής. Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα. Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ. Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν: AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ ! Δηλαδή, το Σύστημα, μόλις διαπίστωνε την…απάτη… του έδινε αμέσως ένα δυνατό… σουτ στα…οπίσθιά του και τον έστελνε από εκεί που ήλθε! Στείλτε το στα σημερινά..παχύδερμα που αποδεικνύουν κάθε μέρα ότι δεν δίνουν δεκάρα για το διασυρμό στον οποίον υπόκεινται…
Η αρχαία Αθήνα ήταν αυτή που ήταν, γέννησε ένα πολίτευμα, υπάρχει καθολικός σεβασμός.
Ωστόσο, μια μικρή λεπτομέρεια στην μεγαλύτερη δημοκρατία που υπήρξε κατά πολλούς, ήταν ότι δεν είχαν δικαίωμα ψήφου ούτε οι σκλάβοι ούτε οι δούλοι και σαφώς ούτε οι γυναίκες.
Με λίγα λόγια αποφάσιζαν οι πλούσιοι μεταξύ τους (εκκλησία του Δήμου – όχι όμως ο λαός αφού εξαιρούνταν κατευθείαν πάνω από το 60 – 70% του πληθυσμού εκείνης της κοινωνίας) και αν κάποιος τους τα έτρωγε, καλά έκαναν και τον έδιωχναν!
Εμείς σήμερα, ως άλλοι σκλάβοι, ενώ έχουμε τυπικό δικαίωμα ψήφου, δεν έχουμε ουσιαστικό αφού μόλις κάποιος βουλευτής κλέψει, οι υπόλοιποι συμμορίτες του, τον έχουν θωρακίσει με βουλευτική ασυλία! Μπορούν να την άρουν μόνο οι ίδιοι, δε γίνεται σχεδόν ποτέ, μόνο σε περιπτώσεις που πήγε να τους ξεγελάσει ή απειλεί με τις απάτες του και τους υπόλοιπους.
Άρα ακολουθούμε με σύγχρονο τρόπο τα χνάρια των αρχαίων Ελλήνων. Οι σκλάβοι δεν έχουν λόγο (εξαγοράζονται εύκολα με μια θεσούλα στο δημόσιο και δίνουν την άχρηστη ψήφο τους) και οι “σωτήρες” μας κλωτσάνε τους κλέφτες στα οπίσθια για να μην το ξανακάνουν.
Δεν είδα ποτέ κανέναν να φυλακίζεται ή να επιστρέφει κλεμμένα. Ούτε φυσικά να του κατάσχεται περιουσία, ούτε να δουλεύει σε δημόσια έργα (αυτά τα αναλαμβάνουν κυρίως κουμπάροι και ξαδέλφια).
Τέλος πάντων, το’χασα και γω με τόση παράνοια που υπάρχει γύρω μας. Καλημέρα