Από το Interfax (η ασφαλιστική έκδοση της Ιντερσαλόνικα), της Τρίτης 23 Ιανουαρίου 2012: Άφωνοι, άναυδοι, κατάπληκτοι και ενεοί, παρακολουθούμε τα καθημερινά γεγονότα της ζωής. Οι ποιητές για να αποδώσουν τα όσα κρύβει και επιφυλάσσει η ζωή στον καθένα μας, τονίζουν εκείνο το ωμέγα που υπάρχει μεταξύ του ζήτα και του ήτα της ζωής. Και αυτό το ωμέγα περιέχει τα πάντα. Αυτά που βλέπουμε, γνωρίζουμε και πιστεύουμε, μέχρι εκείνα που δεν βλέπουμε, δεν γνωρίζουμε και δεν πιστεύουμε ότι είναι δυνατά και υπαρκτά. Η χώρα μας δυστύχησε και βρέθηκε χωμένη στην λάσπη και στον βόθρο της διαφθοράς και απάτης. Έχασε το ζήτα της και της έμεινε το ήτα της, με άγνωστο και αβέβαιο το ωμέγα της.
Κάθε μέρα μένουμε ενεοί από αποκαλύψεις και συλλήψεις, που μοιάζουν με χιονοστιβάδες και διερωτόμαστε αν θα μείνει, έστω και ένας, ασύλληπτος στην δημόσια και ιδιωτική ζωή. Εκείνο που είναι το σοβαρότερο όλων και το πλέον επικίνδυνο, βεβαιωμένο ήδη, είναι το μεγαλόσχημο και το πέραν κάθε υποψίας γνωστών και δημόσιων προσώπων. «Αυτή είναι η Ελλάδα», δήλωσε κάποτε εν ενεργεία Πρωθυπουργός της και φαίνεται ότι δεν καταλάβαμε τι ακριβώς εννοούσε. Τώρα την βλέπουμε και την εννοούμε, δυστυχώς για όλους μας, πολύ αργά ως «σωσμένη» και μαύρης ζωής της. Στον χώρο των ασφαλιστικών δραστηριοτήτων συμβαίνουν καθημερινά και μόνιμα «Έργα και Ημέρες» απίστευτων και απίθανων δραστών της, κατοχυρωμένων και θεωρουμένων ως «πέραν κάθε υποψίας», ως κοινωνικών παραγόντων, έντιμων και αξιοπρεπών, κατόχων και του ωμέγα των όλων δραστηριοτήτων για τον εαυτό τους.
Στον ίδιο χώρο προσπαθούν να ζήσουν ή και να επιζήσουν άλλοι και πολλοί, αδιάπλεκτοι και ανοργάνωτοι, δικαιούχοι του ζήτα, ενώ οι αυξανόμενοι κάτοχοι του ήτα είναι στην φυλακή ή ένα βήμα πριν από αυτή, όπως συμβαίνει και σε όλες ανεξαιρέτως τις κοινωνικές ομάδες και τάξεις. Γενικά η σήψη είναι και παραμένει στα ύψη.
Σπείρες Απατεώνων και Διαρρηκτών
Μέσα στην απείρου κάλους «ατμόσφαιρα» αυτή, ανάστατοι είναι κάποιοι του ζήτα στην Μεγαλόνησο Κρήτη, αλλά και σε πολλές πόλεις της ηπειρωτικής χώρας από αμέτρητες και ασύλληπτες σπείρες απατεώνων και διαρρηκτών που απειλούν και κατατρομοκρατούν Γραφεία και Υποκαταστήματα ασφαλιστικών εταιριών, μη ενταγμένων στις Οργανώσεις των «ωμέγα», με πολλούς προβληματισμούς και πολλές υποψίες.
Θρασύτατοι γυρολόγοι της πιάτσας και ειδικά στο Ηράκλειο μετέρχονται την μαφιόζικου τύπου μέθοδο της ευτελούς αγοράς χτυπημένων και κατεστραμμένων οχημάτων, που επισκευάζουν για το θεαθήναι και στην συνέχεια δια συνεργατών του σκληρού μεροκάματου, εκείνων των ασφαλιστικών Εταιριών, που πληρώνουν αμέσως για να μην καταγγελθούν και δυσφημισθούν (χωρίς να «αποθεματοποιούν» τις οφειλόμενες αποζημιώσεις προς επίδειξη μεγάλων «δεικτών» αποθεμάτων ως «καλών», με εξαγωγή αυτών των αποθεμάτων σε ξένες Τράπεζες και ξένα ομόλογα, «ανέγγιχτες» εδώ από κάθε καταγγελία και δυσφήμιση ως «πέραν κάθε υποψίας»), όπου ασφαλίζουν με μικτή ασφάλιση τα «καλώς επισκευασθέντα» και «ακριβά» οχήματα, που «τυχαίως» τρακάρουν και καταστρέφονται ταχύτατα, με επανατοποθέτηση των προηγούμενων βλαβέντων μερών, τα οποία έχουν καλώς φυλαγμένα προς εξαργύρωση και επανάληψη με εκείνα του θεαθήναι.
Το θράσος και η όλη «μέθοδος» έφθασε σε σημείο ώστε ακόμη και με λαδομπογιές και μαρκαδόρους να εμφανίζουν «χτυπήματα και ζημίες» για μερική ή ολική αποζημίωση, άλλως «δυσφήμιση» και «καταγγελία»! Τραβούν τα, λίγα, μαλλιά τους οι Υπεύθυνοι Γραφείων και Υποκαταστημάτων από την στημένη «φάμπρικα» αυτή και στο μόνο που ελπίζουν είναι η αναμενόμενη κάθαρση από την δίωξη οικονομικού εγκλήματος.
Άλλη και αόρατη «σπείρα», προφανώς δικτυωμένη σε όλη την Ελλάδα, προβαίνει σε τρομοκρατικές διαρρήξεις, πολλαπλού σκοπού, Γραφείων Συνεργατών και κυρίως Υποκαταστημάτων, πάντα με την ίδια μέθοδο και πάντα με αφαίρεση και καταστροφή συγκεκριμένων μέσων και υποδομών, για αδυναμία παροχής συγκεκριμένης υπηρεσίας σε ασφαλιζομένους, «φωτογραφίζοντας» έτσι και τον επιδιωκόμενο σκοπό αλλά και τους δράστες.
Μόνον κατά το τελευταίο τρίμηνο, η «αόρατη» και καλώς κατανοητή σπείρα αυτή «χτύπησε» με τον ίδιο τρόπο και σκοπό τα Υποκαταστήματα Ηρακλείου, Καλαμάτας, Γιαννιτσών και Αλεξανδρούπολης μίας και συγκεκριμένης ασφαλιστικής Εταιρίας, με απασχόληση και άμεση επέμβαση των κατά τόπους διωκτικών αρχών, οπότε είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει και εδώ «ανώμαλη προσγείωση», αφού μπαίνει πλέον βαθειά το μαχαίρι της Νέμεσης και της Θέμιδας από πολύ ψηλά και σε «ανύποπτους», μέχρι πολύ χαμηλά και σε «ύποπτους». Αυτές οι «ανώμαλες προσγειώσεις» με βαθύ το μαχαίρι τής μέχρι τώρα λεγόμενης, αλλά μη πραττόμενης, κάθαρσης θα μας αφήνουν άναυδους και ενεούς συνεχώς, ειδικά εκεί όπου δεν ήταν δυνατό να δούμε και να υποπτευθούμε τον κάθε προβατόσχημο λύκο μας. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού», λοιπόν.
